மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அல்கமர் - தாரி மொழிபெயர்ப்பு - முஹம்மத் அன்வர் பதக்ஷானி - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

قمر

வசனம்: 1

ٱقۡتَرَبَتِ ٱلسَّاعَةُ وَٱنشَقَّ ٱلۡقَمَرُ

قیامت نزدیک شد و ماه شگافت.

வசனம்: 2

وَإِن يَرَوۡاْ ءَايَةٗ يُعۡرِضُواْ وَيَقُولُواْ سِحۡرٞ مُّسۡتَمِرّٞ

و اگر معجزه‌ای را ببیند روی می‌گردانند و می‌گویند: جادویی پی در پی است.

வசனம்: 3

وَكَذَّبُواْ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَكُلُّ أَمۡرٖ مُّسۡتَقِرّٞ

و تکذیب کردند و از خواهشات (نفسانی) خود پیروی نمودند. و هر کاری هم جایگاه و قرارگاهی دارد.

வசனம்: 4

وَلَقَدۡ جَآءَهُم مِّنَ ٱلۡأَنۢبَآءِ مَا فِيهِ مُزۡدَجَرٌ

البته خبرهای مهم، آنچه که موجب بیزاری (از گناهان) شود، به اندازۀ کافی برای آنان آمده است.

வசனம்: 5

حِكۡمَةُۢ بَٰلِغَةٞۖ فَمَا تُغۡنِ ٱلنُّذُرُ

(قرآن) حکمتی رسا است، پس بیم دهندگان (برای سرکشان) سودی نبخشیدند.

வசனம்: 6

فَتَوَلَّ عَنۡهُمۡۘ يَوۡمَ يَدۡعُ ٱلدَّاعِ إِلَىٰ شَيۡءٖ نُّكُرٍ

پس از ایشان روی بگردان (و منتظر باش تا) آن روزی که دعوت دهنده به‌سوی چیزی ناخوشایند فرا خواند.

வசனம்: 7

خُشَّعًا أَبۡصَٰرُهُمۡ يَخۡرُجُونَ مِنَ ٱلۡأَجۡدَاثِ كَأَنَّهُمۡ جَرَادٞ مُّنتَشِرٞ

در حالیکه چشم‌هایشان (از ترس و وحشت) فروافتاده است. از گورها چنان بیرون می‌آیند که گویی آنها ملخ‌هایی پراگنده‌اند.

வசனம்: 8

مُّهۡطِعِينَ إِلَى ٱلدَّاعِۖ يَقُولُ ٱلۡكَٰفِرُونَ هَٰذَا يَوۡمٌ عَسِرٞ

شتابان به‌سوی دعوت دهنده می‌روند. کافران می‌گویند: این روزی بسیار سخت است.

வசனம்: 9

۞ كَذَّبَتۡ قَبۡلَهُمۡ قَوۡمُ نُوحٖ فَكَذَّبُواْ عَبۡدَنَا وَقَالُواْ مَجۡنُونٞ وَٱزۡدُجِرَ

پیش از آنان قوم نوح تکذیب کردند و بندۀ ما را دروغگو شمردند و گفتند: دیوانه است. و (او) به خشونت (از دعوت دادن به‌سوی حق) منع شد.

வசனம்: 10

فَدَعَا رَبَّهُۥٓ أَنِّي مَغۡلُوبٞ فَٱنتَصِرۡ

پس پروردگار خود را خواند که من مغلوب شده‌ام پس (از آنها) انتقام بگیر.

வசனம்: 11

فَفَتَحۡنَآ أَبۡوَٰبَ ٱلسَّمَآءِ بِمَآءٖ مُّنۡهَمِرٖ

پس درهای آسمان را با ریزش آب باز کردیم.

வசனம்: 12

وَفَجَّرۡنَا ٱلۡأَرۡضَ عُيُونٗا فَٱلۡتَقَى ٱلۡمَآءُ عَلَىٰٓ أَمۡرٖ قَدۡ قُدِرَ

و از زمین چشمه‌ها جاری کردیم، پس (هردو) آب برای انجام کاری که مقدر شده بود یکجا شد.

வசனம்: 13

وَحَمَلۡنَٰهُ عَلَىٰ ذَاتِ أَلۡوَٰحٖ وَدُسُرٖ

و نوح را بر کشتی که دارای تخته‌ها و میخها بود، برداشتیم.

வசனம்: 14

تَجۡرِي بِأَعۡيُنِنَا جَزَآءٗ لِّمَن كَانَ كُفِرَ

(کشتی) زیر نظر چشم‌های ما روان بود. (این امر) پاداش کسی بود که (نبوتش) انکار شده بود.

வசனம்: 15

وَلَقَد تَّرَكۡنَٰهَآ ءَايَةٗ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و البته آن را نشانه‌ای باقی گذاشتیم، پس آیا عبرت گیرنده‌ای هست؟!

வசனம்: 16

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

پس عذاب و ترساندن من چطور بود؟

வசனம்: 17

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

البته ما قرآن را برای تذکر و عبرت آسان گردانیده‌ایم، پس آیا عبرت گیرنده‌ای هست؟

வசனம்: 18

كَذَّبَتۡ عَادٞ فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

(قوم) عاد تکذیب کردند (پس ببین) عذاب من و بیم دادن‌هایم چطور بود؟

வசனம்: 19

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ رِيحٗا صَرۡصَرٗا فِي يَوۡمِ نَحۡسٖ مُّسۡتَمِرّٖ

البته که ما در روزی بی‌خیر و برکت (و) پی در پی تند باد سختی را بر آنان فرستادیم.

வசனம்: 20

تَنزِعُ ٱلنَّاسَ كَأَنَّهُمۡ أَعۡجَازُ نَخۡلٖ مُّنقَعِرٖ

آن باد مردم را (از زمین) بر می‌داشت، گویی که آنها تنه‌های درختان خرمای ریشه کن شده‌اند.

வசனம்: 21

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

پس عذاب من و بیم دادن‌هایم چطور بود؟.

வசனம்: 22

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و البته قرآن را برای پند و عبرت گرفتن آسان گردانیده‌ایم، پس آیا عبرت گیرنده‌ای هست؟.

வசனம்: 23

كَذَّبَتۡ ثَمُودُ بِٱلنُّذُرِ

ثمود بیم دادن (پیغمبر شان) را تکذیب کردند.

வசனம்: 24

فَقَالُوٓاْ أَبَشَرٗا مِّنَّا وَٰحِدٗا نَّتَّبِعُهُۥٓ إِنَّآ إِذٗا لَّفِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٍ

پس گفتند: آیا از فردی پیروی کنیم که از خود ماست؟ يقينا ما در این صورت در گمراهی و جنون عمیق خواهیم بود.

வசனம்: 25

أَءُلۡقِيَ ٱلذِّكۡرُ عَلَيۡهِ مِنۢ بَيۡنِنَا بَلۡ هُوَ كَذَّابٌ أَشِرٞ

آیا از میان همۀ ما وحی بر او نازل کرده شد؟ بلکه او دروغگویی متکبر است.

வசனம்: 26

سَيَعۡلَمُونَ غَدٗا مَّنِ ٱلۡكَذَّابُ ٱلۡأَشِرُ

فردا خواهند دانست که دروغگوی و متکبر کیست؟

வசனம்: 27

إِنَّا مُرۡسِلُواْ ٱلنَّاقَةِ فِتۡنَةٗ لَّهُمۡ فَٱرۡتَقِبۡهُمۡ وَٱصۡطَبِرۡ

البته ما ماده شتر را برای امتحان آنان خواهیم فرستاد، پس (ای صالح) در انتظار (هلاکت شان) باش و صبر کن.

வசனம்: 28

وَنَبِّئۡهُمۡ أَنَّ ٱلۡمَآءَ قِسۡمَةُۢ بَيۡنَهُمۡۖ كُلُّ شِرۡبٖ مُّحۡتَضَرٞ

و به آنان خبر ده که آب در میان آنان تقسیم شده است. نوبت هر کدام که باشد بر سر آب حاضر شود.

வசனம்: 29

فَنَادَوۡاْ صَاحِبَهُمۡ فَتَعَاطَىٰ فَعَقَرَ

پس یارشان را صدا کردند و او دست درازی کرد پس شتر را از پای در آورد.

வசனம்: 30

فَكَيۡفَ كَانَ عَذَابِي وَنُذُرِ

پس عذاب من و بیم دادن‌هایم چطور بود؟

வசனம்: 31

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ صَيۡحَةٗ وَٰحِدَةٗ فَكَانُواْ كَهَشِيمِ ٱلۡمُحۡتَظِرِ

همانا بر آنان صدای مرگبار را فرستادیم و ایشان همگی مانند گیاه خشک و ریزه شده شدند.

வசனம்: 32

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و البته قرآن را برای پند و عبرت گرفتن آسان گردانیده‌ایم، پس آیا عبرت گیرنده‌ای هست؟

வசனம்: 33

كَذَّبَتۡ قَوۡمُ لُوطِۭ بِٱلنُّذُرِ

قوم لوط بیم دهندگان را دروغ شمردند.

வசனம்: 34

إِنَّآ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمۡ حَاصِبًا إِلَّآ ءَالَ لُوطٖۖ نَّجَّيۡنَٰهُم بِسَحَرٖ

(لذا) ما بر آنان سنگ باد فرستادیم، جز خانواده لوط که آنان را به هنگام سحر نجات دادیم. (همه نابود شدند).

வசனம்: 35

نِّعۡمَةٗ مِّنۡ عِندِنَاۚ كَذَٰلِكَ نَجۡزِي مَن شَكَرَ

این (نجات) نعمتی بود از جانب ما، این چنین کسی را که شکر گزار باشد، جزای نیک می‌دهیم.

வசனம்: 36

وَلَقَدۡ أَنذَرَهُم بَطۡشَتَنَا فَتَمَارَوۡاْ بِٱلنُّذُرِ

و البته (لوط) آنان را از عقوبت ما بیم داده بود، اما آنان دربارۀ بیم دهندگان (پیغمبران) شک کردند.

வசனம்: 37

وَلَقَدۡ رَٰوَدُوهُ عَن ضَيۡفِهِۦ فَطَمَسۡنَآ أَعۡيُنَهُمۡ فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

و البته (با لوط) دربارۀ (سوء قصد به) مهمانانش سخن گفتند، پس ما چشمهای آنها را کور کردیم (و گفتیم: لذت) عذاب من و ترسانیدن‌های مرا بچشید.

வசனம்: 38

وَلَقَدۡ صَبَّحَهُم بُكۡرَةً عَذَابٞ مُّسۡتَقِرّٞ

و البته صبحگاهان عذاب پیاپی و پایدار بر ایشان آمد.

வசனம்: 39

فَذُوقُواْ عَذَابِي وَنُذُرِ

(و گفتیم: لذت) عذاب من و ترسانیدن‌های مرا بچشید.

வசனம்: 40

وَلَقَدۡ يَسَّرۡنَا ٱلۡقُرۡءَانَ لِلذِّكۡرِ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و البته قرآن را برای پند و عبرت گرفتن آسان گردانیده‌ایم، پس آیا عبرت گیرنده‌ای هست؟

வசனம்: 41

وَلَقَدۡ جَآءَ ءَالَ فِرۡعَوۡنَ ٱلنُّذُرُ

و البته بیم دهندگان به نزد فرعون و پیروان او آمده بودند.

வசனம்: 42

كَذَّبُواْ بِـَٔايَٰتِنَا كُلِّهَا فَأَخَذۡنَٰهُمۡ أَخۡذَ عَزِيزٖ مُّقۡتَدِرٍ

آنان همه آیات ما را تکذیب کردند، لذا آنها را مانند گرفتن مقتدر و توانا (به قهر خود) گرفتیم.

வசனம்: 43

أَكُفَّارُكُمۡ خَيۡرٞ مِّنۡ أُوْلَٰٓئِكُمۡ أَمۡ لَكُم بَرَآءَةٞ فِي ٱلزُّبُرِ

(بگو: ای اهل مکه!) آیا کافران شما از این‌ها (که ذکر شد) بهترند یا اینکه برائت شما از عذاب، در کتاب‌های (آسمانی سابق) درج است؟

வசனம்: 44

أَمۡ يَقُولُونَ نَحۡنُ جَمِيعٞ مُّنتَصِرٞ

یا می‌گویند: ما گروه شکست ناپذیر و انتقام گیر هستیم و یکدیگر را پشتیبانی می‌کنیم؟

வசனம்: 45

سَيُهۡزَمُ ٱلۡجَمۡعُ وَيُوَلُّونَ ٱلدُّبُرَ

زود است که این گروه شکست بخورند (و در مقابل مسلمانان) پشت بگردانند.

வசனம்: 46

بَلِ ٱلسَّاعَةُ مَوۡعِدُهُمۡ وَٱلسَّاعَةُ أَدۡهَىٰ وَأَمَرُّ

بلکه وعدۀ عذاب آنها قيامت است. و (عذاب) قیامت سخت‌تر و تلخ‌تر است.

வசனம்: 47

إِنَّ ٱلۡمُجۡرِمِينَ فِي ضَلَٰلٖ وَسُعُرٖ

يقينا مجرمان در گمراهی و آتش دوزخ‌اند.

வசனம்: 48

يَوۡمَ يُسۡحَبُونَ فِي ٱلنَّارِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ ذُوقُواْ مَسَّ سَقَرَ

روزی که بر روی‌هایشان در دوزخ کشیده می‌شوند (و به آنان گفته شود:) طعم رسیدن آتش را بچشید.

வசனம்: 49

إِنَّا كُلَّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَٰهُ بِقَدَرٖ

ما هر چیز را به اندازۀ معین آفریده‌ایم.

வசனம்: 50

وَمَآ أَمۡرُنَآ إِلَّا وَٰحِدَةٞ كَلَمۡحِۭ بِٱلۡبَصَرِ

و حكم ما نیست مگر مانند یک چشم زدن.

வசனம்: 51

وَلَقَدۡ أَهۡلَكۡنَآ أَشۡيَاعَكُمۡ فَهَلۡ مِن مُّدَّكِرٖ

و يقينا امثال شما (هم فکران و هم‌مسلکان شما) را نابود کردیم. پس آیا پند پذیری هست؟

வசனம்: 52

وَكُلُّ شَيۡءٖ فَعَلُوهُ فِي ٱلزُّبُرِ

و هر چیزی را که انجام داده‌اند، در نامه‌های اعمال‌شان ثبت است.

வசனம்: 53

وَكُلُّ صَغِيرٖ وَكَبِيرٖ مُّسۡتَطَرٌ

و هر خورد و بزرگ نوشته شده است.

வசனம்: 54

إِنَّ ٱلۡمُتَّقِينَ فِي جَنَّٰتٖ وَنَهَرٖ

بی‌گمان پرهیزگاران در باغها و (در جوار) نهرها خواهند بود.

வசனம்: 55

فِي مَقۡعَدِ صِدۡقٍ عِندَ مَلِيكٖ مُّقۡتَدِرِۭ

در مقام و منزلت راستین، نزد فرمانروایی مقتدر.