மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்அஃராப் - என்கோ மொழிபெயர்ப்பு- பாபா மாமாதீ - பக்க எண் 171 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 160

وَقَطَّعۡنَٰهُمُ ٱثۡنَتَيۡ عَشۡرَةَ أَسۡبَاطًا أُمَمٗاۚ وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ إِذِ ٱسۡتَسۡقَىٰهُ قَوۡمُهُۥٓ أَنِ ٱضۡرِب بِّعَصَاكَ ٱلۡحَجَرَۖ فَٱنۢبَجَسَتۡ مِنۡهُ ٱثۡنَتَا عَشۡرَةَ عَيۡنٗاۖ قَدۡ عَلِمَ كُلُّ أُنَاسٖ مَّشۡرَبَهُمۡۚ وَظَلَّلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلۡغَمَٰمَ وَأَنزَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلۡمَنَّ وَٱلسَّلۡوَىٰۖ كُلُواْ مِن طَيِّبَٰتِ مَا رَزَقۡنَٰكُمۡۚ وَمَا ظَلَمُونَا وَلَٰكِن كَانُوٓاْ أَنفُسَهُمۡ يَظۡلِمُونَ

ߊ߲ ߞߵߊ߬ ( ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ ߡߐ߱ ) ߟߎ߬ ߘߐߞߎߘߎ߲ߞߎߘߎ߲߫ ߓߊߓߏ߲߫ ߕߊ߲߫ ߣߌ߫ ߝߌ߬ߟߊ߫ ߓߏ߬ߟߏ߲߬ߘߊ ߠߎ߬ ߘߌ߫، ߊ߲ ߞߊ߬ ߦߟߌߘߏ߲ ߟߐ߬ ߡߎߛߊ߫ ߡߊ߬߸ ߏ ߕߎ߬ߡߊ ߊ߬ ߡߌ߬ߙߌ߲߬ߘߌ ߓߘߊ߫ ߟߊ߬ߡߌ߲߬ߠߌ߲߬ߢߌߣߌ߲ ߞߍ߫ ߊ߬ ߝߍ߬ ߸ ߒ ߞߏ߫ ߞߓߊ ߜߊ߬ߛߌ߬ ߌ ߟߊ߫ ߘߐ߬ߞߐ ߟߊ߫، ߏ߬ ߞߍ ߞߐ߬ߢߊ߬ ߕߊ߲߫ ߣߌ߫ ߝߌ߬ߟߊ߫ ߓߎ߬ߦߌ߬ ߘߴߏ߬ ߘߐ߫ ߸ ߡߐ߱ ߓߍ߯ ߞߵߊ߬ ߕߊ߫ ߡߌ߲߬ ߦߙߐ߫ ߟߐ߲߫ ߌߞߘߐ߫، ߊ߲ ߞߊ߬ ߓߘߌߞߊ ߞߍ߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߞߎ߲߬ߠߊ߬ ߘߎߟߋ߲ ߘߌ߫، ߊ߬ ߣߌ߫ ߞߊ߬ ߓߊ߯ߘߊߟߌ ߣߌ߫ ߥߋ߲߬ߕߙߋ߬ߟߋ߲߬ ( ߛߓߏ ) ߟߊߖߌ߰ ߊߟߎ߫ ߡߊ߬، ߒ ߞߏ߫ ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߘߊߥߎ߲ߠߌ߲ ߞߍ߫ ߒ߬ ߠߊ߫ ߤߊ߬ߙߌ߬ߖߍ߰ ߢߌߡߊ ߘߐ߫ ߒ ߞߵߊߟߎ߫ ߤߊ߬ߙߌ߬ߖߍ߰ ߡߍ߲ ߠߊ߫، ( ߏ߬ ߡߊߕߌߢߍ ߊ߬ߟߎ߬ ߓߟߏ߫ )߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߡߴߏ߬ ߞߍ߫ ߒ߬ߠߎ߬ ߟߊ߫ ߘߋ߬ ߸ ߞߏ߬ߣߌ߲߬ ߊ߬ߟߎ߫ ߞߵߏ߬ ߞߍ߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߖߍ߬ߘߍ߫ ߟߋ߬ ߟߊ߫

வசனம்: 161

وَإِذۡ قِيلَ لَهُمُ ٱسۡكُنُواْ هَٰذِهِ ٱلۡقَرۡيَةَ وَكُلُواْ مِنۡهَا حَيۡثُ شِئۡتُمۡ وَقُولُواْ حِطَّةٞ وَٱدۡخُلُواْ ٱلۡبَابَ سُجَّدٗا نَّغۡفِرۡ لَكُمۡ خَطِيٓـَٰٔتِكُمۡۚ سَنَزِيدُ ٱلۡمُحۡسِنِينَ

ߊ߬ ߣߴߊ߬ ߝߐ߫ ߘߴߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߕߎ߬ߡߊ ߡߍ߲ ߞߏ߫ ߊߟߴߊߟߎ߫ ߡߊߞߍ߫ ߛߏ ߢߌ߲߬ ߠߊ߫߸ ߊ߬ ߣߴߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߘߊߥߎ߲ߠߌ߲ ߞߍ߫ ߊ߬ ߝߊ߲߬ ߘߐ߫ ߡߍ߲ ߓߊ߯ ߊߟߎ߫ ߘߌߦߊ߫، ߊ߬ ߣߴߊߟߎ߫ ߦߴߊ߬ ߝߐ߫ ߞߏ߫ ( ߞߎ߲߬ߞߏ߬ ) ߟߊ߬ߓߋ، ߊ߬ ߣߴߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߘߏ߲߬ ߖߌ߲߬ߘߊ ߟߊ߫ ߕߌ߲ߓߌߘߌ߲ ߘߌ߫، ߏ߬ ߓߊ߯ ߞߍ߫ ߸ ߒ߬ ߘߴߊߟߎ߫ ߝߎ߬ߕߎ߲߬ߕߌ ߟߎ߫ ߦߝߊ߬ ߊߟߎ߫ ߦߋ߫ ߸ ߒ ߘߏ߲߬ ߘߌߣߊ߬ ߢߊ߬ߓߊ߮ ߟߎ߬ ( ߕߊ) ߡߊߞߊ߬ߝߏ߬

வசனம்: 162

فَبَدَّلَ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ مِنۡهُمۡ قَوۡلًا غَيۡرَ ٱلَّذِي قِيلَ لَهُمۡ فَأَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِجۡزٗا مِّنَ ٱلسَّمَآءِ بِمَا كَانُواْ يَظۡلِمُونَ

ߊ߬ߟߎ߫ ߟߐ߬ߣߍ߲߬ ߞߏ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߞߎߡߊ ߡߍ߲ ߝߐ߫ ߖߐ߫ ߸ ߊ߬ߟߎ߬ ߘߐ߫ ߕߐ߬ߢߍ߰ߒߕߋ ߟߎ߫ ߞߵߏ ߝߊ߬ߟߋ߲߬ ߘߏ߫ ߜߘߍ߫ ߟߊ߫ ߡߍ߲ ߡߊ߫ ߝߐ߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߦߋ߫، ߊ߲ ߞߊ߬ ߖߊ߲߰ߞߕߊ ߗߋ߫ ߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬ ߞߊ߬ ߓߐ߫ ߛߊ߲ ߡߊ߬ ߏ߬ ߘߐ߫ ߞߊ߬ߡߊߟߐ߬ߘߐ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߕߐ߬ߢߍ߮ ߝߍ߬

வசனம்: 163

وَسۡـَٔلۡهُمۡ عَنِ ٱلۡقَرۡيَةِ ٱلَّتِي كَانَتۡ حَاضِرَةَ ٱلۡبَحۡرِ إِذۡ يَعۡدُونَ فِي ٱلسَّبۡتِ إِذۡ تَأۡتِيهِمۡ حِيتَانُهُمۡ يَوۡمَ سَبۡتِهِمۡ شُرَّعٗا وَيَوۡمَ لَا يَسۡبِتُونَ لَا تَأۡتِيهِمۡۚ كَذَٰلِكَ نَبۡلُوهُم بِمَا كَانُواْ يَفۡسُقُونَ

ߊ߬ߟߎ߫ ߢߌ߬ߣߌ߲߬ߞߊ߬ ߛߏ ( ߟߊ߫ ߞߏ ) ߡߊ߬ ߓߊ߫߸ ߡߍ߲ ߕߘߍ߬ ߓߊ-ߘߊ ߟߊ߫، ߕߎ߬ߡߊ ߡߍ߲ ߏ߬ ߟߎ߫ ߞߊ߬ ߘߊ߲߬ߠߊ߬ߕߊߡߌ߲ ߞߍ߫ ߞߍ߲ߘߍߟߏ߲ ߞߏߢߊ ߘߐ߫، ߏ ߕߎ߬ߡߊ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߖߍ߮ ߟߎ߬ ߦߋ߫ ߣߊ߬ ߟߴߊ߬ߟߎ߫ ߡߵߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߞߍ߲ߘߍߟߏ߲ ߘߐ߫ ߓߌ߯، ߣߴߊ߬ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߞߍ߲ߘߍߟߏ߲߫ ߘߐ߫ ߛߊ߫߸ ߖߍ߮ ߟߎ߬ ߕߍ߫ ߣߵߊ߬ߟߎ߫ ߡߊ߬، ߒ߬ߓߵߊ߲ ߣߵߊ߬ߟߎ߬ ߞߘߐߓߐ߫ ߟߊ߫ ߕߋ߲߬ ߠߋ߬ ߸ ߞߊ߬ߡߊߛߐ߬ߘߐ߲߫ ߊ߬ߟߎ߬ ߟߊ߫ ߔߊߟߊ߲ߞߊ ߝߍ߬