Përkthimi i kuptimeve Ajeti 61 Surja Suretu Gafir - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 61

اَللّٰهُ الَّذِیْ جَعَلَ لَكُمُ الَّیْلَ لِتَسْكُنُوْا فِیْهِ وَالنَّهَارَ مُبْصِرًا ؕ— اِنَّ اللّٰهَ لَذُوْ فَضْلٍ عَلَی النَّاسِ وَلٰكِنَّ اَكْثَرَ النَّاسِ لَا یَشْكُرُوْنَ ۟

الله همان ذاتی است که شب را برای‌تان تاریک قرار داد تا در آن آرام گیرید و استراحت کنید، و روز را درخشان و روشنی ‌بخش قرار داد تا در آن کار کنید. به‌راستی‌که الله صاحب بخششی بزرگ بر مردم است که نعمت‌های آشکار و نهانش را بر آنها کامل کرده است، اما بیشتر مردم از او سبحانه در قبال این نعمت‌ها که به آنها ارزانی داشته است سپاسگزاری نمی‌کنند.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• دخول الدعاء في مفهوم العبادة التي لا تصرف إلا إلى الله؛ لأن الدعاء هو عين العبادة.

قرار گرفتن دعا در مفهوم عبادت که جز به‌سوی الله به‌کار گرفته نمی‌شود؛ زیرا دعا خودِ عبادت است.

• نعم الله تقتضي من العباد الشكر.

نعمت‌های الله، سپاسگزاری از سوی بندگان را ایجاب می‌کند.

• ثبوت صفة الحياة لله.

ثبوت صفت حیات برای الله.

• أهمية الإخلاص في العمل.

اهمیت اخلاص در عمل.