Përkthimi i kuptimeve Surja El Xhumua - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Numri i faqes 554 - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 9

یٰۤاَیُّهَا الَّذِیْنَ اٰمَنُوْۤا اِذَا نُوْدِیَ لِلصَّلٰوةِ مِنْ یَّوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا اِلٰی ذِكْرِ اللّٰهِ وَذَرُوا الْبَیْعَ ؕ— ذٰلِكُمْ خَیْرٌ لَّكُمْ اِنْ كُنْتُمْ تَعْلَمُوْنَ ۟

ای کسانی‌که به الله ایمان آورده‌اید و به احکامش عمل کرده‌اید، هرگاه موذن برای نماز روز جمعه بعد از بالارفتن خطیب بر منبر ندا داد، برای حضور در خطبه و نماز به‌سوی مساجد بشتابید، و داد و ستد را رها کنید تا شما را از طاعت بازندارد. - ای مؤمنان- این شتاب و رهاکردنِ داد و ستد پس از اذان نماز جمعه که به آن فرمان داده شده‌اید برای‌تان بهتر است اگر بدانید. پس آنچه را الله شما را به آن فرمان داد اجرا کنید.

Ajeti: 10

فَاِذَا قُضِیَتِ الصَّلٰوةُ فَانْتَشِرُوْا فِی الْاَرْضِ وَابْتَغُوْا مِنْ فَضْلِ اللّٰهِ وَاذْكُرُوا اللّٰهَ كَثِیْرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُوْنَ ۟

و هنگامی‌که نماز جمعه را به پایان رساندید برای جستجوی کسب حلال، و برآورده‌کردن نیازهای‌تان در زمین پراکنده شوید، و بخشش الله را از راه کسب و سود حلال بجویید، و الله را در هنگام جستجوی رزق و روزی بسیار یاد کنید، و جستجوی روزی، ذکر الله را از یاد شما نبرد؛ تا به آنچه دوست دارید دست یابید، و از آنچه از آن می‌ترسید نجات پیدا کنید.

Ajeti: 11

وَاِذَا رَاَوْا تِجَارَةً اَوْ لَهْوَا ١نْفَضُّوْۤا اِلَیْهَا وَتَرَكُوْكَ قَآىِٕمًا ؕ— قُلْ مَا عِنْدَ اللّٰهِ خَیْرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ ؕ— وَاللّٰهُ خَیْرُ الرّٰزِقِیْنَ ۟۠

و - ای رسول- برخی مسلمانان هرگاه تجارت یا سرگرمی‌ای ببینند برای رفتن به‌سوی آن پراکنده می‌شوند، و تو را ایستاده بر منبر رها می‌کنند، - ای رسول- بگو: پاداش عمل صالح که نزد الله است از تجارت و سرگرمی‌ای که به‌سوی آن رفتید بهتر است، و الله بهترین روزی‌دهندگان است.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• وجوب السعي إلى الجمعة بعد النداء وحرمة ما سواه من الدنيا إلا لعذر.

وجوب شتاب در رفتن به نماز جمعه پس از اذان و حرمت پرداختن به سایر امور دنیا مگر از روی عذر.

• تخصيص سورة للمنافقين فيه تنبيه على خطورتهم وخفاء أمرهم.

در تخصیص سوره به منافقان هشداری است بر خطر زیاد و پنهان‌کاری آنها.

• العبرة بصلاح الباطن لا بجمال الظاهر ولا حسن المنطق.

نیکوییِ باطن معتبر است؛ نه زیبایی ظاهر و نه خوب سخن گفتن.