மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 20 அத்தியாயம் ஸூரா அல்புர்கான் - அரபு மொழி- அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 20

وَمَآ أَرۡسَلۡنَا قَبۡلَكَ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّآ إِنَّهُمۡ لَيَأۡكُلُونَ ٱلطَّعَامَ وَيَمۡشُونَ فِي ٱلۡأَسۡوَاقِۗ وَجَعَلۡنَا بَعۡضَكُمۡ لِبَعۡضٖ فِتۡنَةً أَتَصۡبِرُونَۗ وَكَانَ رَبُّكَ بَصِيرٗا

وما بعثنا قبلك - أيها الرسول - من المرسلين إلا بشرًا كانوا يأكلون الطعام، ويمشون في الأسواق، فلست بِدْعًا من الرسل في ذلك، وجعلنا بعضكم - أيها الناس - لبعض اختبارًا في الغنى والفقر والصحة والمرض بسبب هذا الاختلاف، أتصبرون على ما ابتليتم به فيثيبكم الله على صبركم؟! وكان ربك بصيرًا بمن يصبر ومن لا يصبر، وبمن يطيعه ومن يعصيه.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الجمع بين الترهيب من عذاب الله والترغيب في ثوابه.

• متع الدنيا مُنْسِية لذكر الله.

• بشرية الرسل نعمة من الله للناس لسهولة التعامل معهم.

• تفاوت الناس في النعم والنقم اختبار إلهي لعباده.