மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 49 அத்தியாயம் ஸூரா புஸ்ஸிலத் - الترجمة الأذرية للمختصر في تفسير القرآن الكريم - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 49

لَّا يَسۡـَٔمُ ٱلۡإِنسَٰنُ مِن دُعَآءِ ٱلۡخَيۡرِ وَإِن مَّسَّهُ ٱلشَّرُّ فَيَـُٔوسٞ قَنُوطٞ

İnsan özünə sağlıq, mal-dövlət, övlad və başqa nemətlər diləməkdən usanmır. Elə ki, ona kasıblıq, yaxud xəstəlik və buna bənzər müsibət üz verir, çox mə­yus olub Allahın rəhmətindən ümidini üzür.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• علم الساعة عند الله وحده.

Qiyamətin qopma vaxtını yalnız Allah bilir.

• تعامل الكافر مع نعم الله ونقمه فيه تخبط واضطراب.

Kafirlərin Allahın nemətlərinə və onlara göndərdiyi bəlalara olan münasibət arasında anlaşılmazlığın və ziddiyyətin olması.

• إحاطة الله بكل شيء علمًا وقدرة.

Allahın elm və qüdrət ilə hər şeyi əhatə etməsi.