Përkthimi i kuptimeve Ajeti 63 Surja Suretu El Maide - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 63

لَوْلَا یَنْهٰىهُمُ الرَّبّٰنِیُّوْنَ وَالْاَحْبَارُ عَنْ قَوْلِهِمُ الْاِثْمَ وَاَكْلِهِمُ السُّحْتَ ؕ— لَبِئْسَ مَا كَانُوْا یَصْنَعُوْنَ ۟

چرا پیشوایان و علمای‌شان آنها را از سخن دروغ و گواهی به‌ناحق و خوردن اموال مردم به باطل که در انجام آن می‌شتابند باز نمی‌دارند، به‌راستی که کار پیشوایان و علمای‌شان بسیار بد است که آنها را از منکر نهی نمی‌کنند.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• ذمُّ العالم على سكوته عن معاصي قومه وعدم بيانه لمنكراتهم وتحذيرهم منها.

سرزنش عالم به خاطر سکوت در برابر گناهان قومش و بیان‌ نکردن منکرات آنها و برحذر نداشتن آنها از این منکرات.

• سوء أدب اليهود مع الله تعالى، وذلك لأنهم وصفوه سبحانه بأنه مغلول اليد، حابس للخير.

بی‌ادبی یهودیان در برابر الله متعال، زیرا او سبحانه را این‌گونه توصیف کردند که دستش بسته است و خیر را منع می‌کند.

• إثبات صفة اليدين، على وجه يليق بذاته وجلاله وعظيم سلطانه.

اثبات صفت دو دست (برای الله متعال)، به وجهی که سزاوار ذات و جلال و قدرت بزرگ او تعالی است.

• الإشارة لما وقع فيه بعض طوائف اليهود من الشقاق والاختلاف والعداوة بينهم نتيجة لكفرهم وميلهم عن الحق.

اشاره به این دارد که نزاع و اختلاف و دشمنی میان برخی از قبایل یهود، نتیجه ی کفر و انحراف آنان از حق است.