மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 110 அத்தியாயம் ஸூரா அல்முஃமினூன் - الترجمة الأذرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 110

فَٱتَّخَذۡتُمُوهُمۡ سِخۡرِيًّا حَتَّىٰٓ أَنسَوۡكُمۡ ذِكۡرِي وَكُنتُم مِّنۡهُمۡ تَضۡحَكُونَ

Sizlər, Allahın dininə dəvət edən möminləri məsxə­rə­yə qoyub, onlara istehza edirdiniz. Sonda başınızı onlara məs­xərə və istehza etməyə o qədər qarışdı ki, hətta bu, Mə­ni yada salmağı belə sizə unut­durdu. Siz isə onlara elə məsxərə və lağlağa edib gü­lürdünüz.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الكافر حقير مهان عند الله.

• Kafir, Allah yanında zəlil və rəzil olan bir kimsədir.

• الاستهزاء بالصالحين ذنب عظيم يستحق صاحبه العذاب.

• Saleh kimsələrə istehza edib onları məsxərəyə qoynmaq böyük günahdır, bunu edən kimsə əzaba layiqdir.

• تضييع العمر لازم من لوازم الكفر.

• Allaha küfr etmək insanın ömrünü, həyatını və axirətini məhvə sürükləyir.

• الثناء على الله مظهر من مظاهر الأدب في الدعاء.

• Dua edərkən Uca Allaha həmd sənalar demək, duanın ədəblərindən biridir.

• لما افتتح الله سبحانه السورة بذكر صفات فلاح المؤمنين ناسب أن تختم السورة بذكر خسارة الكافرين وعدم فلاحهم.

• Uca Allah bu surənin əvvəlini möminlərin nicat tapma səbəblərini zikir edərək başladığı üçün bu surənin sonunu da kafirlərin ziyana uğradan səbəbləri zikir edərək bitirmişdir.