Përkthimi i kuptimeve Ajeti 44 Surja Suretu Et Tevbe - El Muhtesar fi tefsir el Kuran el Kerim - Përkthimi persisht - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 44

لَا یَسْتَاْذِنُكَ الَّذِیْنَ یُؤْمِنُوْنَ بِاللّٰهِ وَالْیَوْمِ الْاٰخِرِ اَنْ یُّجَاهِدُوْا بِاَمْوَالِهِمْ وَاَنْفُسِهِمْ ؕ— وَاللّٰهُ عَلِیْمٌۢ بِالْمُتَّقِیْنَ ۟

- ای رسول- در شأن مؤمنان راستین به الله و روز قیامت نیست که اجازه تخلف از جهاد در راه الله با اموال و جان‌های‌شان را از تو بخواهند، بلکه سزاوار است که هرگاه برای جهاد فراخوانده شدند شتابان به‌سوی آن بروند، و با اموال و جان‌های‌شان جهاد کنند. و الله از بندگان پرهیزکارش که از تو اجازه نمی‌خواهند جز به‌سبب عذرهایی که مانع خروج آنها همراه تو می شود، آگاه است.

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• وجوب الجهاد بالنفس والمال كلما دعت الحاجة.

وجوب جهاد با جان و مال هرگاه که نیاز ایجاب کند.

• الأيمان الكاذبة توجب الهلاك.

سوگندهای دروغین موجب هلاکت است.

• وجوب الاحتراز من العجلة، ووجوب التثبت والتأني، وترك الاغترار بظواهر الأمور، والمبالغة في التفحص والتريث.

وجوب پرهیز از عجله، و وجوب استواری و تأمل، و فریب‌نخوردن از ظواهر امور، و ترک مبالغه در تفحص و تنبلی‌کردن در حرکت.

• من عناية الله بالمؤمنين تثبيطه المنافقين ومنعهم من الخروج مع عباده المؤمنين، رحمة بالمؤمنين ولطفًا من أن يداخلهم من لا ينفعهم بل يضرهم.

از عنایت الله به مؤمنان، بازداشتن منافقان از خروج همراه بندگان مؤمنش است، از روی رحمتی به مؤمنان و لطفی از اینکه کسی را وارد آنها کند که به آنها نفع نمی‌رساند بلکه به آنها ضرر می‌رساند.