மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 149 அத்தியாயம் அல்அஃராப் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான அசர்பைஜானி மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 149

وَلَمَّا سُقِطَ فِيٓ أَيۡدِيهِمۡ وَرَأَوۡاْ أَنَّهُمۡ قَدۡ ضَلُّواْ قَالُواْ لَئِن لَّمۡ يَرۡحَمۡنَا رَبُّنَا وَيَغۡفِرۡ لَنَا لَنَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡخَٰسِرِينَ

Onlar tutduqları işdən peş­man olub, çaşqınlıq içəində qaldıqları zaman, buzovu Allahla yanaşı özlərinə məbuq qəbul etdiklər üçün özlərinin doğru yol­dan azdıqlarını bildikdə, Allaha yalvararaq: "Əgər Rəb­bi­miz bizi, Ona itaət etməyə müvəffəq edib bizə rəhm etməsə və buzova ibadət ediyimizə görə bizi bağışlamasa, əlbəttə, dünya və axirətlərini ziya­na uğra­yan­lar­dan olarıq!"– de­dilər.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• على العبد أن يكون من المُظْهِرين لإحسان الله وفضله عليه، فإن الشكر مقرون بالمزيد.

• İnsan Allahın ona bəxş etdiyi nemətləri və lütfü başqalarına bildirməlidir. Çünki Allaha şükür etmək nemətlərin artmasına səbəbdir.

• على العبد الأخذ بالأحسن في الأقوال والأفعال.

• İnsan söz və əməllərin daima ən yaxşısını söyləməli və ən yaxşısını etməlidir.

• يجب تلقي الشريعة بحزم وجد وعزم على الطاعة وتنفيذ ما ورد فيها من الصلاح والإصلاح ومنع الفساد والإفساد.

• İnsan şəriətə ciddi yanaşıb, ibadəti qətiyyətlə yerinə yetirməli, şəriətdə varid olan yaxşı əməllərə əməl edib və yer üzündə fitnə-fəsad yayılmasına mane olmalıdır.

• على العبد إذا أخطأ أو قصَّر في حق ربه أن يعترف بعظيم الجُرْم الذي أقدم عليه، وأنه لا ملجأ من الله في إقالة عثرته إلا إليه.

• İnsan Allaha qarşı xəta etdiyi zaman, etdiyi günahını etiraf etməlidir. Çünki günahın bağışlanması üçün Allaha qayıdışdan başqa çıxış yolu yoxdur.