Përkthimi i kuptimeve Ajeti 14 Surja Suretu Fatir - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 14

اِنْ تَدْعُوْهُمْ لَا یَسْمَعُوْا دُعَآءَكُمْ ۚ— وَلَوْ سَمِعُوْا مَا اسْتَجَابُوْا لَكُمْ ؕ— وَیَوْمَ الْقِیٰمَةِ یَكْفُرُوْنَ بِشِرْكِكُمْ ؕ— وَلَا یُنَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِیْرٍ ۟۠

اگر معبودهای‌تان را در دعا بخوانید دعای‌تان را نمی‌شنوند، زیرا آنها جماداتی بدون زندگی و گوش هستند، و - به فرض- اگر دعای‌تان را هم بشنوند به شما پاسخ نمی‌دهند، و روز قیامت از شرک و عبادتی که برای‌شان انجام دادید بیزاری می‌جویند، و - ای رسول- هیچ‌کس راستگوتر از الله سبحانه، تو را باخبر نمی‌کند.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• تسخير البحر، وتعاقب الليل والنهار، وتسخير الشمس والقمر: من نعم الله على الناس، لكن الناس تعتاد هذه النعم فتغفل عنها.

تسخیر دریا، و از پی یکدیگر آمدن شب و روز، و تسخیر خورشید و ماه: از نعمت‌های الله بر مردم هستند، اما مردم به این نعمت‌ها عادت می‌کنند و از آنها غافل می‌مانند.

• سفه عقول المشركين حين يدعون أصنامًا لا تسمع ولا تعقل.

نادانی مشرکان به این دلیل که بت‌هایی را که نه می‌شنوند و نه می‌اندیشند در دعا می‌خوانند.

• الافتقار إلى الله صفة لازمة للبشر، والغنى صفة كمال لله.

احساس نیاز به الله صفتی لازم برای بشر است، و بی‌نیازی کامل، صفت الله است.

• تزكية النفس عائدة إلى العبد؛ فهو يحفظها إن شاء أو يضيعها.

تزکیۀ نفس به بنده بازمی‌گردد؛ زیرا بنده است که اگر بخواهد آن را حفظ می‌کند یا تباه می‌سازد.