Përkthimi i kuptimeve Ajeti 96 Surja Suretu El Bekare - الترجمة التايلندية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - Enciklopedia e Kuranit Fisnik

Ajeti: 96

وَلَتَجِدَنَّهُمۡ أَحۡرَصَ ٱلنَّاسِ عَلَىٰ حَيَوٰةٖ وَمِنَ ٱلَّذِينَ أَشۡرَكُواْۚ يَوَدُّ أَحَدُهُمۡ لَوۡ يُعَمَّرُ أَلۡفَ سَنَةٖ وَمَا هُوَ بِمُزَحۡزِحِهِۦ مِنَ ٱلۡعَذَابِ أَن يُعَمَّرَۗ وَٱللَّهُ بَصِيرُۢ بِمَا يَعۡمَلُونَ

และแน่นอนเหลือเกิน โอ้นบีเอ๋ย เจ้าจะพบว่าชาวยิวนั้นเป็นมนุษย์ที่มีความห่วงใยต่อชีวิตความเป็นอยู่ ถึงแม้ว่ามันจะดูว่าน่ารังเกียจและต่ำต้อยก็ตาม ซึ่งพวกเขาจะมีความกระตือรือร้นในชีวิตความเป็นอยู่มากกว่าบรรดาผู้ตั้งภาคีที่ไม่ได้ศรัทธาต่อการฟื้นคืนชีพและการคิดบัญชีเสียอีก และในฐานะที่พวกเขานั้นเป็นชาวคัมภีร์และศรัทธาต่อการฟื้นคืนชีพและการคิดบัญชี ยังมีคนๆ หนึ่งในหมู่ของพวกเขานั้น ชอบที่อยากจะให้มีอายุถึงพันปี ซึ่งการมีอายุที่ยืนยาวนั้นมันก็ไม่ทำให้เขาห่างไกลจากการถูกลงโทษของอัลลอฮฺไปได้ดอก และอัลลอฮฺนั้นเป็นผู้ที่ทรงตระหนักถึงการงานของพวกเขาและทรงมองเห็นมัน ไม่มีสิ่งใดเลยที่มันจะซุกซ่อนไปจากพระองค์ และพระองค์ก็จะทรงตอบแทนพวกเขาด้วยการงานนั้น

Dobitë e ajeteve të kësaj faqeje:

• المؤمن الحق يرجو ما عند الله من النعيم المقيم، ولهذا يفرح بلقاء الله ولا يخشى الموت.

ผู้ศรัทธาที่แท้จริงนั้น เขาจะหวังในสิ่งที่อยู่ ณ ที่อัลลอฮฺ จากความสุขสบายที่มีตลอดไป และด้วยเหตุนี้แหละที่พวกเขานั้นรู้สึกดีอกดีใจต่อการที่จะไปพบเจอกับอัลลอฮฺโดยที่ไม่กลัวต่อความตาย

• حِرص اليهود على الحياة الدنيا حتى لو كانت حياة حقيرة مهينة غير كريمة.

ชาวยิวมีความปรารถนาต่อการใช้ชีวิตบนโลกนี้อย่างมาก ถึงแม้ว่ามันจะเป็นชีวิตที่ไร้ค่าไร้เกียรติและอัปยศไม่สง่างามก็ตาม

• أنّ من عادى أولياء الله المقربين منه فقد عادى الله تعالى.

ผู้ที่ทำตัวเป็นศัตรูต่อผู้ที่ใกล้ชิดอัลลอฮ์ ดังนั้นแท้จริงเขาทำตัวเป็นศัตรูต่ออัลลอฮฺ ตะอาลา เช่นกัน

• إعراض اليهود عن نبوة محمد صلى الله عليه وسلم بعدما عرفوا تصديقه لما في أيديهم من التوراة.

การผินหลังของชาวยิวในการไม่ยอมรับการเป็นนบีของมุหัมมัด ศ็อลลัลลอฮุอะลัยฮฺวะสัลลัม นั้น ได้เกิดขึ้นภายหลังที่พวกเขารู้ว่ามันเป็นการยืนยันถึงความสัจจริงของสิ่งที่มีอยู่ในคัมภีร์อัตเตารอตที่มีอยู่ในมือของพวกเขา

• أنَّ من لم ينتفع بعلمه صح أن يوصف بالجهل؛ لأنه شابه الجاهل في جهله.

ผู้ที่ไม่ได้รับประโยชน์จากความรู้ของเขา สมควรที่เขาจะถูกเรียกว่าโง่ เพราะว่าเขานั้นเหมือนกับคนโง่ในความไม่รู้ของเขา