மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அஸ்ஸஜதா - الترجمة الإنكو - بابا مامادي - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

ߕߌ߲ߓߌߘߌ߲ ߝߐߘߊ

வசனம்: 1

الٓمٓ

ߊ ߟ ߡ

வசனம்: 2

تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ لَا رَيۡبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

ߟߍߙߊ ߟߊߖߌ߱ ߝߘߊߣߍ߲߫ ߖߊ߯ߓߊ ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߟߋ߬ ߟߊ߫߸ ߞߎߛߎ߲߫ ߛߌ߫ ߕߴߏ ߘߐ߫

வசனம்: 3

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۚ بَلۡ هُوَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أَتَىٰهُم مِّن نَّذِيرٖ مِّن قَبۡلِكَ لَعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ

ߥߟߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߴߊ߬ ߝߐ߫ ߟߊ߫ ߟߋ߫ ߓߊ߬ ߞߏ߫ ߊ߬ ߣߵߊ߬ ߞߎ߲߬ߘߐߕߍ߰ ߟߊ߫ ߟߋ߬؟ ߍ߲߬ߍ߲߫ ߸ ߕߎ߬ߢߊ߫ ߟߋ߬ ߞߊ߬ ߝߘߊ߫ ߌ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߸ ߛߴߌ ߘߌ߫ ߖߊ߬ߛߙߋ߬ߡߊ߬ߟߊ ߞߍ߫ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ߫ ߦߋ߫ ߖߊ߬ߛߙߋ߬ߡߟߊ߬ߟߊ߫ ߡߊ߫ ߣߊ߬ ߡߍ߲ ߠߎ߫ ߡߊ߬ ߌߟߋ ߢߍ߫ ߞߘߐ߬ߡߊ߲߫ ߛߴߊ߬ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߞߊ߲ߘߊ߫

வசனம்: 4

ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا شَفِيعٍۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ

ߊߟߊ߫ ߟߋ߫ ߞߊ߬ ߛߊ߲ ߠߎ߬ ߣߌ߫ ߘߎ߱ ߘߊ߲߫ ߸ ߊ߬ ߣߌ߫ ߡߍ߲ ߦߴߏ߬ ߟߎ߫ ߝߌ߬ߟߊ ߕߍ߫ ߕߟߋ߬ ߥߐ߯ߙߐ߫ ߞߘߐ߫ ، ߞߊ߬ ߓߊ߲߫ ߞߵߊ߬ ߟߊߞߢߊ߫ ߛߍ߬ߡߍ ߞߊ߲߬ ، ߢߌ߲߬ ߣߌ߫ ߛߟߏ߬ߣߊ߬ߓߊ߰ ߜߘߍ߫ ߕߍ߫ ߊߟߎ߫ ߟߴߏ߬ ߟߋ ߞߐ߫ ، ߊߟߎ߫ ߕߍ߫ ߊߟߎ߫ ߕߊ߰ߛߌ߬ ߟߴߏ߬ ߘߐ߫ ߟߋ߫ ߓߊ߬؟

வசனம்: 5

يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ يَعۡرُجُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥٓ أَلۡفَ سَنَةٖ مِّمَّا تَعُدُّونَ

ߊ߬ߟߋ ߟߋ߬ ߞߏߢߊ ߘߐߓߍ߲߬ ߠߊ߫ ߞߊ߬ ߓߐ߫ ߛߊ߲ ߡߊ߬ ߞߊߕߙߍ߬ ߘߎ߱ ߡߊ߬ ߸ ߏ߬ ߘߌ߫ ߓߊ߲߫ ߞߊ߬ ߦߟߍ߬ ߊ߬ߟߋ ߡߊ߬ ߟߏ߲ ߘߏ߫ ߸ ߡߍ߲ ߞߎ߲߬ߕߊ߮ ߞߍߣߍ߲߫ ߛߊ߲߬ ߥߊ߯ߞߋߟߋ߲߫ ߘߌ߫ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߘߊ߲ߠߌ߲ ߘߐ߫

வசனம்: 6

ذَٰلِكَ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

ߏ߬ ߟߋ ߦߋ߫ ߞߏߘߏ߲߰ߣߍ߲ ߣߌ߫ ߟߊ߲ߞߣߍߡߊߣߍ߲ ߟߐ߲ߓߊ߮ ߘߌ߫ ߸ ߣߌ߬ߣߌ߬ߟߊ߫ ߟߋ߬ ߤߌߣߟߊ߫ ߟߋ߬

வசனம்: 7

ٱلَّذِيٓ أَحۡسَنَ كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥۖ وَبَدَأَ خَلۡقَ ٱلۡإِنسَٰنِ مِن طِينٖ

ߡߍ߲ ߞߊ߬ ߝߋ߲ ߓߍ߯ ߘߊߟߌ ߟߊߢߵߊ߬ ߦߋ߫ ߸ ߞߊ߬ ߡߐ߱ ߘߊ߲ߠߌ߲ ߖߎ߬ߕߍ߰ ߓߐ߱ ߘߐ߫

வசனம்: 8

ثُمَّ جَعَلَ نَسۡلَهُۥ مِن سُلَٰلَةٖ مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ

ߏ߬ ߞߐ߫ ߞߵߊ߬ ߓߐ߲ߛߐ߲ ߘߊ߲߫ ߓߐߢߐ߲߯ߘߐ ߘߐ߫ ߞߊ߬ ߓߐ߫ ߖߌߣߍ߲߫ ߝߛߐߞߐߙߌ ߘߐ߫

வசனம்: 9

ثُمَّ سَوَّىٰهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِۦۖ وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَۚ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ

ߊ߬ ߓߊ߲߫ ߘߊ߫ ߞߵߊ߬ ߟߊߞߢߊ߫ ߞߵߊ߬ ߟߊ߫ ߛߟߐߡߌ߲ ߘߏ߫ ߝߍ߫ ߊ߬ ߘߐ߫ ߸ ߞߊ߬ ߕߟߏ ߣߌ߫ ߢߊ ߟߎ߬ ߣߌ߫ ߛߣߐ߬ߡߍ ߟߎ߬ ߞߍ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߸ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߊߟߎ߫ ߞߏߢߌߡߊߟߐ߲ߞߏ ߕߜߋ߫ ߟߋ߫ ߘߋ߬

வசனம்: 10

وَقَالُوٓاْ أَءِذَا ضَلَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَءِنَّا لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدِۭۚ بَلۡ هُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمۡ كَٰفِرُونَ

ߊ߬ߟߎ߬ ߞߊ߲߫ ߠߋ߬ ߞߏ߫ ߊ߬ ߝߐ߫ ߣߴߊ߲ ߕߎߣߎ߲߫ ߘߊ߫ ߘߎ߱ ߘߐ߫ ߕߎ߬ߡߊ ߡߍ߲ ߸ ߊ߬ ߝߐ߫ ߊ߲ ߘߌ߫ ߞߍ߫ ߘߊ߲ߠߌ߲߫ ߞߎߘߊ߫ ߘߐ߫؟ ߍ߲߬ߍ߲߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߫ ߓߊ߲߬ߣߍ߲߫ ߠߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߓߍ߲߬ߢߐ߲߰ߦߊ ߡߊ߬

வசனம்: 11

۞ قُلۡ يَتَوَفَّىٰكُم مَّلَكُ ٱلۡمَوۡتِ ٱلَّذِي وُكِّلَ بِكُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ تُرۡجَعُونَ

ߊ߬ ߟߊߛߋ߫ ߞߏ߫ ߢߙߊ߬ߖߟߎ߫ ߓߍߣߵߊߟߎ߫ ߛߏߡߊߦߟߍߡߊ߲߫ ߏ߬ ߡߍ߲ ߟߐ߬ߣߍ߲߫ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߞߏ ߟߊ߫ ߸ ߏ߬ ߟߋ ߞߐ߫ ߊߟߎ߫ ߘߌ߫ ߟߊߛߊ߬ߦߌ߬ ߊߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߡߊ߬

வசனம்: 12

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلۡمُجۡرِمُونَ نَاكِسُواْ رُءُوسِهِمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ رَبَّنَآ أَبۡصَرۡنَا وَسَمِعۡنَا فَٱرۡجِعۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ

ߛߐ߲߬ߡߊ ߟߎ߫ ߞߎ߲߬ߡߊߖߌ߰ߣߍ߲߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߓߘߊ ߕߎ߬ߡߊ ߡߍ߲ ߣߴߌ ߓߴߏ߬ ߦߋ߫ ߟߊ߫ ߛߊ߫ ߸ ( ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ) ߞߏ߫ ߒ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߊ߲ ߓߘߊ߫ ߦߋߟߌ ߞߍ߫ ߞߊ߬ ߡߍ߲ߠߌ߲ ߞߍ߫ ߸ ߒ߬ߓߵߊ߲ ߠߊߛߊ߬ߦߌ߫ ߒ߬ ߧߋ߫ ߢߌ߬ߡߊ ߞߍ߫ ߸ ߓߊ ߊ߲ ߓߘߊ߫ ߞߍ߫ ߟߊߒߠߦߊߓߊ߮ ߘߌ߫ ߝߋߎ߫

வசனம்: 13

وَلَوۡ شِئۡنَا لَأٓتَيۡنَا كُلَّ نَفۡسٍ هُدَىٰهَا وَلَٰكِنۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ مِنِّي لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

ߣߴߊ߬ ߕߎ߲߬ ߞߊ߬ ߒ߬ ߘߌߦߊ߫ ߒ߬ ߕߘߍ߬ ߘߌ߫ ߣߌߡߊ ߓߍ߯ ߕߊ߫ ߞߊ߲ߘߦߊ߫ ߘߴߊ߬ ߡߊ߬ ߸ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߞߎߡߊ ߓߘߊ߫ ߜߋ߲ߜߋ߲ߧߊ߫ ߒ ߓߟߏ߫ ߟߋ߬ ߞߏ߫ ߒ ߘߌ߫ ߔߊߦߌߔߊߦߌ ߟߝߊ߫ ߥߐ߬ߞߎߟߐ ߣߌ߫ ߡߐ߱ ߟߎ߬ ߟߊߘߍ߬ߣߍ߲ ߠߊ߫ ߟߋ߬ ߘߍ߯

வசனம்: 14

فَذُوقُواْ بِمَا نَسِيتُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَآ إِنَّا نَسِينَٰكُمۡۖ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡخُلۡدِ بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

ߒ߬ߓߵߊߟߎ߯ ߡߊ߬ߜߙߏ߬ߟߌ ߞߍ߫ ߞߊ߬ߡߊߛߐ߬ߘߐ߲߬ ߊߟߎ߫ ߢߌ߬ߣߊ ߝߍ߬ ߊߟߎ߫ ߟߊ߫ ߟߏ߲ ߣߌ߲߬ ߓߍ߲߬ߢߐ߲߰ߦߊ ߞߐ߫ ، ߒ߬ ߝߣߊ߫ ߢߌ߬ߣߊ߬ߕߐ߫ ߟߵߊߟߎ߫ ߞߐ߫، ߒ߬ߓߵߊߟߎ߯ ߖߊ߲߰ߞߕߊ߫ ߞߎߘߊߦߌ ߡߊߜߏ߬ߙߏ߫ ߞߊ߬ߡߊߛߐ߬ߘߐ߲߬ ߊߟߎ߫ ߗߋߥߊߟߌ ߝߍ߬

வசனம்: 15

إِنَّمَا يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِهَا خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَسَبَّحُواْ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَهُمۡ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ۩

ߡߐ߰ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߟߊߣߍ߲߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߟߝߊߙߌ ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߡߍ߲ ߠߎ߬ ߓߊ߯ ߞߊ߬ߥߊ߲߬ߘߌ߫ ߊ߬ ߟߊ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߘߴߊ߬ߟߎ߫ ߓߋ߬ ߕߌ߲ߓߌߘߌ߲ ߘߌ߫ ߞߊ߬ ߛߊߣߌ߲ߧߊ ߞߍ߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߕߊ߲߬ߘߏ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߖߘߍ߬ ߘߐߓߏ߲߬ߧߊ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 16

تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمۡ عَنِ ٱلۡمَضَاجِعِ يَدۡعُونَ رَبَّهُمۡ خَوۡفٗا وَطَمَعٗا وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ

ߏ߬ ߟߎ߫ ߝߘߎ߬ߝߍ߬ߟߊ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߡߊߓߐ߫ ߟߊ߫ ߟߊߝߋ߲ ߠߎ߬ ߟߊ߫ ( ߞߵߊ߬ ߕߘߍ߬ ) ߊ߬ߟߎ߬ ߦߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߰ߙߌ ߞߟߌ߫ ߟߊ߫ ߛߌߟߊ߲ ߣߌ߫ ߣߊ߬ߕߊ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߘߟߊߝߊ߮ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߝߋ߲߫ ߘߐ߫ ߊ߲ ߞߵߊ߬ߟߎ߫ ߤߊ߬ߙߌ߬ߖߍ߰ ߡߍ߲ ߠߊ߫

வசனம்: 17

فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

ߣߌߡߊ߫ ߕߍ߫ ߊ߬ ߟߐ߲߫ ߡߍ߲ ߘߏ߲߰ߣߍ߲߫ ߏ߬ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߢߊߛߎߡߊ ߘߐ߫ ߞߵߏ߬ ߞߴߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߓߊ߯ߙߊ ߛߊ߬ߙߊ ߘߌ߫

வசனம்: 18

أَفَمَن كَانَ مُؤۡمِنٗا كَمَن كَانَ فَاسِقٗاۚ لَّا يَسۡتَوُۥنَ

ߊ߬ ߝߐ߫ ߡߍ߲ ߞߍߣߍ߲߫ ߟߊߒߠߦߊߓߊ߮ ߘߌ߫ ߸ ߏ߬ ߘߌ߫ ߞߍ߫ ߓߊ߬ ߦߏ߫ ߡߍ߲ ߞߍߣߍ߲߫ ߔߊߟߊ߲ߞߊߓߊ߮ ߘߌ߫؟ ߏ߬ ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߞߢߊ߫ ߝߋߎ߫

வசனம்: 19

أَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ جَنَّٰتُ ٱلۡمَأۡوَىٰ نُزُلَۢا بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

ߡߍ߲ ߠߎ߬ ߞߍߣߍ߲߫ ߟߊߒߠߦߊߓߊ߮ ߘߌ߫ ߞߊ߬ ߢߌ߬ߡߊ ߟߎ߬ ߞߍ߫ ߸ ߡߊ߬ߞߍ ߣߊߞߐ ߟߎ߫ ߟߴߏ߬ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߖߌ߰ߦߊ߬ߘߊ ߘߌ߫ ߞߊ߬ߡߊߛߐ߬ߘߐ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߗߋߥߊߟߌ ߝߍ߬

வசனம்: 20

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فَسَقُواْ فَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ كُلَّمَآ أَرَادُوٓاْ أَن يَخۡرُجُواْ مِنۡهَآ أُعِيدُواْ فِيهَا وَقِيلَ لَهُمۡ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

ߡߍ߲ ߠߎ߬ ߔߊߟߊ߲ߞߊߣߍ߲߫ ߛߊ߫ ߸ ߏ߬ ߟߎ߬ ߡߊߞߍ߫ ߦߙߐ ߞߍߕߐ߫ ߕߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߓߊ߯ ߊ߬ ߢߌߣߌ߲߫ ߞߏߕߊ߲߫ ߞߏ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߓߕߐ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߘߌ߫ ߟߊߛߊ߬ߦߌ߫ ߊ߬ ߘߐ߫ ߕߎ߲߯ ߞߵߊ߬ ߝߐ߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬ ߞߏ߫ ߊߟߎ߯ ߕߊ ߖߊ߲߰ߞߕߊ ߡߊߜߙߏ߬ ߊߟߎ߫ ߕߎ߲߬ ߦߋ߫ ߏ߬ ߡߍ߲ ߡߊߛߐ߬ߛߐ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 21

وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَدۡنَىٰ دُونَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَكۡبَرِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

ߊ߲ ߘߌߣߵߊ߬ߟߎ߬ ߡߊߜߏ߬ߙߏ߫ ߖߊ߲߰ߞߕߊ߫ ߞߎ߲߬ߘߐ߬ߛߎߘߎ߲ ߠߊ߫ ߟߋ߬ ߘߍ߯ ߛߊ߬ߣߌ߫ ߖߊ߲߰ߞߕߊ߬ ߓߟߋߓߟߋ ߕߍ߫ ߛߴߊ߬ߟߎ߬ ߘߴߊ߬ߟߎ߬ ߞߐߛߊ߬ߦߌ߬

வசனம்: 22

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ ثُمَّ أَعۡرَضَ عَنۡهَآۚ إِنَّا مِنَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُنتَقِمُونَ

ߖߍߣߍ߲ ߠߊ߫ ߕߐ߬ߢߍ߮ ߕߊ߬ߡߌ߲߬ߣߍ߲߫ ߡߐ߰ ߕߊ ߟߊ߫ ߡߍ߲ ߞߊ߬ߥߊ߲߬ߘߌ߬ ߘߴߊ߬ ߡߊ߰ߙߌ ߟߊ߫ ߟߝߊߙߌ ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߸ ߊ߬ ߓߊ߲߫ ߘߊ߫ ߞߵߊ߬ ߞߐߘߏ߲߬ ߏ߬ ߟߎ߬ ߟߊ߫؟ ߒ߬ߓߊ߬ ߒ߬ߠߎ߬ ߦߋ߫ ߒ߬ ߕߊߢߐ߲߯ߓߐߓߊ߮ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߛߐ߲߬ߡߊ ߟߎ߬ ߘߐ߫

வசனம்: 23

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَلَا تَكُن فِي مِرۡيَةٖ مِّن لِّقَآئِهِۦۖ وَجَعَلۡنَٰهُ هُدٗى لِّبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

ߊ߲ ߞߊ߬ ߡߎߛߊ߫ ߛߐ߫ ߟߋ߬ ߟߍߙߊ ߟߊ߫ ߸ ߌ ߞߊߣߊ߬ ߞߍ߫ ߞߎߛߎ߲ߓߊ߯ ߘߌ߫ ߏ߬ ߓߍ߲߬ߢߐ߲߰ߦߊ ߘߐ߫ ( ߡߎߛߊ߫ ߓߟߏ߫ ) ߘߋ߬ ߸ ߊ߲ ߘߏ߲߬ ߞߵߊ߬ ߞߍ߫ ߞߊ߲ߘߦߊ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߌߛߌߙߊߌߟߞߊ ߟߎ߬ ߦߋ߫

வசனம்: 24

وَجَعَلۡنَا مِنۡهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا لَمَّا صَبَرُواْۖ وَكَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يُوقِنُونَ

ߊ߲ ߞߊ߬ ߢߍߓߊ߯ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߞߍ߫ ߏ߬ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߡߍ߲ ߠߎ߬ ߦߋ߫ ߞߊ߲ߘߊߟߌ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߥߊߟߋߦߊ ߟߊ߫߸ ߞߊ߬ߡߊߛߐ߬ߘߐ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߡߎ߬ߢߎ߲ ߝߍ߬ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߜߎ ߞߍߣߍ߲߫ ߟߊߓߊ߮ ߟߋ߬ ߘߌ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߟߝߊߙߌ ߟߎ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 25

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفۡصِلُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ

ߌ ߡߊ߰ߙߌ ߞߕߌߕߐ߫ ߟߋ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߟߐ߬ߓߊ ߟߏ߲ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߢߐ߲߯ߛߐߛߐߞߏ ߓߍ߯ ߘߐ߫ ߕߊߦߌ߫

வசனம்: 26

أَوَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٍۚ أَفَلَا يَسۡمَعُونَ

ߊ߬ ߡߊ߫ ߟߊ߲ߞߣߍߡߊ߫ ߢߌ߲߬ ߠߎ߬ ߦߋ߫ ߓߊ߬ ߞߏ߫ ߒ߬ߠߎ߬ ߓߘߊ߫ ߓߐ߲ߛߐ߲ߘߊ߫ ߖߋ߬ߟߌߖߋ߬ߟߌ߫ ߟߋ߬ ߛߌߟߊߛߵߊ߬ߟߎ߬ ߢߍ߫ ߞߘߐ߬ߡߊ߲߫؟ ߊ߬ߟߎ߬ ߜߎ ߦߴߊ߬ߟߎ߬ ߕߊ߯ߡߊ߫ ߟߴߏ߬ ߟߎ߫ ߛߌ߰ ߣߐ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ، ߕߊ߰ߛߌ߬ߟߌ߫ ߟߴߏ߬ ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߘߋ߬ ، ߊ߬ ߝߐ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߡߍ߲ߠߌ߲߫ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߟߋ߫ ߓߊ߬؟

வசனம்: 27

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا نَسُوقُ ٱلۡمَآءَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡجُرُزِ فَنُخۡرِجُ بِهِۦ زَرۡعٗا تَأۡكُلُ مِنۡهُ أَنۡعَٰمُهُمۡ وَأَنفُسُهُمۡۚ أَفَلَا يُبۡصِرُونَ

ߥߟߴߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߊ߬ ߦߋ߫ ߟߊ߫ ߓߊ߬ ߞߏ߫ ߒ߬ߠߎ߫ ߟߋ߬ ߖߌ ߛߊ߬ߡߊ߲߬ ߠߊ߫ ߞߊߕߙߍ߬ ߘߎ߰ ߖߊߙߊ߲ ߡߊ߬؟ ߊ߲ ߘߌ߫ ߛߍ߬ߣߍ ߟߎ߬ ߟߊߝߍߘߍ߲߫ ߏ߬ ߟߴߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߓߌߦߊ߲ ߠߎ߬ ߦߋ߫ ߘߏ߫ ߘߊߥߎ߲߫ ߠߴߏ߬ ߘߐ߫ ߊ߬ ߣߴߊ߬ߟߎ߫ ߖߍ߬ߘߍ ߟߎ߬ ، ߊ߬ ߝߐ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߦߋߟߌ߫ ߞߍ߫ ߟߊ߫ ߟߋ߫ ߓߊ߬؟

வசனம்: 28

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡفَتۡحُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

ߊ߬ߟߎ߬ ߦߴߊ߬ ߝߐ߫ ߟߊ߫ ߛߐ߲߬ ߞߏ߫ ߞߕߌߕߍ߮ ߣߌ߲߬ ߞߍߕߐ߫ ߕߎ߬ߡߊ ߢߌ߬ߡߊ߲߬ ߣߴߊߟߎ߫ ߞߍ߫ ߘߊ߫ ߕߎ߬ߢߊ߬ߕߌ߯ ߟߎ߫ ߘߌ߫

வசனம்: 29

قُلۡ يَوۡمَ ٱلۡفَتۡحِ لَا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِيمَٰنُهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

ߊ߬ ߝߐ߫ ߞߏ߫ ߞߕߌߕߍ߮ ߟߏ߲ ( ߠߋ߫ ߡߊ߬ )߸ ߓߊ߲߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߟߊߒߠߦߊ ߕߍ߫ ߞߏߢߵߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߡߊߞߐ߬ߣߐ߲߬

வசனம்: 30

فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ وَٱنتَظِرۡ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ

ߌߟߋ ߦߴߌ ߞߐߘߏ߲߬ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߞߟߋ߫ ߸ ߌ ߦߋ߫ ߡߊ߬ߞߐ߬ߣߐ߲߬ߠߌ߲ ߞߍ߫ ߸ ߓߊ ߊ߬ߟߎ߬ ߝߣߊ߫ ߦߋ߫ ߡߊ߬ߞߐ߬ߣߐ߲߬ߠߌ߲߬ߠߊ ߟߎ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫