மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஸ்ஸஜதா - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

அஸ்ஸஜதா

வசனம்: 1

الٓمٓ

Iэлиф Лам Мим

வசனம்: 2

تَنزِيلُ ٱلۡكِتَٰبِ لَا رَيۡبَ فِيهِ مِن رَّبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Мыр шэч зыхэмылъ Тхылъщ, Алыхьым и деж къикIауэ.

வசனம்: 3

أَمۡ يَقُولُونَ ٱفۡتَرَىٰهُۚ بَلۡ هُوَ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أَتَىٰهُم مِّن نَّذِيرٖ مِّن قَبۡلِكَ لَعَلَّهُمۡ يَهۡتَدُونَ

Абыхэм жаIэну: " Езым къигупсыса"? Хьэуэ атIэ, ар пэж дыдэу уи Тхьэм и деж къикIащ Iейуэ къэхъунум щызыхъумэн ипэкIэ къазыхуемыха лъэпкъым и деж Iейм ящихъумэну, ахэр захуэм теувэнхэкIэ мэхъур.

வசனம்: 4

ٱللَّهُ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٖ ثُمَّ ٱسۡتَوَىٰ عَلَى ٱلۡعَرۡشِۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِۦ مِن وَلِيّٖ وَلَا شَفِيعٍۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ

Алыхьыращ уафэхэри, щIылъэри, абыхэм яку дэлъри къэзыгъэщIар махуихкIэ, итIанэ Хьэршым зыщхьэщиIэтыкIащ. ФиIэкъым фэ абы нэгъуэщI къыщхьэщыжакIуи, нэгъуэщI къадэщIыни, ахэр емыгупсысу ара?

வசனம்: 5

يُدَبِّرُ ٱلۡأَمۡرَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ثُمَّ يَعۡرُجُ إِلَيۡهِ فِي يَوۡمٖ كَانَ مِقۡدَارُهُۥٓ أَلۡفَ سَنَةٖ مِّمَّا تَعُدُّونَ

Абы уафэм щегъэжьауэ щIылъэм нэс унафэр щещIэр, итIанэ ахэр Абы и деж докIуеижыр ахэр махуэм и кIуэцIкIэ, а махуэр хуэдизщ илъэс миным фэ къызэрывбжымкIэ.

வசனம்: 6

ذَٰلِكَ عَٰلِمُ ٱلۡغَيۡبِ وَٱلشَّهَٰدَةِ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

Аращ ущэхуари, нахуэри зыщIэр, Лъэщыр, ГущIэгъу зыхэлъыр.

வசனம்: 7

ٱلَّذِيٓ أَحۡسَنَ كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقَهُۥۖ وَبَدَأَ خَلۡقَ ٱلۡإِنسَٰنِ مِن طِينٖ

Абы дэтхэнэри зэрынэхъыфIым хуэдэу къигъэщIащ, цIыхури ятIагъуэм къыхищIыкIыну иригъэжьащ,

வசனம்: 8

ثُمَّ جَعَلَ نَسۡلَهُۥ مِن سُلَٰلَةٖ مِّن مَّآءٖ مَّهِينٖ

итIанэ абы и щIэблэр псы гъэпудам къыхишащ,

வசனம்: 9

ثُمَّ سَوَّىٰهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِۦۖ وَجَعَلَ لَكُمُ ٱلسَّمۡعَ وَٱلۡأَبۡصَٰرَ وَٱلۡأَفۡـِٔدَةَۚ قَلِيلٗا مَّا تَشۡكُرُونَ

итIанэ ар нэгъэсауэ игъэпсри Езым и псэм щыщ хигъэхьащ. Абы фищIащ зэхэфхыфу, флъагъуу икIи фигухэри къигъэщIащ, сыту мащIэу атIэ шыкур хуэфщIрэ!

வசனம்: 10

وَقَالُوٓاْ أَءِذَا ضَلَلۡنَا فِي ٱلۡأَرۡضِ أَءِنَّا لَفِي خَلۡقٖ جَدِيدِۭۚ بَلۡ هُم بِلِقَآءِ رَبِّهِمۡ كَٰفِرُونَ

Абыхэм жаIащ: "ЩIым дыхэкIуэдыхьыжа иужькIэ дыкъэхъужыну ара щIэрыщIэу?" АтIэ абыхэм я Тхьэм зэрыхуэзэжынур я фIэщ хъукъым!

வசனம்: 11

۞ قُلۡ يَتَوَفَّىٰكُم مَّلَكُ ٱلۡمَوۡتِ ٱلَّذِي وُكِّلَ بِكُمۡ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمۡ تُرۡجَعُونَ

ЖыIэ: "Псэр хэзых мэлэIыч фи унафэр зыхуащIам фи псэхэр хихынущ, итIанэ фи Тхьэм и деж вгъэзэжынущ".

வசனம்: 12

وَلَوۡ تَرَىٰٓ إِذِ ٱلۡمُجۡرِمُونَ نَاكِسُواْ رُءُوسِهِمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ رَبَّنَآ أَبۡصَرۡنَا وَسَمِعۡنَا فَٱرۡجِعۡنَا نَعۡمَلۡ صَٰلِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ

Плъагъуатэмэ уэ гуэныхьыщIэхэм я щхьэхэр зэрырахьэхынур я Тхьэм и пащхьэм: "Ди Тхьэ, тлъэгъуащ икIи зэхэтхащ, дгъэгъэзэж фIыхэр тщIэным папщIэ, дэ иджы быдэу ди фIэщ хъуащ".

வசனம்: 13

وَلَوۡ شِئۡنَا لَأٓتَيۡنَا كُلَّ نَفۡسٍ هُدَىٰهَا وَلَٰكِنۡ حَقَّ ٱلۡقَوۡلُ مِنِّي لَأَمۡلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ ٱلۡجِنَّةِ وَٱلنَّاسِ أَجۡمَعِينَ

Дэ дыхуеятэмэ дэтхэнэ зыри гъуэгу захуэм тедгъэувэнут, ауэ Сэ Си псалъэр къэпэжынущ: "ФIэкI имыIэу Жыхьэнэмэр псори из сщIынущ жынхэмрэ цIыхухэмрэкIэ".

வசனம்: 14

فَذُوقُواْ بِمَا نَسِيتُمۡ لِقَآءَ يَوۡمِكُمۡ هَٰذَآ إِنَّا نَسِينَٰكُمۡۖ وَذُوقُواْ عَذَابَ ٱلۡخُلۡدِ بِمَا كُنتُمۡ تَعۡمَلُونَ

Феплъ атIэ мы махуэм фызэрыхуэзэжынур зэрыфщыгъупщам хуэдэу Дэри фытщыгъупщэнщ, феплъыт хьэзабу игъащIэкIэ фыкъызыхэнэнур фщIауэ щытахэм щхьэкIэ.

வசனம்: 15

إِنَّمَا يُؤۡمِنُ بِـَٔايَٰتِنَا ٱلَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُواْ بِهَا خَرُّواْۤ سُجَّدٗاۤ وَسَبَّحُواْ بِحَمۡدِ رَبِّهِمۡ وَهُمۡ لَا يَسۡتَكۡبِرُونَ۩

Дэ Ди Iэятхэр зи фIэщ хъухэр ахэр ягу къыщагъэкIыжкIэ щхьэщэ ящIурэ я щхьэхэр щIым зыгъэтIылъхэращ, я Тхьэм и щытхъур зыIэтхэращ, емыпэгэкIхэращ.

வசனம்: 16

تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمۡ عَنِ ٱلۡمَضَاجِعِ يَدۡعُونَ رَبَّهُمۡ خَوۡفٗا وَطَمَعٗا وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ

Абыхэм я джабэхэр къыкIэрачыр я пIэхэм, я Тхьэм къыхураджэр шынэхэу икIи щыгугъхэу, яттами щыщ хэзытыкIхэр.

வசனம்: 17

فَلَا تَعۡلَمُ نَفۡسٞ مَّآ أُخۡفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعۡيُنٖ جَزَآءَۢ بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Зы псэми ищIэркъым абы хуэгъэхьэзырар, гум фIэфIым щыщу ящIауэ щытахэм щхьэкIэ.

வசனம்: 18

أَفَمَن كَانَ مُؤۡمِنٗا كَمَن كَانَ فَاسِقٗاۚ لَّا يَسۡتَوُۥنَ

Iиман къэзыхьар хуэдэу ара фасикъым? Ахэр зэхуэдэкъым!

வசனம்: 19

أَمَّا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ فَلَهُمۡ جَنَّٰتُ ٱلۡمَأۡوَىٰ نُزُلَۢا بِمَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ

Iиман къэзыхьахэу фIы зыщIахэм атIэ Жэнэтыр я екIуэлIапIэщ, епсыхынухэщ абдежым ящIауэ щытахэм папщIэ.

வசனம்: 20

وَأَمَّا ٱلَّذِينَ فَسَقُواْ فَمَأۡوَىٰهُمُ ٱلنَّارُۖ كُلَّمَآ أَرَادُوٓاْ أَن يَخۡرُجُواْ مِنۡهَآ أُعِيدُواْ فِيهَا وَقِيلَ لَهُمۡ ذُوقُواْ عَذَابَ ٱلنَّارِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ

АтIэ фасикъхэу щытахэм я екIуэлIапIэр мафIэщ, абы къыхэкIыну хуеиху къэскIэ ирагъэгъэзэжынущ икIи жраIэнущ: "Феплъыт мафIэм и хьэзаб фи фIэщ мыхъуу щытам".

வசனம்: 21

وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَدۡنَىٰ دُونَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡأَكۡبَرِ لَعَلَّهُمۡ يَرۡجِعُونَ

Хьэзабышхуэм нэгъуэщIуи абыхэм зыхадгъэщIэнущ нэхъ хьэзаб мащIэхэри, абыхэм къагъэзэнкIэ мэхъур.

வசனம்: 22

وَمَنۡ أَظۡلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِـَٔايَٰتِ رَبِّهِۦ ثُمَّ أَعۡرَضَ عَنۡهَآۚ إِنَّا مِنَ ٱلۡمُجۡرِمِينَ مُنتَقِمُونَ

Хэт нэхъыбэу залымыгъэ зезыхьэр и Тхьэм и Iэятхэр зигу къагъэкIыжу зи щIыбыр хуэзыгъэзам? Дэ дахурикъунщ мыхъумыщIакIуэхэм.

வசனம்: 23

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ فَلَا تَكُن فِي مِرۡيَةٖ مِّن لِّقَآئِهِۦۖ وَجَعَلۡنَٰهُ هُدٗى لِّبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ

Мусэ Тхылъыр еттащ Дэ, аращи шэч къытумыхьэ узэрыхуэзэнум абы. Ар тщIащ гъуэгу захуэм хуэзышэу Исраил и бынхэм щхьэкIэ.

வசனம்: 24

وَجَعَلۡنَا مِنۡهُمۡ أَئِمَّةٗ يَهۡدُونَ بِأَمۡرِنَا لَمَّا صَبَرُواْۖ وَكَانُواْ بِـَٔايَٰتِنَا يُوقِنُونَ

Абыхэм ящыщ тщIащ имамхэр гъуэгу захуэм Ди унафэкIэ, хуашэхэу шэчыныгъэ зэрахэлъым щхьэкIэ. Абыхэм Ди нэщэнэхэр быдэу я фIэщ хъут.

வசனம்: 25

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفۡصِلُ بَيۡنَهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ فِيمَا كَانُواْ فِيهِ يَخۡتَلِفُونَ

ИпэжыпIэкIэ уи Тхьэм зэхихунущ абыхэм я Iуэху зэрызэтекIхэу щытар Къемэт махуэм.

வசனம்: 26

أَوَلَمۡ يَهۡدِ لَهُمۡ كَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَبۡلِهِم مِّنَ ٱلۡقُرُونِ يَمۡشُونَ فِي مَسَٰكِنِهِمۡۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَأٓيَٰتٍۚ أَفَلَا يَسۡمَعُونَ

Абыхэм ямылъагъуу ара япэкIэ лъэпкъ дапщэ хэдгъэкIуэдами я псэупIэхэм щрикIуэхэкIэ? ИпэжыпIэкIэ, ар нэщэнэ зыхэлъщ, зэхамыхыу ара?

வசனம்: 27

أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّا نَسُوقُ ٱلۡمَآءَ إِلَى ٱلۡأَرۡضِ ٱلۡجُرُزِ فَنُخۡرِجُ بِهِۦ زَرۡعٗا تَأۡكُلُ مِنۡهُ أَنۡعَٰمُهُمۡ وَأَنفُسُهُمۡۚ أَفَلَا يُبۡصِرُونَ

Абыхэм ямылъагъуу ара псыр къызэрытхур щIы уэгъум, итIанэ абыкIэ къэкIыгъэхэр къызэрыхэтшыр, я былымхэми, езыхэми абы щыщ зэрашхыр? Ямылъагъуу ара?

வசனம்: 28

وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا ٱلۡفَتۡحُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Абыхэм жаIэр: "Сытым щыгъуэ а унафэр къыщыхъунур, пэж жыфIэу щытмэ?"

வசனம்: 29

قُلۡ يَوۡمَ ٱلۡفَتۡحِ لَا يَنفَعُ ٱلَّذِينَ كَفَرُوٓاْ إِيمَٰنُهُمۡ وَلَا هُمۡ يُنظَرُونَ

ЖыIэ: "Унафэ щащIыну махуэм джаурхэм Iиман къахьар сэбэп яхуэхъунукъым икIи абыхэм пIалъи иратыжынукъым".

வசனம்: 30

فَأَعۡرِضۡ عَنۡهُمۡ وَٱنتَظِرۡ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ

Уи щIыбыр яхуэгъазэ абыхэми ежьэ, езыхэри йожьэхэр ахэр.