மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்கஹ்ப் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 300 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 54

وَلَقَدۡ صَرَّفۡنَا فِي هَٰذَا ٱلۡقُرۡءَانِ لِلنَّاسِ مِن كُلِّ مَثَلٖۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ أَكۡثَرَ شَيۡءٖ جَدَلٗا

Мы КъурIэным цIыхуу хъуам папщIэ щапхъэхэр къэтхьащ, ауэ цIыхум я нэхъыбэр дауэныращ зыхуекъур

வசனம்: 55

وَمَا مَنَعَ ٱلنَّاسَ أَن يُؤۡمِنُوٓاْ إِذۡ جَآءَهُمُ ٱلۡهُدَىٰ وَيَسۡتَغۡفِرُواْ رَبَّهُمۡ إِلَّآ أَن تَأۡتِيَهُمۡ سُنَّةُ ٱلۡأَوَّلِينَ أَوۡ يَأۡتِيَهُمُ ٱلۡعَذَابُ قُبُلٗا

Сыт цIыхухэм зэран яхуэхъуар, Iиман къахьыну гъуэгу захуэр къащыхуэкIуам, икIи я Тхьэм къахуигъэгъуну елъэIунхэм сыт зэран хуэхъуар, япэкIэ псэуахэм я гъуэгум хуаунэтIынымрэ хьэзабыр я пащхьэм къиувэнымрэ фIэкIа?

வசனம்: 56

وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ إِلَّا مُبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَۚ وَيُجَٰدِلُ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِٱلۡبَٰطِلِ لِيُدۡحِضُواْ بِهِ ٱلۡحَقَّۖ وَٱتَّخَذُوٓاْ ءَايَٰتِي وَمَآ أُنذِرُواْ هُزُوٗا

Дэ лIыкIуэхэр къызэрыдгъакIуэр зыгъэгуфIэхэу фIыуэ къапэщылъымкIэ икIи Iейуэ къэкIуэным щызыхъумэхэущ. АтIэ джаурхэм щыхьэтлыкъ пцIыхэр къахьурэ мэдауэхэр, пэжыр ягъэпцIын папщIэ. ИкIи ахэм Си нэщэнэхэмрэ зэрагъэшынэхэмрэ щIэнэкIалъэ ящIыр

வசனம்: 57

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ فَأَعۡرَضَ عَنۡهَا وَنَسِيَ مَا قَدَّمَتۡ يَدَاهُۚ إِنَّا جَعَلۡنَا عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ أَكِنَّةً أَن يَفۡقَهُوهُ وَفِيٓ ءَاذَانِهِمۡ وَقۡرٗاۖ وَإِن تَدۡعُهُمۡ إِلَى ٱلۡهُدَىٰ فَلَن يَهۡتَدُوٓاْ إِذًا أَبَدٗا

Хэт нэхъ залымыгъэ зезыхьэр и Тхьэм и нэщэнэхэр зигу къагъэкIыжу, абыхэм зи щIыбыр хуэзыгъэзау, и IитIым къахьар зыщыгъупщэжам нэхърэ? Абыхэм ягухэм тепхъуэ теддзащ Дэ, ар къагурымыIуэну, икIи я тхьэкIумэхэр дэгу тщIащ. Ахэр гъуэгу захуэм къыхуебджэми, зэи гъуэгу захуэм теувэнухэкъым ахэр

வசனம்: 58

وَرَبُّكَ ٱلۡغَفُورُ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۖ لَوۡ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُواْ لَعَجَّلَ لَهُمُ ٱلۡعَذَابَۚ بَل لَّهُم مَّوۡعِدٞ لَّن يَجِدُواْ مِن دُونِهِۦ مَوۡئِلٗا

Уи Тхьэр Зыгъэгъущ, гущIэгъуныгъэ зыхэлъщ. Абыхэм къалэжьамкIэ тезыр ятрилъхьэтэмэ, я хьэзабыр псынщIэу къалъэIэсынут, ауэ абыхэм пIалъэ яритащи, абым къелыпIэ хуагъуэтынукъым

வசனம்: 59

وَتِلۡكَ ٱلۡقُرَىٰٓ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡ لَمَّا ظَلَمُواْ وَجَعَلۡنَا لِمَهۡلِكِهِم مَّوۡعِدٗا

А къалэхэри Дэ тедгъэкIуэдыкIащ залымыгъэ щызэрахьэм, икIи абыхэм я кIуэдыжыным пIалъэ хуэтщIат

வசனம்: 60

وَإِذۡ قَالَ مُوسَىٰ لِفَتَىٰهُ لَآ أَبۡرَحُ حَتَّىٰٓ أَبۡلُغَ مَجۡمَعَ ٱلۡبَحۡرَيۡنِ أَوۡ أَمۡضِيَ حُقُبٗا

Мис Мусэ щIыгъу щIалэм жриIащ: "СыкъэувыIэнукъым, хитIыр здызэхыхьэ щIыпIэм сынэмысауэ, е зекIуэм илъэс зыбжанэ тезмыгъэкIуэдауэ"

வசனம்: 61

فَلَمَّا بَلَغَا مَجۡمَعَ بَيۡنِهِمَا نَسِيَا حُوتَهُمَا فَٱتَّخَذَ سَبِيلَهُۥ فِي ٱلۡبَحۡرِ سَرَبٗا

Ахэр здызэхыхьэм щынэсым, абдежым я бдзэжьейр ящыгъупщэри, абым и гъуэгур хишри ирикIуащ