மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 120 அத்தியாயம் ஸூரா அந்நஹ்ல் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான பிரஞ்சு மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 120

إِنَّ إِبۡرَٰهِيمَ كَانَ أُمَّةٗ قَانِتٗا لِّلَّهِ حَنِيفٗا وَلَمۡ يَكُ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ

Abraham réunissait en lui les valeurs du bien, obéissait continuellement à son Seigneur, n’avait d’autre religion que l’Islam et n’était guère du nombre des polythéistes.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• اقتضت رحمة الله أن يقبل توبة عباده الذين يعملون السوء من الكفر والمعاصي، ثم يتوبون ويصلحون أعمالهم، فيغفر الله لهم.

La miséricorde d’Allah impose que soit accepté le repentir de Ses serviteurs qui commettent un péché, qu’il s’agisse de mécréance ou d’actes de désobéissance, puis se repentent et améliorent leurs œuvres, afin qu’ils méritent Son pardon.

• يحسن بالمسلم أن يتخذ إبراهيم عليه السلام قدوة له.

Il est recommandé au musulman de prendre Abraham pour exemple.

• على الدعاة إلى دين الله اتباع هذه الطرق الثلاث: الحكمة، والموعظة الحسنة، والمجادلة بالتي هي أحسن.

Ceux qui prêchent la religion d’Allah sont tenus de se conformer aux trois principes suivants: la sagesse, la bonne exhortation et la discussion de la plus belle manière.

• العقاب يكون بالمِثْل دون زيادة، فالمظلوم منهي عن الزيادة في عقوبة الظالم.

Une punition doit être proportionnelle au tort subi sans transgression, car il est défendu à celui qui a subi une injustice d’infliger à l’injuste une punition disproportionnée.