மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸாத் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 455 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 27

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا بَٰطِلٗاۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنَ ٱلنَّارِ

Уафэри, щIылъэри, абыхэм яку дэлъри гъуэщэныгъэкIэ къэдгъэщIакъым Дэ. Апхуэдэу егупсысхэр джаурхэращ. Унэхъунухэщ атIэ джаурхэр МафIэм щхьэкIэ.

வசனம்: 28

أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ كَٱلۡمُفۡسِدِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلۡمُتَّقِينَ كَٱلۡفُجَّارِ

Е Iиман къэзыхьахэу фIы зыщIахэр тщIыну ара фэсэд щIым щызыщIэхэм хуэдэ? Е тхьэм щышынэхэр гуэныхьыщIэхэм хуэдэ тщIыну ара?

வசனம்: 29

كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ مُبَٰرَكٞ لِّيَدَّبَّرُوٓاْ ءَايَٰتِهِۦ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

Мыр уи дежым недгъэха Тхылъ берычэтщ, абы и Iэятхэм егупсысын щхьэкIэ, акъыл зиIэхэми ягу къагъэкIыжын щхьэкIэ.

வசனம்: 30

وَوَهَبۡنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيۡمَٰنَۚ نِعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ

Дауд еттащ Сулейман, ар пщылI фIыщэщ, сытым щыгъуи Алыхьым тобэ хуищIт.

வசனம்: 31

إِذۡ عُرِضَ عَلَيۡهِ بِٱلۡعَشِيِّ ٱلصَّٰفِنَٰتُ ٱلۡجِيَادُ

Абы шэджагъуэнэужьым ирагъэлъэгъуат шы псынщIэхэр.

வசனம்: 32

فَقَالَ إِنِّيٓ أَحۡبَبۡتُ حُبَّ ٱلۡخَيۡرِ عَن ذِكۡرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتۡ بِٱلۡحِجَابِ

Абы жиIащ: "Сэ къыхэсхат фIыгъуэхэр фIыуэ слъагъуныр, си Тхьэр сигу къэзмыгъэкIыжу дыгъэм зигъэпщкIужыху.

வசனம்: 33

رُدُّوهَا عَلَيَّۖ فَطَفِقَ مَسۡحَۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلۡأَعۡنَاقِ

Къэфшэж ахэр си дежым!" ИтIанэ абыхэм я лъакъуэхэмрэ я щхьэхэмрэ зэпиудыну иригъэжьащ.

வசனம்: 34

وَلَقَدۡ فَتَنَّا سُلَيۡمَٰنَ وَأَلۡقَيۡنَا عَلَىٰ كُرۡسِيِّهِۦ جَسَدٗا ثُمَّ أَنَابَ

Сулеймани дгъэунэхуащ и пщы тахътэм хьэдэ теддзэри. Абы итIанэ тобэ къихьыжащ.

வசனம்: 35

قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَهَبۡ لِي مُلۡكٗا لَّا يَنۢبَغِي لِأَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ

Абы жиIащ: "Си Тхьэ, къысхуэгъэгъуи сэ зыми си ужькIэ имыIэн мылъку къызэт, Уэ, ипэжыпIэкIэ, Тыгъэ зытщ".

வசனம்: 36

فَسَخَّرۡنَا لَهُ ٱلرِّيحَ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦ رُخَآءً حَيۡثُ أَصَابَ

Абы жьыр хуэжыIэщIэ хуэтщIащ, абы и унафэкIэ йопщэр езыр здыхуеймкIэ,

வசனம்: 37

وَٱلشَّيَٰطِينَ كُلَّ بَنَّآءٖ وَغَوَّاصٖ

шейтIанхэри, ухуакIуэхэри абыхэм щыщу, псым зыщIэзыхуэхэри,

வசனம்: 38

وَءَاخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ

нэгъуэщIхэри, Iэхъулъэхъухэр ятелъхэу.

வசனம்: 39

هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَٱمۡنُنۡ أَوۡ أَمۡسِكۡ بِغَيۡرِ حِسَابٖ

Ар Дэ тыгъэ пхуэтщIащ. ФIы яхуэщIэ е яхуумыщIэ, уэ уалъытэнукъым.

வசனம்: 40

وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابٖ

Ар, ипэжыпIэкIэ, благъэ тщIащ Ди дежым, абы щIыпIэ фIыщэри, здигъэзэжынри хуэгъэхьэзыращ.

வசனம்: 41

وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَآ أَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِنُصۡبٖ وَعَذَابٍ

Ди пщылI Аюби уигу къэгъэкIыж. Ар елъэIуащ и Тхьэм: "ШейтIаным зэрани гуауи къызихащ!"

வசனம்: 42

ٱرۡكُضۡ بِرِجۡلِكَۖ هَٰذَا مُغۡتَسَلُۢ بَارِدٞ وَشَرَابٞ

(Абы жетIащ): "Уи лъакъуэкIэ теуэ! Мис псы къабзэ зырибгъэпскIынуи, уефэнуи".