Terjemahan makna Surah Ṣād - Terjemahan Berbahasa Syarkas - Pusat Terjemah Ruwwād - Nomor Halaman 455 - Ensiklopedia Alquran Alkarim

Ayah: 27

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَآءَ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا بَٰطِلٗاۚ ذَٰلِكَ ظَنُّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْۚ فَوَيۡلٞ لِّلَّذِينَ كَفَرُواْ مِنَ ٱلنَّارِ

Уафэри, щIылъэри, абыхэм яку дэлъри гъуэщэныгъэкIэ къэдгъэщIакъым Дэ. Апхуэдэу егупсысхэр джаурхэращ. Унэхъунухэщ атIэ джаурхэр МафIэм щхьэкIэ.

Ayah: 28

أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّٰلِحَٰتِ كَٱلۡمُفۡسِدِينَ فِي ٱلۡأَرۡضِ أَمۡ نَجۡعَلُ ٱلۡمُتَّقِينَ كَٱلۡفُجَّارِ

Е Iиман къэзыхьахэу фIы зыщIахэр тщIыну ара фэсэд щIым щызыщIэхэм хуэдэ? Е тхьэм щышынэхэр гуэныхьыщIэхэм хуэдэ тщIыну ара?

Ayah: 29

كِتَٰبٌ أَنزَلۡنَٰهُ إِلَيۡكَ مُبَٰرَكٞ لِّيَدَّبَّرُوٓاْ ءَايَٰتِهِۦ وَلِيَتَذَكَّرَ أُوْلُواْ ٱلۡأَلۡبَٰبِ

Мыр уи дежым недгъэха Тхылъ берычэтщ, абы и Iэятхэм егупсысын щхьэкIэ, акъыл зиIэхэми ягу къагъэкIыжын щхьэкIэ.

Ayah: 30

وَوَهَبۡنَا لِدَاوُۥدَ سُلَيۡمَٰنَۚ نِعۡمَ ٱلۡعَبۡدُ إِنَّهُۥٓ أَوَّابٌ

Дауд еттащ Сулейман, ар пщылI фIыщэщ, сытым щыгъуи Алыхьым тобэ хуищIт.

Ayah: 31

إِذۡ عُرِضَ عَلَيۡهِ بِٱلۡعَشِيِّ ٱلصَّٰفِنَٰتُ ٱلۡجِيَادُ

Абы шэджагъуэнэужьым ирагъэлъэгъуат шы псынщIэхэр.

Ayah: 32

فَقَالَ إِنِّيٓ أَحۡبَبۡتُ حُبَّ ٱلۡخَيۡرِ عَن ذِكۡرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتۡ بِٱلۡحِجَابِ

Абы жиIащ: "Сэ къыхэсхат фIыгъуэхэр фIыуэ слъагъуныр, си Тхьэр сигу къэзмыгъэкIыжу дыгъэм зигъэпщкIужыху.

Ayah: 33

رُدُّوهَا عَلَيَّۖ فَطَفِقَ مَسۡحَۢا بِٱلسُّوقِ وَٱلۡأَعۡنَاقِ

Къэфшэж ахэр си дежым!" ИтIанэ абыхэм я лъакъуэхэмрэ я щхьэхэмрэ зэпиудыну иригъэжьащ.

Ayah: 34

وَلَقَدۡ فَتَنَّا سُلَيۡمَٰنَ وَأَلۡقَيۡنَا عَلَىٰ كُرۡسِيِّهِۦ جَسَدٗا ثُمَّ أَنَابَ

Сулеймани дгъэунэхуащ и пщы тахътэм хьэдэ теддзэри. Абы итIанэ тобэ къихьыжащ.

Ayah: 35

قَالَ رَبِّ ٱغۡفِرۡ لِي وَهَبۡ لِي مُلۡكٗا لَّا يَنۢبَغِي لِأَحَدٖ مِّنۢ بَعۡدِيٓۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡوَهَّابُ

Абы жиIащ: "Си Тхьэ, къысхуэгъэгъуи сэ зыми си ужькIэ имыIэн мылъку къызэт, Уэ, ипэжыпIэкIэ, Тыгъэ зытщ".

Ayah: 36

فَسَخَّرۡنَا لَهُ ٱلرِّيحَ تَجۡرِي بِأَمۡرِهِۦ رُخَآءً حَيۡثُ أَصَابَ

Абы жьыр хуэжыIэщIэ хуэтщIащ, абы и унафэкIэ йопщэр езыр здыхуеймкIэ,

Ayah: 37

وَٱلشَّيَٰطِينَ كُلَّ بَنَّآءٖ وَغَوَّاصٖ

шейтIанхэри, ухуакIуэхэри абыхэм щыщу, псым зыщIэзыхуэхэри,

Ayah: 38

وَءَاخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي ٱلۡأَصۡفَادِ

нэгъуэщIхэри, Iэхъулъэхъухэр ятелъхэу.

Ayah: 39

هَٰذَا عَطَآؤُنَا فَٱمۡنُنۡ أَوۡ أَمۡسِكۡ بِغَيۡرِ حِسَابٖ

Ар Дэ тыгъэ пхуэтщIащ. ФIы яхуэщIэ е яхуумыщIэ, уэ уалъытэнукъым.

Ayah: 40

وَإِنَّ لَهُۥ عِندَنَا لَزُلۡفَىٰ وَحُسۡنَ مَـَٔابٖ

Ар, ипэжыпIэкIэ, благъэ тщIащ Ди дежым, абы щIыпIэ фIыщэри, здигъэзэжынри хуэгъэхьэзыращ.

Ayah: 41

وَٱذۡكُرۡ عَبۡدَنَآ أَيُّوبَ إِذۡ نَادَىٰ رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَسَّنِيَ ٱلشَّيۡطَٰنُ بِنُصۡبٖ وَعَذَابٍ

Ди пщылI Аюби уигу къэгъэкIыж. Ар елъэIуащ и Тхьэм: "ШейтIаным зэрани гуауи къызихащ!"

Ayah: 42

ٱرۡكُضۡ بِرِجۡلِكَۖ هَٰذَا مُغۡتَسَلُۢ بَارِدٞ وَشَرَابٞ

(Абы жетIащ): "Уи лъакъуэкIэ теуэ! Мис псы къабзэ зырибгъэпскIынуи, уефэнуи".