Përkthimi i kuptimeve Ajeti 17 Surja Suretu Er Rrum - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 17

فَسُبْحٰنَ اللّٰهِ حِیْنَ تُمْسُوْنَ وَحِیْنَ تُصْبِحُوْنَ ۟

پس تسبیح الله را بگویید آن‌گاه که در وقت شب داخل می‌شوید؛ یعنی وقت دو نماز: مغرب و عشاء، و تسبیح او تعالی را بگویید آن‌گاه که در وقت صبح داخل می‌شوید؛ یعنی وقت نماز فجر.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• إعمار العبد أوقاته بالصلاة والتسبيح علامة على حسن العاقبة.

این امر که بنده اوقاتش را با نماز و تسبیح آباد کند نشانه‌ای بر سرانجامِ نیک اوست.

• الاستدلال على البعث بتجدد الحياة، حيث يخلق الله الحي من الميت والميت من الحي.

استدلال به رستاخیز با تازه ‌شدن زندگی، وقتی الله زنده را از مرده و مرده را از زنده می‌آفریند.

• آيات الله في الأنفس والآفاق لا يستفيد منها إلا من يُعمِل وسائل إدراكه الحسية والمعنوية التي أنعم الله بها عليه.

از آیات الله در بدن انسان و کرانه‌های هستی فایده نمی‌برد مگر کسی‌که وسایل ادراک حسی و معنوی خویش را که الله بر او ارزانی داشته است به کار گیرد.