Përkthimi i kuptimeve Ajeti 68 Surja Suretu Ali Imran - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 68

اِنَّ اَوْلَی النَّاسِ بِاِبْرٰهِیْمَ لَلَّذِیْنَ اتَّبَعُوْهُ وَهٰذَا النَّبِیُّ وَالَّذِیْنَ اٰمَنُوْا ؕ— وَاللّٰهُ وَلِیُّ الْمُؤْمِنِیْنَ ۟

همانا سزاوارترین مردم برای انتساب به ابراهیم علیه السلام، همان کسانی هستند که از آنچه در زمانش آورد پیروی کردند، و نیز سزاوارترین مردم به آن، این پیامبر، محمد صلی الله علیه وسلم است و کسانی از این امت که ایمان آوردند، و الله یاور و محافظ کسانی است که به او ایمان آوردند.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• أن الرسالات الإلهية كلها اتفقت على كلمة عدل واحدة، وهي: توحيد الله تعالى والنهي عن الشرك.

تمام رسالت های الهی بر سر یک کلمه ی عادلانه اتفاق دارند، كه عبارت است از: توحید الله متعال و نهی از شرک.

• أهمية العلم بالتاريخ؛ لأنه قد يكون من الحجج القوية التي تُرَدُّ بها دعوى المبطلين.

اهمیت علم به تاریخ؛ زیرا یکی از دلایل قوی برای پاسخ به ادعای پیروان باطل است.

• أحق الناس بإبراهيم عليه السلام من كان على ملته وعقيدته، وأما مجرد دعوى الانتساب إليه مع مخالفته فلا تنفع.

سزاوارترین مردم به ابراهیم علیه السلام، کسانی هستند که بر آیین و عقیدۀ او باشند، اما مجرد ادعای انتساب به او، هیچ سودی نمی‌رساند.

• دَلَّتِ الآيات على حرص كفرة أهل الكتاب على إضلال المؤمنين من هذه الأمة حسدًا من عند أنفسهم.

آیات بر اشتیاق کافران اهل کتاب بر گمراه‌ساختن مؤمنان این امت به سبب حسادت، دلالت دارند.