Përkthimi i kuptimeve Ajeti 32 Surja Suretu Muhamed - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 32

اِنَّ الَّذِیْنَ كَفَرُوْا وَصَدُّوْا عَنْ سَبِیْلِ اللّٰهِ وَشَآقُّوا الرَّسُوْلَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَیَّنَ لَهُمُ الْهُدٰی ۙ— لَنْ یَّضُرُّوا اللّٰهَ شَیْـًٔا ؕ— وَسَیُحْبِطُ اَعْمَالَهُمْ ۟

به راستی کسانی که به الله و رسولش کفر ورزیدند، و خودشان و دیگران را از دین الهی بازداشتند، و با رسولش پس از این که مشخص شد پیامبر است، مخالفت و دشمنی کردند؛ هرگز زیانی به الله نمی رسانند، بلکه تنها به خود زیان رسانده و به زودی الله اعمالشان را تباه می کند.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• سرائر المنافقين وخبثهم يظهر على قسمات وجوههم وأسلوب كلامهم.

نیات شوم و خباثت‌های منافقان در خطوط چهره (سیما) و اسلوب کلام‌شان آشکار می‌گردد.

• الاختبار سُنَّة إلهية لتمييز المؤمنين من المنافقين.

آزمایش، سنتی الهی برای جداسازی مؤمنان از منافقان است.

• تأييد الله لعباده المؤمنين بالنصر والتسديد.

الله بندگان مؤمن خویش را با یاری و ارشاد تقویت می‌کند.

• من رفق الله بعباده أنه لا يطلب منهم إنفاق كل أموالهم في سبيل الله.

یکی از مظاهر مهربانی الله به بندگانش این است که انفاق تمام اموال‌شان در راه خود را از آنها نمی‌خواهد.