Përkthimi i kuptimeve Ajeti 34 Surja Suretu Sebe’ - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 34

وَمَاۤ اَرْسَلْنَا فِیْ قَرْیَةٍ مِّنْ نَّذِیْرٍ اِلَّا قَالَ مُتْرَفُوْهَاۤ اِنَّا بِمَاۤ اُرْسِلْتُمْ بِهٖ كٰفِرُوْنَ ۟

و در هیچ شهری رسولی که آنها را از عذاب الله می‌ترساند نفرستادیم مگر اینکه افراد مُرَفَّه صاحب قدرت و مقام و مال آنجا گفتند: - ای رسولان- به آنچه که شما با آن فرستاده شده‌اید کافر هستیم.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• تبرؤ الأتباع والمتبوعين بعضهم من بعض، لا يُعْفِي كلًّا من مسؤوليته.

بیزاری‌ جستن پیروان و پیشوایان از یکدیگر، هیچ‌یک را از مسئولیت معاف نمی‌کند.

• الترف مُبْعِد عن الإذعان للحق والانقياد له.

قرار گرفتن در ناز و نعمت، از اطاعت حق و تسلیم‌ شدن در برابر آن دور می‌سازد.

• المؤمن ينفعه ماله وولده، والكافر لا ينتفع بهما.

مال و فرزند مؤمن به او نفع می‌رساند، اما کافر از این دو سود نمی‌برد.

• الإنفاق في سبيل الله يؤدي إلى إخلاف المال في الدنيا، والجزاء الحسن في الآخرة.

انفاق در راه الله به بازگردانده ‌شدن مال در دنیا، و پاداش نیکو در آخرت منجر می‌شود.