மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 37 அத்தியாயம் புஸ்ஸிலத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான அசர்பைஜானி மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 37

وَمِنۡ ءَايَٰتِهِ ٱلَّيۡلُ وَٱلنَّهَارُ وَٱلشَّمۡسُ وَٱلۡقَمَرُۚ لَا تَسۡجُدُواْ لِلشَّمۡسِ وَلَا لِلۡقَمَرِ وَٱسۡجُدُواْۤ لِلَّهِۤ ٱلَّذِي خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمۡ إِيَّاهُ تَعۡبُدُونَ

Bir-birini əvəz edən gecə və gündüz, habelə, günəş və ay Allahın əzəmətinə və tək İlah olduğuna dəlalət edən dəlillərindəndir. Ey insanlar, əgər siz Allaha haqqı ilə ibadət edirsi­niz­sə, günəşə və aya səcdə etməyin, on­la­rı yaradan tək Alla­ha səcdə edin.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• منزلة الاستقامة عند الله عظيمة.

Uca Allah qatında doğru yol üzərində olmağın dərəcəsi əzəmətlidir.

• كرامة الله لعباده المؤمنين وتولِّيه شؤونهم وشؤون مَن خلفهم.

Allahın Öz mömin qullarına ehtiram göstərməsi, üstəlik, onların və onlardan sonra gələnlərin işlərini Öz öhdəsinə götürməsi.

• مكانة الدعوة إلى الله، وأنها أفضل الأعمال.

Allaha dəvət etməyin yüksək dərəcəsi və onun ən əfzəl əməllərdən biri hesab edilməsi.

• الصبر على الإيذاء والدفع بالتي هي أحسن خُلُقان لا غنى للداعي إلى الله عنهما.

Əziyyətə səbir etmək və pisliyi yaxşılıqla aradan qaldırmaq, Allaha dəvət edən bir kimsənin vaz keçə bilməyəcəyi iki gözəl xislətlərdir.