Përkthimi i kuptimeve Ajeti 67 Surja Suretu El Vakia - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 67

بَلْ نَحْنُ مَحْرُوْمُوْنَ ۟

بلکه ما از رزق و روزی محروم هستیم.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• دلالة الخلق الأول على سهولة البعث ظاهرة.

دلالت آشکار آفرینش نخستین بر سهولت رستاخیز.

• إنزال الماء وإنبات الأرض والنار التي ينتفع بها الناس نعم تقتضي من الناس شكرها لله، فالله قادر على سلبها متى شاء.

نزول باران و رویاندن گیاهان زمین و آتش که مردم از آنها نفع می‌برند سپاسگزاری از الله توسط مردم را ایجاب می‌کند؛ زیرا الله هر وقت بخواهد بر گرفتن آنها توانا است.

• الاعتقاد بأن للكواكب أثرًا في نزول المطر كُفْرٌ، وهو من عادات الجاهلية.

اعتقاد به اینکه ستارگان اثری در نزول باران دارند، کفر و یکی از عادت‌های جاهلیت است.