மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 118 அத்தியாயம் ஸூரா அத்தவ்பா - الترجمة الصينية - محمد سليمان - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 118

وَعَلَى ٱلثَّلَٰثَةِ ٱلَّذِينَ خُلِّفُواْ حَتَّىٰٓ إِذَا ضَاقَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَرۡضُ بِمَا رَحُبَتۡ وَضَاقَتۡ عَلَيۡهِمۡ أَنفُسُهُمۡ وَظَنُّوٓاْ أَن لَّا مَلۡجَأَ مِنَ ٱللَّهِ إِلَّآ إِلَيۡهِ ثُمَّ تَابَ عَلَيۡهِمۡ لِيَتُوبُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ هُوَ ٱلتَّوَّابُ ٱلرَّحِيمُ

他也允许被滞后的那三个人悔过，以至大地虽广，他们觉得无地自容；心境狭隘，他们坚信除向安拉悔过，无处庇护。此后，他允许了他们悔过，以便他们自新。安拉确是至恕的，确是至慈的。