மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்இஸ்ரா - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 289 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 67

وَإِذَا مَسَّكُمُ ٱلضُّرُّ فِي ٱلۡبَحۡرِ ضَلَّ مَن تَدۡعُونَ إِلَّآ إِيَّاهُۖ فَلَمَّا نَجَّىٰكُمۡ إِلَى ٱلۡبَرِّ أَعۡرَضۡتُمۡۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ كَفُورًا

Хым фытету бэлыхь къыфтехуэмэ, Абы нэгъуэщI къызыхуевджэхэр зэуэ мэкIуэдыжыр. Ауэ фыкъригъэлу щIым фынихьэсыжмэ, фи щIыбхэр хувогъазэ, цIыхур икъукIэ епцIыжакIуэщ

வசனம்: 68

أَفَأَمِنتُمۡ أَن يَخۡسِفَ بِكُمۡ جَانِبَ ٱلۡبَرِّ أَوۡ يُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ حَاصِبٗا ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَكُمۡ وَكِيلًا

Фыщымышынэу ара фэ щIым щыщ тэкъырым фыкIуэцIригъэхуну е мывэ уэшхым хуэдэу къыфтригъэщэщэну? ИтIанэ вгъуэтыжынукъым фэ дэIэпыкъуэгъу фхуэхъун

வசனம்: 69

أَمۡ أَمِنتُمۡ أَن يُعِيدَكُمۡ فِيهِ تَارَةً أُخۡرَىٰ فَيُرۡسِلَ عَلَيۡكُمۡ قَاصِفٗا مِّنَ ٱلرِّيحِ فَيُغۡرِقَكُم بِمَا كَفَرۡتُمۡ ثُمَّ لَا تَجِدُواْ لَكُمۡ عَلَيۡنَا بِهِۦ تَبِيعٗا

Е фымышынэу ара иджыри зэ хым фигъэгъэзэжу уэлбанэр жьышхуэ щIэту къыфтриутIыпщхьэу фригъэтхьэлэну, фызэрепцIыжам щхьэкIэ? ФиIэнукъым фэ итIанэ филъ ищIэжыну Дэ къытхуэкIуэн!

வசனம்: 70

۞ وَلَقَدۡ كَرَّمۡنَا بَنِيٓ ءَادَمَ وَحَمَلۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡبَرِّ وَٱلۡبَحۡرِ وَرَزَقۡنَٰهُم مِّنَ ٱلطَّيِّبَٰتِ وَفَضَّلۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ كَثِيرٖ مِّمَّنۡ خَلَقۡنَا تَفۡضِيلٗا

Iэдэм и бынхэм фIыщIэ яхуэтщIащ, щIыми хыми зэрыщызекIуэн яттащ, фIыгъуэхэми щыщ яттащ, нэгъуэщI къэдгъэщIа куэдми ахэр ящытIэтыкIащ

வசனம்: 71

يَوۡمَ نَدۡعُواْ كُلَّ أُنَاسِۭ بِإِمَٰمِهِمۡۖ فَمَنۡ أُوتِيَ كِتَٰبَهُۥ بِيَمِينِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ يَقۡرَءُونَ كِتَٰبَهُمۡ وَلَا يُظۡلَمُونَ فَتِيلٗا

А махуэм цIыху псори къедджэнущ, я пашэхэри ящIыгъуу, итIанэ зи тхылъыр ижьымкIэ иратахэр я тхылъхэм еджэнухэщ, абыхэм финикым и кумылэм телъ фэ пIащIэм хуэдизкIи залымыгъэ ирахынукъым

வசனம்: 72

وَمَن كَانَ فِي هَٰذِهِۦٓ أَعۡمَىٰ فَهُوَ فِي ٱلۡأٓخِرَةِ أَعۡمَىٰ وَأَضَلُّ سَبِيلٗا

Мы дунейм нэфу тетар, ахърэтми нэфу къэнэнущ, нэхъри щыуа хъунущ

வசனம்: 73

وَإِن كَادُواْ لَيَفۡتِنُونَكَ عَنِ ٱلَّذِيٓ أَوۡحَيۡنَآ إِلَيۡكَ لِتَفۡتَرِيَ عَلَيۡنَا غَيۡرَهُۥۖ وَإِذٗا لَّٱتَّخَذُوكَ خَلِيلٗا

Абыхэм утраху пэтащ мы къыпхуедгъэхам, уэ къэбгупсыса гуэрхэр къыттеплъхьэн папщIэ. Мис абдежым яфIэфI дыдэ ухъунут

வசனம்: 74

وَلَوۡلَآ أَن ثَبَّتۡنَٰكَ لَقَدۡ كِدتَّ تَرۡكَنُ إِلَيۡهِمۡ شَيۡـٔٗا قَلِيلًا

Дэ удгъэбыдащ абыхэм я дежкIэ мащIэу уекъуну ухуежьэрэ пэт

வசனம்: 75

إِذٗا لَّأَذَقۡنَٰكَ ضِعۡفَ ٱلۡحَيَوٰةِ وَضِعۡفَ ٱلۡمَمَاتِ ثُمَّ لَا تَجِدُ لَكَ عَلَيۡنَا نَصِيرٗا

Апхуэдэу хъуатэмэ, егъэлеяуэ мы уи гъащIэми, уи псэр хэкIа иужькIи, бэлыхьыр зыхэпщIэнт, икIи зыри дэIэпыкъуэгъу пхуэхъуфынутэкъым, Дэ къытпэуву