Përkthimi i kuptimeve Ajeti 37 Surja Suretu Fussilet - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 37

وَمِنْ اٰیٰتِهِ الَّیْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ ؕ— لَا تَسْجُدُوْا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوْا لِلّٰهِ الَّذِیْ خَلَقَهُنَّ اِنْ كُنْتُمْ اِیَّاهُ تَعْبُدُوْنَ ۟

و از جمله آیات الله که بر عظمت و یگانگی او تعالی دلالت دارند در پی هم آمدن شب و روز، و خورشید و ماه است. - ای مردم- نه برای خورشید سجده کنید، و نه برای ماه؛ و فقط الله را سجده کنید که آنها را آفریده است اگر واقعا الله را عبادت می‌کنید.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• منزلة الاستقامة عند الله عظيمة.

استقامت جایگاه بزرگی نزد الله دارد.

• كرامة الله لعباده المؤمنين وتولِّيه شؤونهم وشؤون مَن خلفهم.

الله بندگان مؤمن خویش را گرامی می‌دارد و امور آنها و بازماندگان‌شان را برعهده می‌گیرد.

• مكانة الدعوة إلى الله، وأنها أفضل الأعمال.

جایگاه دعوت به‌سوی الله، و اینکه برترین عمل است.

• الصبر على الإيذاء والدفع بالتي هي أحسن خُلُقان لا غنى للداعي إلى الله عنهما.

صبر در برابر آزارها و دفع آن با نیکوترین روش، دو خصلت اخلاقی هستند که دعوتگر به‌سوی الله از آنها بی‌نیاز نیست.