மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்இஸ்ரா - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 283 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 8

عَسَىٰ رَبُّكُمۡ أَن يَرۡحَمَكُمۡۚ وَإِنۡ عُدتُّمۡ عُدۡنَاۚ وَجَعَلۡنَا جَهَنَّمَ لِلۡكَٰفِرِينَ حَصِيرًا

Фи Тхьэм къыфхуигъэгъункIэ мэхъур, ауэ къытевгъазэмэ, Дэри къытедгъэзэнущ, жыхьэнэмэри джаурхэм щхьэкIэ убыдыпIэ тщIащ

வசனம்: 9

إِنَّ هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانَ يَهۡدِي لِلَّتِي هِيَ أَقۡوَمُ وَيُبَشِّرُ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ ٱلَّذِينَ يَعۡمَلُونَ ٱلصَّٰلِحَٰتِ أَنَّ لَهُمۡ أَجۡرٗا كَبِيرٗا

ИпэжыпIэкIэ мы КъурIэным гъуэгу нэхъ захуэм хуешэр, Iиман къэзыхьахэу фIы зыщIэхэри егъэгуфIэр, абыхэм псапэшхуэ къазэрылъысыжынумкIэ

வசனம்: 10

وَأَنَّ ٱلَّذِينَ لَا يُؤۡمِنُونَ بِٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡتَدۡنَا لَهُمۡ عَذَابًا أَلِيمٗا

Ахърэтыр зи фIэщ мыхъухэм щхьэкIэ атIэ хьэзаб гуауэр дгъэхьэзыращ

வசனம்: 11

وَيَدۡعُ ٱلۡإِنسَٰنُ بِٱلشَّرِّ دُعَآءَهُۥ بِٱلۡخَيۡرِۖ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ عَجُولٗا

ЦIыхур Iейм щIолъэIур, фIым зэрыщIэлъэIум хуэдэу, ипэжыпIэкIэ цIыхур мэпIащIэр

வசனம்: 12

وَجَعَلۡنَا ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ ءَايَتَيۡنِۖ فَمَحَوۡنَآ ءَايَةَ ٱلَّيۡلِ وَجَعَلۡنَآ ءَايَةَ ٱلنَّهَارِ مُبۡصِرَةٗ لِّتَبۡتَغُواْ فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكُمۡ وَلِتَعۡلَمُواْ عَدَدَ ٱلسِّنِينَ وَٱلۡحِسَابَۚ وَكُلَّ شَيۡءٖ فَصَّلۡنَٰهُ تَفۡصِيلٗا

Жэщымрэ махуэмрэ нэщэнитI дыщIащ Дэ. Жэщым и нэщэнэр кIыфIым щIедгъэхъумэри, махуэм и нэщэнэр дгъэлыдащ, фи Тхьэм и фIыгъуэхэм фыхущIэкъун папщIэ, илъэсхэм я бжыгъэри фщIэн папщIэ, фыбжэфыни папщIэ. Дэтхэнэ зы Iуэхури белджылы тщIащ Дэ

வசனம்: 13

وَكُلَّ إِنسَٰنٍ أَلۡزَمۡنَٰهُ طَٰٓئِرَهُۥ فِي عُنُقِهِۦۖ وَنُخۡرِجُ لَهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ كِتَٰبٗا يَلۡقَىٰهُ مَنشُورًا

Дэтхэнэ зы цIыхуми и лэжьыгъэхэр ипщэ дэтлъхьащ дэмыкIыну, Къемэт махуэми абы и пащхьэ итлъхьэнущ тхылъыр зэIухауэ

வசனம்: 14

ٱقۡرَأۡ كِتَٰبَكَ كَفَىٰ بِنَفۡسِكَ ٱلۡيَوۡمَ عَلَيۡكَ حَسِيبٗا

Еджэ уи тхылъым, уэ блэжьауэ хъуар уи щхьэкIэ нобэ къэплъытэжмэ пхурикъунщ

வசனம்: 15

مَّنِ ٱهۡتَدَىٰ فَإِنَّمَا يَهۡتَدِي لِنَفۡسِهِۦۖ وَمَن ضَلَّ فَإِنَّمَا يَضِلُّ عَلَيۡهَاۚ وَلَا تَزِرُ وَازِرَةٞ وِزۡرَ أُخۡرَىٰۗ وَمَا كُنَّا مُعَذِّبِينَ حَتَّىٰ نَبۡعَثَ رَسُولٗا

Гъуэгу захуэм теувар зыхутеувар езым и щхьэщ, гъуэщари и щхьэщ зэрыгъуащэр. Зым и хьэлъэри адрейм ихьынукъым. ИкIи Дэ хьэзаб ятедгъахуэтэкъым, лIыкIуэ яхуэдмыгъэкIуауэ

வசனம்: 16

وَإِذَآ أَرَدۡنَآ أَن نُّهۡلِكَ قَرۡيَةً أَمَرۡنَا مُتۡرَفِيهَا فَفَسَقُواْ فِيهَا فَحَقَّ عَلَيۡهَا ٱلۡقَوۡلُ فَدَمَّرۡنَٰهَا تَدۡمِيرٗا

Къуажэ гуэр хэдгъэкIуэдэну дыхуеймэ, абы дэс егъэлеяуэ зызгъатхъэхэм унафэ яхуэтщIт, ауэ мыхъумыщIагъэхэр ящIэти, псалъэу абыхэм щхьэкIэ къехар къэпэжти зэхэдгъэлъалъэт къанэ щымыIэу

வசனம்: 17

وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِنَ ٱلۡقُرُونِ مِنۢ بَعۡدِ نُوحٖۗ وَكَفَىٰ بِرَبِّكَ بِذُنُوبِ عِبَادِهِۦ خَبِيرَۢا بَصِيرٗا

Дапщэ щIэблэ тедгъэкIуэдыкIа Нухь иужь?! Ирокъур уи Тхьэм зэрищIэр икIи зэрилъагъур и пщылIхэм я гуэныхьхэр