மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அத்துகான் - தாரி மொழிபெயர்ப்பு - முஹம்மத் அன்வர் பதக்ஷானி - பக்க எண் 498 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 40

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

البته روز فیصله (میان توحید و شرک) وعده‌گاه همۀ آنهاست.

வசனம்: 41

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

روزی که هیچ دوستی از دوستی (دیگر) چیزی را دفع نکند و آنان مدد نمی‌شوند.

வசனம்: 42

إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

به جز کسی که الله بر او رحم کند، چون او (الله) غالب مهربان است.

வசனம்: 43

إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ

البته درخت زقوم.

வசனம்: 44

طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ

غذای گنهگاران است.

வசனம்: 45

كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ

مانند مس گداخته شده در شکم‌ها می‌جوشد.

வசனம்: 46

كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ

چون جوشیدن آب گرم.

வசனம்: 47

خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

(به مأموران دوزخ دستور داده می‌شود) او را بگیرید پس وی را به سختی به‌سوی قعر دوزخ بکشانید.

வசனம்: 48

ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ

باز بر بالای سرش از عذاب آب جوشیده بریزید.

வசனம்: 49

ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ

(به او گفته شود: عذاب را) بچش، چون تو بسیار عزت مند و (گرامی) و بزرگوار هستی.

வசனம்: 50

إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ

این همان چیزی است که همیشه دربارۀ آن شک و تردید داشتید.

வசனம்: 51

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ

البته پرهیزگاران در جایگاه امن و امانی هستند.

வசனம்: 52

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

در (میان) باغها و (در کنار) چشمه سارها.

வசனம்: 53

يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

لباس‌هایی از ابریشم نازک و ضخیم می‌پوشند و در مقابل یکدیگر نشسته‌اند.

வசனம்: 54

كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

این چنین (است مقام پرهیزگاران) و حورهای گشاده چشم را همسر آنان قرار می‌دهیم.

வசனம்: 55

يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ

آنان در آنجا هر میوه‌ای را (که بخواهند) با آسودگی می‌طلبند.

வசனம்: 56

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰۖ وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

در جنت مرگ را نچشند، به جز مرگ نخستین را که (قبلا) چشیده بودند و الله آنان را از عذاب دوزخ حفظ نموده است.

வசனம்: 57

فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

(این همه) فضل و بخششی است از سوی پروردگار تو، این همان کامیابی بزرگ است.

வசனம்: 58

فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ

جز این نیست که ما قرآن را با زبان تو آسان کردیم تا شاید پند گیرند.

வசனம்: 59

فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ

پس منتظر باش که آنان (نیز) منتظرند.