மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அத்தாரியாத் - சர்கேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்பு முன்னோடிகள் மையம் - பக்க எண் 522 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 31

۞ قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ

Абы жиIащ: "Сыт фи Iуэхур, уэ, лIыкIуэхэ?"

வசனம்: 32

قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ

Абыхэм жаIащ: "Дэ мыхъумыщIакIуэ лъэпкъым дыхуагъэкIуащ.

வசனம்: 33

لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ

Абыхэм ятIагъуэм къыхэщIыкIа мывэхэр ятедгъэхуэнущ,

வசனம்: 34

مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ

ахэм уи Тхьэм и деж тебзэ хуащIауэ гъунэм икIахэм щхьэкIэ".

வசனம்: 35

فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ

Iиман къэзыхьауэ хъуар абы къыдэтшащ Дэ.

வசனம்: 36

فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ

ИкIи абым щыдгъуэтар зы унэ закъуэщ муслъымэнхэу.

வசனம்: 37

وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ

Абдежым къыщыдгъэнащ нэщэнэ, хьэзаб гуащIэм щышынэхэм щхьэкIэ.

வசனம்: 38

وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

Муси аращ. Ар дгъэкIуащ Фирхьэуным и деж, нэщэнэ нахуэ хуихьри.

வசனம்: 39

فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ

Ауэ абы зригъэзэкIри и къуэдзэм щыгугъыу жиIащ: "Удщ е и щхьэр тэрэзкъым".

வசனம்: 40

فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ

Дыпхъуэтащ ари, абы и дзэри, псори ахэр хым хэддзахэщ. Абы гиер хуэфащэщ.

வசனம்: 41

وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ

Хьадми аращ. Абыхэм жьы бзаджэр яхуэдгъэкIуащ.

வசனம்: 42

مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ

Сабэ ищIырт абы зынэсу хъуар.

வசனம்: 43

وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ

Самуди аращ. Абыхэм жраIащ: "Зывгъатхъэ пIалъэр къэсыху".

வசனம்: 44

فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ

Ахэр я Тхьэм и унафэм ебэкъуахэщ, арати къаплъэхэурэ хьэзаб гуащIэр къатехуащ.

வசனம்: 45

فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ

Абыхэм яхуэлъэкIакъым зыкъаIэтынуи, зыри къадэIэпыкъуакъым икIи.

வசனம்: 46

وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ

Нухь и лъэпкъри ипэкIэ. Ахэр лъэпкъ фасикъхэт.

வசனம்: 47

وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ

Уафэр Ди лъэщыгъэкIэ къэтIэтащ, дэращ абы зезыгъэубгъури.

வசனம்: 48

وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ

ЩIыми зедгъэубгъуащ, сытым хуэдэу фIыщэ а убгъукIэу зэрыдыубгъуари!

வசனம்: 49

وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ

Сытри къэдгъэхъуащ тIурытIурэ, фигу къэвгъэкIынкIэ мэхъур фэ.

வசனம்: 50

فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

Алыхьым и деж фыщIэпхъуэ, сэ нахуэу Iейм зыщыфхъумэну вжесIэу аращ.

வசனம்: 51

وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ

Алыхьми нэгъуэщI тхьэ гъусэ хуэвмыщI, сэ Абы сыкъигъэкIуауэ аращ нахуэу Iейм зыщыфхъумэну вжесIэу.