Përkthimi i kuptimeve Ajeti 9 Surja Suretu Sad - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 9

اَمْ عِنْدَهُمْ خَزَآىِٕنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِیْزِ الْوَهَّابِ ۟ۚ

مگر نزد این مشرکان تکذیب‌ کننده، گنجینه‌های بخشش پروردگارت است، همان ذات شکست ‌ناپذیری که هیچ‌کس بر او چیره نمی‌شود، ذاتی‌که آنچه بخواهد برای هرکس بخواهد می‌بخشد، و یکی از گنجینه‌های بخشش او نبوت است، که آن را به هرکس بخواهد می‌بخشد، و هرگز در اختیار اینها نیست که آن را به هرکس بخواهند بدهند و از هرکس بخواهند بازدارند.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• أقسم الله عز وجل بالقرآن العظيم، فالواجب تَلقِّيه بالإيمان والتصديق، والإقبال على استخراج معانيه.

الله به قرآن عظیم سوگند یاد فرمود، پس واجب است که با ایمان و تصدیق، و روی ‌آوردن بر استخراج معانی‌اش با آن روبرو شد.

• غلبة المقاييس المادية في أذهان المشركين برغبتهم في نزول الوحي على السادة والكبراء.

معیارهای دنیوی در ذهن مشرکان غلبه یافت به طوری که نزول وحی را برای سران و بزرگان خویش درخواست کردند.

• سبب إعراض الكفار عن الإيمان: التكبر والتجبر والاستعلاء عن اتباع الحق.

سبب رویگردانی کفار از ایمان: تکبر و گردن‌کشی و برتری‌جویی از پیروی حق است.