மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அந்நிஸா - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 96 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 106

وَٱسۡتَغۡفِرِ ٱللَّهَۖ إِنَّ ٱللَّهَ كَانَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

ߌ ߦߋ߫ ߡߊ߬ߞߕߏ߬ߟߌ߬ߢߌߣߌ߲ ߞߍ߫ ߊߟߊ߫ ߟߊ߫߸ ߓߊ ߊߟߊ߫ ߦߋ߫ ߡߊ߬ߞߕߏ߬ߟߊ߫ ߤߌߣߟߊ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 107

وَلَا تُجَٰدِلۡ عَنِ ٱلَّذِينَ يَخۡتَانُونَ أَنفُسَهُمۡۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ مَن كَانَ خَوَّانًا أَثِيمٗا

ߌ ߞߣߊ߫ ( ߟߊ߬ߝߛߊ ) ߘߊߘߛߐߛߐ ߞߍ߫ ߡߐ߱ ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߞߏ ߟߊ߫߸ ߡߍ߲ ߠߎ߬ ߦߴߊ߬ߟߎ߫ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߖߊ߲߬ߝߊ߬ ߟߊ߫، ߓߊߏ߬ ߊߟߊ߫ ߕߍ߫ ߡߐ߰ ߝߍ߬ ߡߍ߲ ߦߋ߫ ߖߊ߲߬ߝߊ߬ߒ߬ߕߋ߬ߓߊ߫ ߖߟߎ߬ߡߎ߲߬ߕߐ ߘߌ߫

வசனம்: 108

يَسۡتَخۡفُونَ مِنَ ٱلنَّاسِ وَلَا يَسۡتَخۡفُونَ مِنَ ٱللَّهِ وَهُوَ مَعَهُمۡ إِذۡ يُبَيِّتُونَ مَا لَا يَرۡضَىٰ مِنَ ٱلۡقَوۡلِۚ وَكَانَ ٱللَّهُ بِمَا يَعۡمَلُونَ مُحِيطًا

ߊ߬ߟߎ߬ ߘߴߊ߬ߟߎ߫ ߘߏ߲߰ ߦߙߐ߬ ߢߌߣߌ߲߫ ߡߐ߱ ߟߎ߫ ߟߋ߫ ߡߊ߬، ߊ߬ߟߎ߬ ߕߴߊ߬ߟߎ߫ ߘߏ߲߰ ߦߙߐ߬ ߢߌߣߌ߲߫ ߊߟߊ߫ ߡߊ߬߸ ߓߊ ߏ߬ ߦߴߊ߬ߟߎ߬ ߘߊߝߍ߬ ߟߋ߬ ߸ ߏ ߕߎ߬ߡߊ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߛߌ߬ ߟߊ߫ ߝߋ߲߫ ߞߊ߲߬ ߘߌ߬ߢߍ߬ ߕߍ߫ ߞߍ߫ ߡߍ߲ ߝߐ ߡߊ߬، ߊߟߊ߫ ߘߏ߲߬ ߣߵߊ߬ߟߎ߬ ߗߋߥߊߟߌ ߟߎ߬ ߟߊߝߏ߬ ߟߊ߫ ߟߋ߬ ߔߘߋߞߎ߬

வசனம்: 109

هَٰٓأَنتُمۡ هَٰٓؤُلَآءِ جَٰدَلۡتُمۡ عَنۡهُمۡ فِي ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا فَمَن يُجَٰدِلُ ٱللَّهَ عَنۡهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ أَم مَّن يَكُونُ عَلَيۡهِمۡ وَكِيلٗا

ߤߍ߲߬ ߊߟߎ߬ ߸ ߊߟߎ ߟߋ߫ ߞߊ߬ ( ߟߊ߬ߝߛߊ߬ߟߌ ) ߘߊߘߛߐߛߐ ߞߍ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߞߏ ߟߊ߫ ߘߎߢߊ߫ ߢߣߊߡߦߊ ߘߐ߫ ߞߏߘߌ߬، ߒ߬ߓߊ߬ ߖߍߣߍ߲ ߘߌ߫ ߘߊߘߛߐߛߐ ߞߍ߫ ߊߟߊ߫ ߝߍ߬ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߞߏ ߟߊ߫ ߟߐ߬ߓߊ ߟߏ߲؟ ߥߟߊ߫ ߖߍߣߍ߲ ߘߌ߫ ߞߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߛߍ߲߬ߓߍ߬ߟߊ߲ ߘߌ߫؟

வசனம்: 110

وَمَن يَعۡمَلۡ سُوٓءًا أَوۡ يَظۡلِمۡ نَفۡسَهُۥ ثُمَّ يَسۡتَغۡفِرِ ٱللَّهَ يَجِدِ ٱللَّهَ غَفُورٗا رَّحِيمٗا

ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߖߎ߯ߡߊ߲߫ ߞߍ߫ ߥߟߊ߫ ߞߵߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߕߐ߬ߢߍ߰ ߞߏ߫ ߞߍ߫ ߸ ߞߊ߬ ߓߊ߲߫ ߞߊ߬ ߡߊ߬ߞߕߏ߬ߟߌ߬ߢߌߣߌ߲ ߞߍ߫ ߊߟߊ߫ ߟߊ߫߸ ߏ߬ ߘߌ߫ ߊߟߊ߫ ߕߍ߬ߘߍ߫ ߡߊ߬ߞߕߏ߬ߟߊ߫ ߤߌߣߟߊ ߘߌ߫

வசனம்: 111

وَمَن يَكۡسِبۡ إِثۡمٗا فَإِنَّمَا يَكۡسِبُهُۥ عَلَىٰ نَفۡسِهِۦۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَكِيمٗا

ߡߍ߲ ߘߏ߲߬ ߓߊ߯ ߖߟߎ߬ߡߎ߲߬ ߞߍ߫ ߸ ߏ߬ ߦߴߏ߬ ߞߍ߫ ߟߴߊ߬ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߟߋ߬ ߟߊ߫، ߊߟߊ߫ ߞߍߣߍ߲߫ ߟߐ߲ߠߌ߲ߠߊ߫ ߥߘߋ߬ߥߘߋ߬ߟߌ߬ߟߊ߫ ߟߋ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 112

وَمَن يَكۡسِبۡ خَطِيٓـَٔةً أَوۡ إِثۡمٗا ثُمَّ يَرۡمِ بِهِۦ بَرِيٓـٔٗا فَقَدِ ٱحۡتَمَلَ بُهۡتَٰنٗا وَإِثۡمٗا مُّبِينٗا

ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߝߎ߬ߝߎ߲߬ߕߌ߫ ߞߍ߫ ߥߟߊ߫ ߖߟߎ߬ߡߎ߲߫ ߸ ߞߊ߬ ߓߊ߲߫ ߞߵߏ߬ ߥߎߦߊ ߟߊ߫ ߡߐ߰ ߟߊߜߍߣߍ߲ ߘߏ߫ ߟߊ߫߸ ߏ߬ ߓߘߴߊ߬ ߟߐ߬ ߞߊ߬ߙߏ߲ ߣߌ߫ ߖߟߎ߬ߡߎ߲߬ ߘߐ߬ߜߍ߫ ߟߋ߬ ߟߊ߫ ߏ߬ ߘߌ߫

வசனம்: 113

وَلَوۡلَا فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكَ وَرَحۡمَتُهُۥ لَهَمَّت طَّآئِفَةٞ مِّنۡهُمۡ أَن يُضِلُّوكَ وَمَا يُضِلُّونَ إِلَّآ أَنفُسَهُمۡۖ وَمَا يَضُرُّونَكَ مِن شَيۡءٖۚ وَأَنزَلَ ٱللَّهُ عَلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبَ وَٱلۡحِكۡمَةَ وَعَلَّمَكَ مَا لَمۡ تَكُن تَعۡلَمُۚ وَكَانَ فَضۡلُ ٱللَّهِ عَلَيۡكَ عَظِيمٗا

ߣߌ߫ ߊߟߊ߫ ߟߊ߫ ߢߊ߬ߒߡߊ߭ ߣߴߊ߬ ߟߊ߫ ߤߌߣߊ ߕߴߌ ߞߊ߲߬߸ ߊ߬ߟߎ߫ ߝߊ߲߬ ߞߋߟߋ߲ ߕߎ߲߬ ߣߌ ߓߘߊ߫ ߟߴߌ ߟߊߝߌ߬ߟߌ ߞߊ߲߬، ߊ߬ߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߡߐ߰ ߛߌ߫ ߟߊߝߟߌ߬ ߟߴߊ߬ߟߎ߫ ߖߍ߬ߘߍ ߞߐ߫، ߊ߬ߟߎ߫ ߘߏ߲߬ ߕߍ߫ ߛߴߌ ߕߙߐ߫ ߟߊ߫ ߝߏߦߌ߬ ߟߊ߫. ߊߟߊ߫ ߟߋ߫ ߞߊ߬ ߟߍߙߊ ߣߌ߫ ߥߘߋ߬ߥߘߋ߬ߟߌ ߟߊߖߌ߰ ߌ ߡߊ߬߸ ߞߵߌ ߟߊߟߐ߲ߠߌ߲߫ ߞߏ߫ ߟߊ߫ ߌ ߕߎ߲߬ ߡߊ߫ ߡߍ߲ ߟߐ߲߫، ߊߟߊ߫ ߟߊ߫ ߢߊ߬ߒߡߊ߭ ߓߏ߲߬ߓߊ߫ ߟߵߌ ߞߊ߲߬ ߘߋ߬