மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அத்துகான் - பாரசீக தாரி மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

سورۀ دخان

வசனம்: 1

حمٓ

حم. (مفهوم این دو حرف به الله معلوم است).

வசனம்: 2

وَٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ

قسم به این کتاب واضح و بیانگر (حق و باطل).

வசனம்: 3

إِنَّآ أَنزَلۡنَٰهُ فِي لَيۡلَةٖ مُّبَٰرَكَةٍۚ إِنَّا كُنَّا مُنذِرِينَ

بدون شک ما آن را در شبی بابرکت و خجسته نازل کردیم و ما همیشه بیم دهنده بودیم.

வசனம்: 4

فِيهَا يُفۡرَقُ كُلُّ أَمۡرٍ حَكِيمٍ

(چون) هر کار مهم و حکیمانه در آن (شب مبارک) بیان و مقرر می‌گردد.

வசனம்: 5

أَمۡرٗا مِّنۡ عِندِنَآۚ إِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ

امری است از سوی ما،. بی‌گمان ما فرستنده بودیم.

வசனம்: 6

رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

(این کار) رحمت بزرگ از سوی پروردگارت است، البته او شنوای داناست.

வசனம்: 7

رَبِّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَآۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ

پروردگار آسمان‌ها و زمین و آنچه میان آن دو است اگر یقین کننده هستید (پس ایمان آورید).

வசனம்: 8

لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ يُحۡيِۦ وَيُمِيتُۖ رَبُّكُمۡ وَرَبُّ ءَابَآئِكُمُ ٱلۡأَوَّلِينَ

هیچ معبودی به حق جز او نیست و اوست که زنده می‌کند و می‌میراند و پروردگار شما و پروردگار پدران پیشین شماست.

வசனம்: 9

بَلۡ هُمۡ فِي شَكّٖ يَلۡعَبُونَ

بلکه آنان در شک (عمیق) بازی می‌کنند.

வசனம்: 10

فَٱرۡتَقِبۡ يَوۡمَ تَأۡتِي ٱلسَّمَآءُ بِدُخَانٖ مُّبِينٖ

پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکار را با خود می‌آورد.

வசனம்: 11

يَغۡشَى ٱلنَّاسَۖ هَٰذَا عَذَابٌ أَلِيمٞ

مردم را فرا می‌گیرد، این است عذاب دردناک.

வசனம்: 12

رَّبَّنَا ٱكۡشِفۡ عَنَّا ٱلۡعَذَابَ إِنَّا مُؤۡمِنُونَ

(مردم می‌گویند:) ای پروردگار ما! عذاب را از ما دور کن، همانا ما ایمان آرندگانیم.

வசனம்: 13

أَنَّىٰ لَهُمُ ٱلذِّكۡرَىٰ وَقَدۡ جَآءَهُمۡ رَسُولٞ مُّبِينٞ

این پند برای آنان چه سود؟ در حالیکه پیغمبر روشنگر (حق) نزد آنان آمده بود.

வசனம்: 14

ثُمَّ تَوَلَّوۡاْ عَنۡهُ وَقَالُواْ مُعَلَّمٞ مَّجۡنُونٌ

باز از وی روی گرداندند و گفتند: او دیوانۀ آموخته شده است.

வசனம்: 15

إِنَّا كَاشِفُواْ ٱلۡعَذَابِ قَلِيلًاۚ إِنَّكُمۡ عَآئِدُونَ

البته ما برای مدتی اندک برطرف کنندۀ عذاب هستیم (لیکن) شما باز (به شرک خود) رجوع کننده‌اید.

வசனம்: 16

يَوۡمَ نَبۡطِشُ ٱلۡبَطۡشَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰٓ إِنَّا مُنتَقِمُونَ

روزی که به گرفتن سخت (شما را) بگیریم، البته ما انتقام گیرنده‌ایم.

வசனம்: 17

۞ وَلَقَدۡ فَتَنَّا قَبۡلَهُمۡ قَوۡمَ فِرۡعَوۡنَ وَجَآءَهُمۡ رَسُولٞ كَرِيمٌ

و بدون شک ما پیش از ایشان قوم فرعون را آزمودیم در حالیکه پیغمبر بزرگوار نزدشان آمد.

வசனம்: 18

أَنۡ أَدُّوٓاْ إِلَيَّ عِبَادَ ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُمۡ رَسُولٌ أَمِينٞ

(با این پیغام) که بندگان الله (بنی اسرائیل) را به من بسپارید، يقينا من برایتان پیغمبر امین هستم.

வசனம்: 19

وَأَن لَّا تَعۡلُواْ عَلَى ٱللَّهِۖ إِنِّيٓ ءَاتِيكُم بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ

و (اینکه) بر الله برتری نجویید (همانا) من برای شما دلیل آشکار می‌آورم.

வசனம்: 20

وَإِنِّي عُذۡتُ بِرَبِّي وَرَبِّكُمۡ أَن تَرۡجُمُونِ

و البته من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‌برم از اینکه مرا سنگسار کنید.

வசனம்: 21

وَإِن لَّمۡ تُؤۡمِنُواْ لِي فَٱعۡتَزِلُونِ

و اگر به من ایمان نمی‌آورید، پس از من کناره‌گیری کنید.

வசனம்: 22

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنَّ هَٰٓؤُلَآءِ قَوۡمٞ مُّجۡرِمُونَ

پس او (پیغمبر) پروردگار خود را به دعا خواند که يقينا آنها قوم مجرم‌اند.

வசனம்: 23

فَأَسۡرِ بِعِبَادِي لَيۡلًا إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ

(به او گفتیم:) پس بندگانم را شبانه ببر (و بدانید که) حتما شما تعقیب می‌شوید.

வசனம்: 24

وَٱتۡرُكِ ٱلۡبَحۡرَ رَهۡوًاۖ إِنَّهُمۡ جُندٞ مُّغۡرَقُونَ

و بحر را آرام رها کن، زیرا ایشان لشکری‌اند غرق شده‌گان.

வசனம்: 25

كَمۡ تَرَكُواْ مِن جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

(پس از غرق شدن) چه باغها و چشمه‌های بسیاری را گذاشتند.

வசனம்: 26

وَزُرُوعٖ وَمَقَامٖ كَرِيمٖ

و چه کشتزارها و جایگاهی عالی (را بجا گذاشتند).

வசனம்: 27

وَنَعۡمَةٖ كَانُواْ فِيهَا فَٰكِهِينَ

و چه نعمتی که در آن شاد و خرم بودند.

வசனம்: 28

كَذَٰلِكَۖ وَأَوۡرَثۡنَٰهَا قَوۡمًا ءَاخَرِينَ

این طور (شد) و ما همه‌ای این نعمت‌ها را (از آنها گرفتیم و) به قوم دیگری دادیم.

வசனம்: 29

فَمَا بَكَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلسَّمَآءُ وَٱلۡأَرۡضُ وَمَا كَانُواْ مُنظَرِينَ

پس نه آسمان بر (حال) آنها گریست و نه زمین. و نه از مهلت داده شدگان بودند.

வசனம்: 30

وَلَقَدۡ نَجَّيۡنَا بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ مِنَ ٱلۡعَذَابِ ٱلۡمُهِينِ

و البته ما بنی اسراییل را از عذاب اهانت آمیز نجات دادیم.

வசனம்: 31

مِن فِرۡعَوۡنَۚ إِنَّهُۥ كَانَ عَالِيٗا مِّنَ ٱلۡمُسۡرِفِينَ

از فرعون که او سرکش و از اسرافکاران بود.

வசனம்: 32

وَلَقَدِ ٱخۡتَرۡنَٰهُمۡ عَلَىٰ عِلۡمٍ عَلَى ٱلۡعَٰلَمِينَ

و همانا ما بنی اسرائیل را عالمانه برگزیدیم و بر جهانیان (هم عصر شان) برتری دادیم.

வசனம்: 33

وَءَاتَيۡنَٰهُم مِّنَ ٱلۡأٓيَٰتِ مَا فِيهِ بَلَٰٓؤٞاْ مُّبِينٌ

و از نشانه‌هایی به آنان دادیم که در آن آزمایش آشکار بود.

வசனம்: 34

إِنَّ هَٰٓؤُلَآءِ لَيَقُولُونَ

البته این (مشرکان) می‌گویند.

வசனம்: 35

إِنۡ هِيَ إِلَّا مَوۡتَتُنَا ٱلۡأُولَىٰ وَمَا نَحۡنُ بِمُنشَرِينَ

غیر از این مرگ اول ما (زندگی دیگر) نیست و ما بار دیگر زنده نخواهیم شد.

வசனம்: 36

فَأۡتُواْ بِـَٔابَآئِنَآ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

پس اگر (شما پیغمبران) راستگو هستید، پدران (مردۀ) ما را بیاورید.

வசனம்: 37

أَهُمۡ خَيۡرٌ أَمۡ قَوۡمُ تُبَّعٖ وَٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِهِمۡ أَهۡلَكۡنَٰهُمۡۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ مُجۡرِمِينَ

آیا آنان (مشرکان مکه) بهترند یا قوم «تُبّع»؟ و کسانی که پیش از آنان بودند؟ ما آنان را به خاطر اینکه قوم مجرم بودند، نابود کردیم

வசனம்: 38

وَمَا خَلَقۡنَا ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ وَمَا بَيۡنَهُمَا لَٰعِبِينَ

ما آسمان‌ها و زمین و آنچه را که در میان آن دو است بیهوده و بی‌هدف نیافریدیم.

வசனம்: 39

مَا خَلَقۡنَٰهُمَآ إِلَّا بِٱلۡحَقِّ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ

ما آن دو را جز به حق نیافریدیم لیکن بیشترشان نمی‌دانند.

வசனம்: 40

إِنَّ يَوۡمَ ٱلۡفَصۡلِ مِيقَٰتُهُمۡ أَجۡمَعِينَ

البته روز فیصله (میان توحید و شرک) وعده‌گاه همۀ آنهاست.

வசனம்: 41

يَوۡمَ لَا يُغۡنِي مَوۡلًى عَن مَّوۡلٗى شَيۡـٔٗا وَلَا هُمۡ يُنصَرُونَ

روزی که هیچ دوستی از دوستی (دیگر) چیزی را دفع نکند و آنان مدد نمی‌شوند.

வசனம்: 42

إِلَّا مَن رَّحِمَ ٱللَّهُۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلرَّحِيمُ

به جز کسی که الله بر او رحم کند، چون او (الله) غالب مهربان است.

வசனம்: 43

إِنَّ شَجَرَتَ ٱلزَّقُّومِ

البته درخت زقوم.

வசனம்: 44

طَعَامُ ٱلۡأَثِيمِ

غذای گنهگاران است.

வசனம்: 45

كَٱلۡمُهۡلِ يَغۡلِي فِي ٱلۡبُطُونِ

مانند مس گداخته شده در شکم‌ها می‌جوشد.

வசனம்: 46

كَغَلۡيِ ٱلۡحَمِيمِ

چون جوشیدن آب گرم.

வசனம்: 47

خُذُوهُ فَٱعۡتِلُوهُ إِلَىٰ سَوَآءِ ٱلۡجَحِيمِ

(به مأموران دوزخ دستور داده می‌شود) او را بگیرید پس وی را به سختی به‌سوی قعر دوزخ بکشانید.

வசனம்: 48

ثُمَّ صُبُّواْ فَوۡقَ رَأۡسِهِۦ مِنۡ عَذَابِ ٱلۡحَمِيمِ

باز بر بالای سرش از عذاب آب جوشیده بریزید.

வசனம்: 49

ذُقۡ إِنَّكَ أَنتَ ٱلۡعَزِيزُ ٱلۡكَرِيمُ

(به او گفته شود: عذاب را) بچش، چون تو بسیار عزت مند و (گرامی) و بزرگوار هستی.

வசனம்: 50

إِنَّ هَٰذَا مَا كُنتُم بِهِۦ تَمۡتَرُونَ

این همان چیزی است که همیشه دربارۀ آن شک و تردید داشتید.

வசனம்: 51

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي مَقَامٍ أَمِينٖ

البته پرهیزگاران در جایگاه امن و امانی هستند.

வசனம்: 52

فِي جَنَّٰتٖ وَعُيُونٖ

در (میان) باغها و (در کنار) چشمه سارها.

வசனம்: 53

يَلۡبَسُونَ مِن سُندُسٖ وَإِسۡتَبۡرَقٖ مُّتَقَٰبِلِينَ

لباس‌هایی از ابریشم نازک و ضخیم می‌پوشند و در مقابل یکدیگر نشسته‌اند.

வசனம்: 54

كَذَٰلِكَ وَزَوَّجۡنَٰهُم بِحُورٍ عِينٖ

این چنین (است مقام پرهیزگاران) و حورهای گشاده چشم را همسر آنان قرار می‌دهیم.

வசனம்: 55

يَدۡعُونَ فِيهَا بِكُلِّ فَٰكِهَةٍ ءَامِنِينَ

آنان در آنجا هر میوه‌ای را (که بخواهند) با آسودگی می‌طلبند.

வசனம்: 56

لَا يَذُوقُونَ فِيهَا ٱلۡمَوۡتَ إِلَّا ٱلۡمَوۡتَةَ ٱلۡأُولَىٰۖ وَوَقَىٰهُمۡ عَذَابَ ٱلۡجَحِيمِ

در جنت مرگ را نچشند، به جز مرگ نخستین را که (قبلا) چشیده بودند و الله آنان را از عذاب دوزخ حفظ نموده است.

வசனம்: 57

فَضۡلٗا مِّن رَّبِّكَۚ ذَٰلِكَ هُوَ ٱلۡفَوۡزُ ٱلۡعَظِيمُ

(این همه) فضل و بخششی است از سوی پروردگار تو، این همان کامیابی بزرگ است.

வசனம்: 58

فَإِنَّمَا يَسَّرۡنَٰهُ بِلِسَانِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ

جز این نیست که ما قرآن را با زبان تو آسان کردیم تا شاید پند گیرند.

வசனம்: 59

فَٱرۡتَقِبۡ إِنَّهُم مُّرۡتَقِبُونَ

پس منتظر باش که آنان (نیز) منتظرند.