அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - பிரெஞ்சு மொழிபெயர்ப்பு- நூர் சர்வதேச நிலையம் * - மொழிபெயர்ப்பு அட்டவணை

XML CSV Excel API
Please review the Terms and Policies

மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம்: ஸூரா அல்கஸஸ்   வசனம்:

AL-QASAS

طسٓمٓ
1. Tâ, Sîn, Mîm.
அரபு விரிவுரைகள்:
تِلۡكَ ءَايَٰتُ ٱلۡكِتَٰبِ ٱلۡمُبِينِ
2. Ce sont là les versets du Livre explicite.
அரபு விரிவுரைகள்:
نَتۡلُواْ عَلَيۡكَ مِن نَّبَإِ مُوسَىٰ وَفِرۡعَوۡنَ بِٱلۡحَقِّ لِقَوۡمٖ يُؤۡمِنُونَ
3. Nous te relatons, en toute vérité, quelques faits de l’histoire de Moïse et de Pharaon, à l’adresse des gens qui ont la foi.
அரபு விரிவுரைகள்:
إِنَّ فِرۡعَوۡنَ عَلَا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَجَعَلَ أَهۡلَهَا شِيَعٗا يَسۡتَضۡعِفُ طَآئِفَةٗ مِّنۡهُمۡ يُذَبِّحُ أَبۡنَآءَهُمۡ وَيَسۡتَحۡيِۦ نِسَآءَهُمۡۚ إِنَّهُۥ كَانَ مِنَ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
4. Pharaon (qui) s’enflait d’orgueil et transgressait sur terre divisa ses habitants en divers clans. Il en opprimait le plus faible, dont il faisait égorger les enfants, et laissait vivre les femmes. Il faisait certes partie des corrupteurs.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى ٱلَّذِينَ ٱسۡتُضۡعِفُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَنَجۡعَلَهُمۡ أَئِمَّةٗ وَنَجۡعَلَهُمُ ٱلۡوَٰرِثِينَ
5. Nous voulions favoriser ceux qui étaient opprimés sur terre, en faire des guides et en faire des héritiers ;
அரபு விரிவுரைகள்:
وَنُمَكِّنَ لَهُمۡ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَنُرِيَ فِرۡعَوۡنَ وَهَٰمَٰنَ وَجُنُودَهُمَا مِنۡهُم مَّا كَانُواْ يَحۡذَرُونَ
6. Nous voulions affermir leur situation sur terre et montrer à Pharaon, à Hâmân et à leurs armées ce qu’ils redoutaient de la part (des opprimés).
அரபு விரிவுரைகள்:
وَأَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَرۡضِعِيهِۖ فَإِذَا خِفۡتِ عَلَيۡهِ فَأَلۡقِيهِ فِي ٱلۡيَمِّ وَلَا تَخَافِي وَلَا تَحۡزَنِيٓۖ إِنَّا رَآدُّوهُ إِلَيۡكِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
7. Nous inspirâmes à la mère de Moïse : «  Allaite-le. Et si tu crains pour lui, jette-le dans le fleuve. N’aie pas peur et ne sois pas triste, car Nous allons te le rendre. Et Nous ferons de lui un Messager. »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَٱلۡتَقَطَهُۥٓ ءَالُ فِرۡعَوۡنَ لِيَكُونَ لَهُمۡ عَدُوّٗا وَحَزَنًاۗ إِنَّ فِرۡعَوۡنَ وَهَٰمَٰنَ وَجُنُودَهُمَا كَانُواْ خَٰطِـِٔينَ
8. La famille de Pharaon le recueillit alors, pour qu’il devienne pour eux un ennemi et une cause de malheur. Pharaon, Hâmân et leurs armées étaient dans l’erreur.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَقَالَتِ ٱمۡرَأَتُ فِرۡعَوۡنَ قُرَّتُ عَيۡنٖ لِّي وَلَكَۖ لَا تَقۡتُلُوهُ عَسَىٰٓ أَن يَنفَعَنَآ أَوۡ نَتَّخِذَهُۥ وَلَدٗا وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
9. La femme de Pharaon dit : « Ce sera la joie de mes yeux et des tiens. Ne le tuez pas. Il nous sera peut-être utile, ou alors nous le prendrons comme notre fils! » Et ils ne pouvaient (encore) rien sentir.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَأَصۡبَحَ فُؤَادُ أُمِّ مُوسَىٰ فَٰرِغًاۖ إِن كَادَتۡ لَتُبۡدِي بِهِۦ لَوۡلَآ أَن رَّبَطۡنَا عَلَىٰ قَلۡبِهَا لِتَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
10. Le cœur de la mère de Moïse fut envahi d’un grand vide et elle faillit tout révéler, mais Nous affermîmes son courage pour qu’elle fût du nombre des croyants.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَقَالَتۡ لِأُخۡتِهِۦ قُصِّيهِۖ فَبَصُرَتۡ بِهِۦ عَن جُنُبٖ وَهُمۡ لَا يَشۡعُرُونَ
11. Elle dit à sa sœur[378] : « Va à sa suite. » Elle l’apercevait alors de loin et sans qu’ils aient pu sentir (sa présence).
[378] La sœur de Moïse.
அரபு விரிவுரைகள்:
۞ وَحَرَّمۡنَا عَلَيۡهِ ٱلۡمَرَاضِعَ مِن قَبۡلُ فَقَالَتۡ هَلۡ أَدُلُّكُمۡ عَلَىٰٓ أَهۡلِ بَيۡتٖ يَكۡفُلُونَهُۥ لَكُمۡ وَهُمۡ لَهُۥ نَٰصِحُونَ
12. Or, Nous avions déjà défendu qu’il fût allaité d’un autre sein (que celui de sa mère). (Sa sœur) dit : « Voulez-vous que je vous indique une famille qui le prendra en charge à votre place et qui saura bien le traiter ? »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَرَدَدۡنَٰهُ إِلَىٰٓ أُمِّهِۦ كَيۡ تَقَرَّ عَيۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَ وَلِتَعۡلَمَ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
13. Nous le rendîmes alors à sa mère pour qu’elle retrouvât la joie, ne s’affligeât point et se rendît compte que la promesse d’Allah est vérité. La plupart d’entre eux, cependant, ne le savent pas.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَلَمَّا بَلَغَ أَشُدَّهُۥ وَٱسۡتَوَىٰٓ ءَاتَيۡنَٰهُ حُكۡمٗا وَعِلۡمٗاۚ وَكَذَٰلِكَ نَجۡزِي ٱلۡمُحۡسِنِينَ
14. Lorsqu’il eut atteint la maturité et fut dans la force de l’âge, Nous lui donnâmes la sagesse et la science. C’est ainsi que Nous récompensons les bienfaiteurs.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَدَخَلَ ٱلۡمَدِينَةَ عَلَىٰ حِينِ غَفۡلَةٖ مِّنۡ أَهۡلِهَا فَوَجَدَ فِيهَا رَجُلَيۡنِ يَقۡتَتِلَانِ هَٰذَا مِن شِيعَتِهِۦ وَهَٰذَا مِنۡ عَدُوِّهِۦۖ فَٱسۡتَغَٰثَهُ ٱلَّذِي مِن شِيعَتِهِۦ عَلَى ٱلَّذِي مِنۡ عَدُوِّهِۦ فَوَكَزَهُۥ مُوسَىٰ فَقَضَىٰ عَلَيۡهِۖ قَالَ هَٰذَا مِنۡ عَمَلِ ٱلشَّيۡطَٰنِۖ إِنَّهُۥ عَدُوّٞ مُّضِلّٞ مُّبِينٞ
15. Il entra un jour dans la ville, à l’insu des ses habitants, et y surprit deux hommes qui se battaient. L’un était de sa communauté, et l’autre du clan ennemi. Celui qui était de sa communauté l’appela à son secours contre son ennemi. Moïse donna à ce dernier un coup de poing et le tua. « C’est certainement une œuvre de Satan, dit-il, c’est un ennemi qui égare (les hommes) d’une façon évidente. »
அரபு விரிவுரைகள்:
قَالَ رَبِّ إِنِّي ظَلَمۡتُ نَفۡسِي فَٱغۡفِرۡ لِي فَغَفَرَ لَهُۥٓۚ إِنَّهُۥ هُوَ ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ
16. Il ajouta : « Seigneur, je me suis lésé moi-même, veuille me pardonner. » Et Il lui pardonna. Car Il est l’Absoluteur, le Tout Miséricordieux.
அரபு விரிவுரைகள்:
قَالَ رَبِّ بِمَآ أَنۡعَمۡتَ عَلَيَّ فَلَنۡ أَكُونَ ظَهِيرٗا لِّلۡمُجۡرِمِينَ
17. Il dit encore : « Seigneur ! Par les grâces dont Tu m’as comblé, jamais je ne serai l’allié des criminels. »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَأَصۡبَحَ فِي ٱلۡمَدِينَةِ خَآئِفٗا يَتَرَقَّبُ فَإِذَا ٱلَّذِي ٱسۡتَنصَرَهُۥ بِٱلۡأَمۡسِ يَسۡتَصۡرِخُهُۥۚ قَالَ لَهُۥ مُوسَىٰٓ إِنَّكَ لَغَوِيّٞ مُّبِينٞ
18. Le lendemain, au petit jour, il était dans la ville, apeuré et regardant autour de lui, lorsque celui qui, la veille, l’avait appelé à son secours demanda son aide à grands cris. Moïse lui dit alors : « Tu es un égaré manifeste ! »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَلَمَّآ أَنۡ أَرَادَ أَن يَبۡطِشَ بِٱلَّذِي هُوَ عَدُوّٞ لَّهُمَا قَالَ يَٰمُوسَىٰٓ أَتُرِيدُ أَن تَقۡتُلَنِي كَمَا قَتَلۡتَ نَفۡسَۢا بِٱلۡأَمۡسِۖ إِن تُرِيدُ إِلَّآ أَن تَكُونَ جَبَّارٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَمَا تُرِيدُ أَن تَكُونَ مِنَ ٱلۡمُصۡلِحِينَ
19. Lorsqu’il voulut s’attaquer à leur ennemi commun, il lui fut dit[379] : « Ô Moïse, veux-tu donc me tuer comme tu as déjà tué un homme hier ? Tu ne veux être, décidément, qu’un tyran sur terre, et tu ne souhaites manifestement pas être parmi les hommes de bien. »
[379] Celui qui s’adresse à Moïse est, selon divers exégètes, soit l’Israélite qu’il avait défendu une première fois et qui croyait que Moïse, regrettant son meurtre, allait s’attaquer à lui cette fois, soit l’Égyptien, leur ennemi commun. Dans les deux cas, le résultat est le même : l’information sera parvenue à Pharaon et à son peuple.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَجَآءَ رَجُلٞ مِّنۡ أَقۡصَا ٱلۡمَدِينَةِ يَسۡعَىٰ قَالَ يَٰمُوسَىٰٓ إِنَّ ٱلۡمَلَأَ يَأۡتَمِرُونَ بِكَ لِيَقۡتُلُوكَ فَٱخۡرُجۡ إِنِّي لَكَ مِنَ ٱلنَّٰصِحِينَ
20. Un homme vint en courant de l’autre bout de la ville : «Ô Moïse, dit-il, l’assemblée des notables est en train de délibérer à ton sujet et projette de te mettre à mort. Sors donc (de la ville), je te le conseille sincèrement ! »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَخَرَجَ مِنۡهَا خَآئِفٗا يَتَرَقَّبُۖ قَالَ رَبِّ نَجِّنِي مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
21. Il quitta la ville alors, (tremblant) de peur et toujours sur ses gardes. « Seigneur, dit-il, sauve-moi des gens injustes. »
அரபு விரிவுரைகள்:
وَلَمَّا تَوَجَّهَ تِلۡقَآءَ مَدۡيَنَ قَالَ عَسَىٰ رَبِّيٓ أَن يَهۡدِيَنِي سَوَآءَ ٱلسَّبِيلِ
22. Se dirigeant vers Madyan, il dit : « Puisse mon Seigneur m’engager sur la bonne voie. »
அரபு விரிவுரைகள்:
وَلَمَّا وَرَدَ مَآءَ مَدۡيَنَ وَجَدَ عَلَيۡهِ أُمَّةٗ مِّنَ ٱلنَّاسِ يَسۡقُونَ وَوَجَدَ مِن دُونِهِمُ ٱمۡرَأَتَيۡنِ تَذُودَانِۖ قَالَ مَا خَطۡبُكُمَاۖ قَالَتَا لَا نَسۡقِي حَتَّىٰ يُصۡدِرَ ٱلرِّعَآءُۖ وَأَبُونَا شَيۡخٞ كَبِيرٞ
23. Il arriva au point d’eau de Madyan, où il trouva une foule de gens qui faisaient boire (leur bétail). Il vit aussi deux femmes qui, un peu plus loin, retenaient (leurs bêtes). « Qu’avez-vous donc ? » leur demanda Moïse. « Nous ne pourrons faire boire (nos bêtes) que lorsque les bergers seront partis, répondirent-elles ; car notre père est un homme très âgé. »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَسَقَىٰ لَهُمَا ثُمَّ تَوَلَّىٰٓ إِلَى ٱلظِّلِّ فَقَالَ رَبِّ إِنِّي لِمَآ أَنزَلۡتَ إِلَيَّ مِنۡ خَيۡرٖ فَقِيرٞ
24. Il abreuva donc (les bêtes) à leur place, puis alla se mettre à l’ombre en disant : « Seigneur, j’ai grandement besoin de ce que Tu daigneras m’envoyer comme bien. »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَجَآءَتۡهُ إِحۡدَىٰهُمَا تَمۡشِي عَلَى ٱسۡتِحۡيَآءٖ قَالَتۡ إِنَّ أَبِي يَدۡعُوكَ لِيَجۡزِيَكَ أَجۡرَ مَا سَقَيۡتَ لَنَاۚ فَلَمَّا جَآءَهُۥ وَقَصَّ عَلَيۡهِ ٱلۡقَصَصَ قَالَ لَا تَخَفۡۖ نَجَوۡتَ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلظَّٰلِمِينَ
25. D’un pas timide, l’une des deux (jeunes femmes) vint alors vers lui en disant: « Mon père voudrait t’inviter pour te remercier d’avoir abreuvé (les bêtes) à notre place. » Or, quand il alla le voir et lui raconta son histoire, (le père des deux jeunes femmes) lui dit : « N’aie aucune crainte, te voilà sauvé d’un peuple d’injustes. »
அரபு விரிவுரைகள்:
قَالَتۡ إِحۡدَىٰهُمَا يَٰٓأَبَتِ ٱسۡتَـٔۡجِرۡهُۖ إِنَّ خَيۡرَ مَنِ ٱسۡتَـٔۡجَرۡتَ ٱلۡقَوِيُّ ٱلۡأَمِينُ
26. « Père, prends-le à ton service, dit l’une des deux (jeunes) femmes, car il n’est pas meilleur homme à engager que celui qui est fort et honnête. »
அரபு விரிவுரைகள்:
قَالَ إِنِّيٓ أُرِيدُ أَنۡ أُنكِحَكَ إِحۡدَى ٱبۡنَتَيَّ هَٰتَيۡنِ عَلَىٰٓ أَن تَأۡجُرَنِي ثَمَٰنِيَ حِجَجٖۖ فَإِنۡ أَتۡمَمۡتَ عَشۡرٗا فَمِنۡ عِندِكَۖ وَمَآ أُرِيدُ أَنۡ أَشُقَّ عَلَيۡكَۚ سَتَجِدُنِيٓ إِن شَآءَ ٱللَّهُ مِنَ ٱلصَّٰلِحِينَ
27. Il dit alors (à l’adresse de Moïse) : «Je voudrais te donner en mariage l’une de mes deux filles que tu vois là, à condition que tu travailles pour moi pendant huit ans. Si tu veux aller jusqu’à en achever dix, ce sera par ta propre volonté. Je ne veux rien t’imposer de pénible, et tu trouveras en moi, si Allah le veut, un homme de vertu. »
அரபு விரிவுரைகள்:
قَالَ ذَٰلِكَ بَيۡنِي وَبَيۡنَكَۖ أَيَّمَا ٱلۡأَجَلَيۡنِ قَضَيۡتُ فَلَا عُدۡوَٰنَ عَلَيَّۖ وَٱللَّهُ عَلَىٰ مَا نَقُولُ وَكِيلٞ
28. « C’est entendu entre toi et moi, fit (Moïse). Qu’il s’agisse de l’une ou de l’autre échéance que j’aurais passée, aucun reproche ne pourra m’être fait. Allah est Garant de ce que nous disons. »
அரபு விரிவுரைகள்:
۞ فَلَمَّا قَضَىٰ مُوسَى ٱلۡأَجَلَ وَسَارَ بِأَهۡلِهِۦٓ ءَانَسَ مِن جَانِبِ ٱلطُّورِ نَارٗاۖ قَالَ لِأَهۡلِهِ ٱمۡكُثُوٓاْ إِنِّيٓ ءَانَسۡتُ نَارٗا لَّعَلِّيٓ ءَاتِيكُم مِّنۡهَا بِخَبَرٍ أَوۡ جَذۡوَةٖ مِّنَ ٱلنَّارِ لَعَلَّكُمۡ تَصۡطَلُونَ
29. Ayant passé la période convenue, Moïse prit le départ avec sa famille et aperçut un feu sur le flanc du Mont (Sinaï) « Attendez ici, dit-il, j’aperçois un feu au loin. Je pourrais peut-être vous en apporter quelque nouvelle ou un tison de quoi vous réchauffer. »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَلَمَّآ أَتَىٰهَا نُودِيَ مِن شَٰطِيِٕ ٱلۡوَادِ ٱلۡأَيۡمَنِ فِي ٱلۡبُقۡعَةِ ٱلۡمُبَٰرَكَةِ مِنَ ٱلشَّجَرَةِ أَن يَٰمُوسَىٰٓ إِنِّيٓ أَنَا ٱللَّهُ رَبُّ ٱلۡعَٰلَمِينَ
30. Quand il fut arrivé (au feu), il fut appelé depuis le côté de la vallée qui se trouve à droite (du Mont) à l’endroit béni, du fond de l’arbre : « Ô Moïse, c’est Moi, Allah, le Seigneur de l’Univers. 
அரபு விரிவுரைகள்:
وَأَنۡ أَلۡقِ عَصَاكَۚ فَلَمَّا رَءَاهَا تَهۡتَزُّ كَأَنَّهَا جَآنّٞ وَلَّىٰ مُدۡبِرٗا وَلَمۡ يُعَقِّبۡۚ يَٰمُوسَىٰٓ أَقۡبِلۡ وَلَا تَخَفۡۖ إِنَّكَ مِنَ ٱلۡأٓمِنِينَ
31. Jette ton bâton. » Mais, lorsqu’il le[380] vit se remuer tel un serpent, il tourna les talons et s’enfuit sans se retourner. « Ô Moïse, (reprit Allah), reviens, n’aie pas peur, tu es en sécurité. 
[380] Le bâton. Voir aussi la note 374.
அரபு விரிவுரைகள்:
ٱسۡلُكۡ يَدَكَ فِي جَيۡبِكَ تَخۡرُجۡ بَيۡضَآءَ مِنۡ غَيۡرِ سُوٓءٖ وَٱضۡمُمۡ إِلَيۡكَ جَنَاحَكَ مِنَ ٱلرَّهۡبِۖ فَذَٰنِكَ بُرۡهَٰنَانِ مِن رَّبِّكَ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦٓۚ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
32. Introduis ta main dans la fente de ta tunique, elle en ressortira blanche et saine de toute maladie. Presse ton bras contre toi pour dissiper ta terreur. Voilà deux preuves de ton Seigneur adressées à Pharaon et à son assemblée de notables. Car ce sont certes des gens pervers. »
அரபு விரிவுரைகள்:
قَالَ رَبِّ إِنِّي قَتَلۡتُ مِنۡهُمۡ نَفۡسٗا فَأَخَافُ أَن يَقۡتُلُونِ
33. « Seigneur, dit Moïse, j’ai tué l’un des leurs, et je crains qu’ils ne me tuent.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَأَخِي هَٰرُونُ هُوَ أَفۡصَحُ مِنِّي لِسَانٗا فَأَرۡسِلۡهُ مَعِيَ رِدۡءٗا يُصَدِّقُنِيٓۖ إِنِّيٓ أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ
34. Et puis mon frère Aaron a le verbe plus facile que moi. Envoie-le donc pour m’assister et confirmer mes propos, car je crains qu’ils ne m’accusent de mensonge. »
அரபு விரிவுரைகள்:
قَالَ سَنَشُدُّ عَضُدَكَ بِأَخِيكَ وَنَجۡعَلُ لَكُمَا سُلۡطَٰنٗا فَلَا يَصِلُونَ إِلَيۡكُمَا بِـَٔايَٰتِنَآۚ أَنتُمَا وَمَنِ ٱتَّبَعَكُمَا ٱلۡغَٰلِبُونَ
35. « Nous ferons que ton frère te prête main forte, et Nous vous donnerons, à tous les deux, des arguments d’autorité et ils ne pourront vous atteindre. Grâce à Nos Signes, vous deux, ainsi que ceux qui vous suivront, serez les vainqueurs. »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَلَمَّا جَآءَهُم مُّوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَا بَيِّنَٰتٖ قَالُواْ مَا هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّفۡتَرٗى وَمَا سَمِعۡنَا بِهَٰذَا فِيٓ ءَابَآئِنَا ٱلۡأَوَّلِينَ
36. Lorsque, nanti de Nos Signes évidents, Moïse comparut devant eux, [381] ils dirent : «  Ce n’est là que magie mise au point, et nous n’avons jamais entendu parler d’une telle chose chez nos premiers ancêtres ! »
[381] Devant Pharaon et son assemblée de notables.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَقَالَ مُوسَىٰ رَبِّيٓ أَعۡلَمُ بِمَن جَآءَ بِٱلۡهُدَىٰ مِنۡ عِندِهِۦ وَمَن تَكُونُ لَهُۥ عَٰقِبَةُ ٱلدَّارِۚ إِنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلظَّٰلِمُونَ
37. « Mon Seigneur, fit Moïse, est le Meilleur à Savoir qui, de Sa part, est venu avec la juste direction (hudâ), et qui connaîtra une fin heureuse. Les injustes, certes, ne réussiront point. »
அரபு விரிவுரைகள்:
وَقَالَ فِرۡعَوۡنُ يَٰٓأَيُّهَا ٱلۡمَلَأُ مَا عَلِمۡتُ لَكُم مِّنۡ إِلَٰهٍ غَيۡرِي فَأَوۡقِدۡ لِي يَٰهَٰمَٰنُ عَلَى ٱلطِّينِ فَٱجۡعَل لِّي صَرۡحٗا لَّعَلِّيٓ أَطَّلِعُ إِلَىٰٓ إِلَٰهِ مُوسَىٰ وَإِنِّي لَأَظُنُّهُۥ مِنَ ٱلۡكَٰذِبِينَ
38. « Ô vous, assemblée de notables, dit Pharaon, je ne sache[382] point qu’il y ait, pour vous, une autre divinité que moi. Hâmân, fais donc cuire pour moi (des briques) d’argile, et fais bâtir pour moi une tour, peut-être alors pourrai-je monter jusqu’au Dieu de Moïse. Mais je crois plutôt qu’il est du nombre des menteurs. »
[382] Cet emploi du subjonctif dans une principale n’est possible en français qu’avec le verbe « savoir ». Il est, dans le présent contexte, plus expressif que l’emploi de l’indicatif. Certains grammairiens l’appellent « subjonctif de modestie », mais la « modestie » de Pharaon est ici ironique. Cet emploi évite d’ajouter des commentaires du genre : « à ma connaissance, que je sache, d’après mes modestes connaissances, etc. »
அரபு விரிவுரைகள்:
وَٱسۡتَكۡبَرَ هُوَ وَجُنُودُهُۥ فِي ٱلۡأَرۡضِ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَظَنُّوٓاْ أَنَّهُمۡ إِلَيۡنَا لَا يُرۡجَعُونَ
39. Lui et ses armées se montrèrent injustement hautains et dédaigneux sur terre, croyant qu’ils ne seraient point ramenés vers Nous.
அரபு விரிவுரைகள்:
فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّۖ فَٱنظُرۡ كَيۡفَ كَانَ عَٰقِبَةُ ٱلظَّٰلِمِينَ
40. Alors, Nous le saisîmes, lui et ses armées, et les précipitâmes dans les flots de la mer. Vois donc quel fut le sort des injustes !
அரபு விரிவுரைகள்:
وَجَعَلۡنَٰهُمۡ أَئِمَّةٗ يَدۡعُونَ إِلَى ٱلنَّارِۖ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ لَا يُنصَرُونَ
41. Nous fîmes d’eux des chefs qui appellent (les hommes) vers le Feu. Au Jour de la Résurrection, ils n’auront point de secours.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَأَتۡبَعۡنَٰهُمۡ فِي هَٰذِهِ ٱلدُّنۡيَا لَعۡنَةٗۖ وَيَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ هُم مِّنَ ٱلۡمَقۡبُوحِينَ
42. Nous les fîmes poursuivre en ce bas monde de Notre malédiction, et au Jour de la Résurrection ils seront marqués d’infamie.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَى ٱلۡكِتَٰبَ مِنۢ بَعۡدِ مَآ أَهۡلَكۡنَا ٱلۡقُرُونَ ٱلۡأُولَىٰ بَصَآئِرَ لِلنَّاسِ وَهُدٗى وَرَحۡمَةٗ لَّعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
43. Nous avons apporté à Moïse le Livre après avoir fait périr les premières générations, comme une lumière, un guide et une miséricorde pour les hommes. Peut-être sauront-ils y réfléchir.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ ٱلۡغَرۡبِيِّ إِذۡ قَضَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَى ٱلۡأَمۡرَ وَمَا كُنتَ مِنَ ٱلشَّٰهِدِينَ
44. Tu n’étais pas (ô Muhammad) sur le flanc ouest (du Mont), lorsque Nous dictâmes Notre ordre à Moïse, et tu n’en étais pas témoin.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَلَٰكِنَّآ أَنشَأۡنَا قُرُونٗا فَتَطَاوَلَ عَلَيۡهِمُ ٱلۡعُمُرُۚ وَمَا كُنتَ ثَاوِيٗا فِيٓ أَهۡلِ مَدۡيَنَ تَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِنَا وَلَٰكِنَّا كُنَّا مُرۡسِلِينَ
45. Mais Nous fîmes naître par la suite des générations qui, avec le temps, (ont oublié les ordres d’Allah). Tu n’habitais pas parmi les gens de Madyan pour leur réciter Nos versets. Alors Nous devions envoyer des Messagers.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَمَا كُنتَ بِجَانِبِ ٱلطُّورِ إِذۡ نَادَيۡنَا وَلَٰكِن رَّحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوۡمٗا مَّآ أَتَىٰهُم مِّن نَّذِيرٖ مِّن قَبۡلِكَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
46. Tu n’étais pas, non plus, sur le flanc du Mont quand Nous appelâmes (Moïse), mais (ces événements te sont révélés) par la grâce de ton Seigneur, pour avertir un peuple qui n’avait jamais connu d’avertisseur auparavant. Peut-être alors sauront-ils y réfléchir.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَلَوۡلَآ أَن تُصِيبَهُم مُّصِيبَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ فَيَقُولُواْ رَبَّنَا لَوۡلَآ أَرۡسَلۡتَ إِلَيۡنَا رَسُولٗا فَنَتَّبِعَ ءَايَٰتِكَ وَنَكُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
47. Sans cela, si un malheur les avait atteints, à cause de ce qu’ils avaient commis de leurs propres mains, ils auraient dit : « Seigneur ! Si seulement Tu nous avais envoyé un Messager ! Nous aurions alors suivi Tes Signes et nous aurions été du nombre des croyants ! »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَلَمَّا جَآءَهُمُ ٱلۡحَقُّ مِنۡ عِندِنَا قَالُواْ لَوۡلَآ أُوتِيَ مِثۡلَ مَآ أُوتِيَ مُوسَىٰٓۚ أَوَلَمۡ يَكۡفُرُواْ بِمَآ أُوتِيَ مُوسَىٰ مِن قَبۡلُۖ قَالُواْ سِحۡرَانِ تَظَٰهَرَا وَقَالُوٓاْ إِنَّا بِكُلّٖ كَٰفِرُونَ
48. Mais quand la vérité, venant de Nous, leur est parvenue, ils ont dit : « Si au moins il avait reçu ce qu’a reçu Moïse ! » Mais, n’ont-ils pas déjà renié ce qui a été donné à Moïse ? Ils ont dit alors : « Voilà deux magies complices ! »[383] Et d’ajouter : « Nous ne croyons en aucune des deux. »
[383] Les deux magies auxquelles il est fait référence ici sont la Torah et le Coran.
அரபு விரிவுரைகள்:
قُلۡ فَأۡتُواْ بِكِتَٰبٖ مِّنۡ عِندِ ٱللَّهِ هُوَ أَهۡدَىٰ مِنۡهُمَآ أَتَّبِعۡهُ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ
49. Dis : « Apportez donc un Livre émanant d’Allah, qui serve de meilleur guide que ces deux -là, et je le suivrai volontiers, s’il s’avère que vous êtes sincères. »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَإِن لَّمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَكَ فَٱعۡلَمۡ أَنَّمَا يَتَّبِعُونَ أَهۡوَآءَهُمۡۚ وَمَنۡ أَضَلُّ مِمَّنِ ٱتَّبَعَ هَوَىٰهُ بِغَيۡرِ هُدٗى مِّنَ ٱللَّهِۚ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يَهۡدِي ٱلۡقَوۡمَ ٱلظَّٰلِمِينَ
50. S’ils ne répondent pas à ton défi, sache alors qu’ils ne suivent que leurs passions. Est-il plus égaré, d’ailleurs, que celui qui suit ses passions sans se fonder sur une bonne direction (hudâ) venant d’Allah? Or Allah ne guide point les gens injustes.
அரபு விரிவுரைகள்:
۞ وَلَقَدۡ وَصَّلۡنَا لَهُمُ ٱلۡقَوۡلَ لَعَلَّهُمۡ يَتَذَكَّرُونَ
51. Nous leur avons fait parvenir la Parole[384] afin qu’ils se souviennent.
[384] Le Coran.
அரபு விரிவுரைகள்:
ٱلَّذِينَ ءَاتَيۡنَٰهُمُ ٱلۡكِتَٰبَ مِن قَبۡلِهِۦ هُم بِهِۦ يُؤۡمِنُونَ
52. Ceux à qui Nous avons donné le Livre avant (le Coran), croient pourtant à celui-ci.[385]
[385] Des gens du Livre (Juifs et Chrétiens) s’étaient effectivement convertis à l’Islam.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَإِذَا يُتۡلَىٰ عَلَيۡهِمۡ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِهِۦٓ إِنَّهُ ٱلۡحَقُّ مِن رَّبِّنَآ إِنَّا كُنَّا مِن قَبۡلِهِۦ مُسۡلِمِينَ
53. Quand il leur est récité, ils disent : « Nous y croyons. Il est la pure vérité venant de notre Seigneur. Dès avant sa venue, nous étions Musulmans.[386] »
[386] En croyant d’emblée au Coran, les gens du Livre se sont rendus compte qu’ils avaient été Musulmans avant la lettre.
அரபு விரிவுரைகள்:
أُوْلَٰٓئِكَ يُؤۡتَوۡنَ أَجۡرَهُم مَّرَّتَيۡنِ بِمَا صَبَرُواْ وَيَدۡرَءُونَ بِٱلۡحَسَنَةِ ٱلسَّيِّئَةَ وَمِمَّا رَزَقۡنَٰهُمۡ يُنفِقُونَ
54. Ceux-là auront double récompense pour avoir été patients (à l’épreuve), pour avoir repoussé le mal par le bien et dépensé des biens que Nous leur avons dispensés.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَإِذَا سَمِعُواْ ٱللَّغۡوَ أَعۡرَضُواْ عَنۡهُ وَقَالُواْ لَنَآ أَعۡمَٰلُنَا وَلَكُمۡ أَعۡمَٰلُكُمۡ سَلَٰمٌ عَلَيۡكُمۡ لَا نَبۡتَغِي ٱلۡجَٰهِلِينَ
55. Quand ils entendent de vains propos, ils s’en détournent en disant : « Nous avons nos œuvres et vous avez les vôtres. Que la paix soit sur vous ! Nous n’avons que faire des ignorants. »
அரபு விரிவுரைகள்:
إِنَّكَ لَا تَهۡدِي مَنۡ أَحۡبَبۡتَ وَلَٰكِنَّ ٱللَّهَ يَهۡدِي مَن يَشَآءُۚ وَهُوَ أَعۡلَمُ بِٱلۡمُهۡتَدِينَ
56. Tu[387] ne sauras guider qui tu aimes, mais Allah guide qui Il veut. Il est le Meilleur à reconnaître ceux qui sont guidés vers la bonne direction.
[387] Muhammad (paix et bénédiction d’Allah sur lui).
அரபு விரிவுரைகள்:
وَقَالُوٓاْ إِن نَّتَّبِعِ ٱلۡهُدَىٰ مَعَكَ نُتَخَطَّفۡ مِنۡ أَرۡضِنَآۚ أَوَلَمۡ نُمَكِّن لَّهُمۡ حَرَمًا ءَامِنٗا يُجۡبَىٰٓ إِلَيۡهِ ثَمَرَٰتُ كُلِّ شَيۡءٖ رِّزۡقٗا مِّن لَّدُنَّا وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ
57. Ils[388] disent : « Si nous suivons la bonne direction avec toi, nous serons chassés de notre terre. » Ne les avons-Nous pas fermement établis dans une enceinte sacrée et imprenable, vers laquelle sont acheminés, dons de Notre part, des fruits de toutes sortes ? La plupart d’entre eux, cependant, ne savent pas.
[388] Les Mecquois, alors mécréants.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَكَمۡ أَهۡلَكۡنَا مِن قَرۡيَةِۭ بَطِرَتۡ مَعِيشَتَهَاۖ فَتِلۡكَ مَسَٰكِنُهُمۡ لَمۡ تُسۡكَن مِّنۢ بَعۡدِهِمۡ إِلَّا قَلِيلٗاۖ وَكُنَّا نَحۡنُ ٱلۡوَٰرِثِينَ
58. Combien de cités ingrates avons-Nous fait périr, qui vivaient dans l’opulence ? Voilà leurs demeures qui, après eux, n’ont guère été habitées. C’est Nous Seul Qui en avons hérité.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَمَا كَانَ رَبُّكَ مُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ حَتَّىٰ يَبۡعَثَ فِيٓ أُمِّهَا رَسُولٗا يَتۡلُواْ عَلَيۡهِمۡ ءَايَٰتِنَاۚ وَمَا كُنَّا مُهۡلِكِي ٱلۡقُرَىٰٓ إِلَّا وَأَهۡلُهَا ظَٰلِمُونَ
59. Ton Seigneur ne saurait anéantir des cités sans d’abord envoyer dans leur métropole un Messager pour y réciter Nos versets. Nous ne faisons périr les cités que si leurs habitants sont des injustes.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَمَآ أُوتِيتُم مِّن شَيۡءٖ فَمَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا وَزِينَتُهَاۚ وَمَا عِندَ ٱللَّهِ خَيۡرٞ وَأَبۡقَىٰٓۚ أَفَلَا تَعۡقِلُونَ
60. Tout ce qui vous est donné n’est que jouissance passagère et vain apparat de ce bas monde. Mais ce que détient Allah est bien meilleur et plus durable. N’entendez-vous donc pas raison ?
அரபு விரிவுரைகள்:
أَفَمَن وَعَدۡنَٰهُ وَعۡدًا حَسَنٗا فَهُوَ لَٰقِيهِ كَمَن مَّتَّعۡنَٰهُ مَتَٰعَ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَا ثُمَّ هُوَ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ مِنَ ٱلۡمُحۡضَرِينَ
61. Celui à qui Nous avons fait une belle promesse qu’il verra s’accomplir, est-il donc pareil à celui que Nous avons fait jouir des biens de ce bas monde mais qui, au Jour de la Résurrection, sera amené à comparaître (pour le châtiment) ?
அரபு விரிவுரைகள்:
وَيَوۡمَ يُنَادِيهِمۡ فَيَقُولُ أَيۡنَ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ
62. Ce jour où Il les appellera pour leur dire : « Où sont donc les associés que vous prétendiez être les Miens ? »
அரபு விரிவுரைகள்:
قَالَ ٱلَّذِينَ حَقَّ عَلَيۡهِمُ ٱلۡقَوۡلُ رَبَّنَا هَٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِينَ أَغۡوَيۡنَآ أَغۡوَيۡنَٰهُمۡ كَمَا غَوَيۡنَاۖ تَبَرَّأۡنَآ إِلَيۡكَۖ مَا كَانُوٓاْ إِيَّانَا يَعۡبُدُونَ
63. Ceux contre qui le verdict sera prononcé diront alors : « Ce sont là, Seigneur, ceux que nous avons dévoyés. Nous les avons dévoyés comme nous l’avons été nous-mêmes. Nous les désavouons devant Toi. Ce n’était pas nous qu’ils adoraient. »
அரபு விரிவுரைகள்:
وَقِيلَ ٱدۡعُواْ شُرَكَآءَكُمۡ فَدَعَوۡهُمۡ فَلَمۡ يَسۡتَجِيبُواْ لَهُمۡ وَرَأَوُاْ ٱلۡعَذَابَۚ لَوۡ أَنَّهُمۡ كَانُواْ يَهۡتَدُونَ
64. Il leur sera dit : « Appelez donc ces associés (que vous prêtiez à Allah). » Or, quand ils les appelleront, ceux-ci ne leur répondront pas. Ils verront alors le supplice (et regretteront) de n’être pas allés vers le droit chemin !
அரபு விரிவுரைகள்:
وَيَوۡمَ يُنَادِيهِمۡ فَيَقُولُ مَاذَآ أَجَبۡتُمُ ٱلۡمُرۡسَلِينَ
65. Le Jour où Il les appellera, Il leur dira : « Qu’avez-vous répondu aux Messagers ? »
அரபு விரிவுரைகள்:
فَعَمِيَتۡ عَلَيۡهِمُ ٱلۡأَنۢبَآءُ يَوۡمَئِذٖ فَهُمۡ لَا يَتَسَآءَلُونَ
66. Leurs excuses, ce jour-là, leur paraîtront si confuses que nul ne se tournera vers l’autre (pour savoir quoi répondre).
அரபு விரிவுரைகள்:
فَأَمَّا مَن تَابَ وَءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَعَسَىٰٓ أَن يَكُونَ مِنَ ٱلۡمُفۡلِحِينَ
67. Celui qui se sera repenti, aura cru et aura fait le bien, peut-être sera-t-il parmi les triomphants.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَرَبُّكَ يَخۡلُقُ مَا يَشَآءُ وَيَخۡتَارُۗ مَا كَانَ لَهُمُ ٱلۡخِيَرَةُۚ سُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ
68. Ton Seigneur crée ce qu’Il veut et choisit. Car le choix ne leur revient pas. Gloire soit rendue à Allah, Qui est bien au-dessus de ce qu’ils Lui associent !
அரபு விரிவுரைகள்:
وَرَبُّكَ يَعۡلَمُ مَا تُكِنُّ صُدُورُهُمۡ وَمَا يُعۡلِنُونَ
69. Ton Seigneur Sait ce qu’ils cachent dans le secret du cœur et ce qu’ils révèlent (au grand jour).
அரபு விரிவுரைகள்:
وَهُوَ ٱللَّهُ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۖ لَهُ ٱلۡحَمۡدُ فِي ٱلۡأُولَىٰ وَٱلۡأٓخِرَةِۖ وَلَهُ ٱلۡحُكۡمُ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
70. C’est Lui, Allah. Point d’autre divinité que Lui. À Lui la louange en ce monde et dans l’autre. À Lui revient le Jugement et vers Lui vous serez ramenés.
அரபு விரிவுரைகள்:
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِن جَعَلَ ٱللَّهُ عَلَيۡكُمُ ٱلَّيۡلَ سَرۡمَدًا إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَنۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَأۡتِيكُم بِضِيَآءٍۚ أَفَلَا تَسۡمَعُونَ
71. Dis : « Que diriez-vous si Allah faisait que votre nuit soit sans fin jusqu’au Jour de la Résurrection ? Quelle autre divinité que Lui pourrait vous donner la lumière ? N’entendez-vous donc pas ? »
அரபு விரிவுரைகள்:
قُلۡ أَرَءَيۡتُمۡ إِن جَعَلَ ٱللَّهُ عَلَيۡكُمُ ٱلنَّهَارَ سَرۡمَدًا إِلَىٰ يَوۡمِ ٱلۡقِيَٰمَةِ مَنۡ إِلَٰهٌ غَيۡرُ ٱللَّهِ يَأۡتِيكُم بِلَيۡلٖ تَسۡكُنُونَ فِيهِۚ أَفَلَا تُبۡصِرُونَ
72. Dis encore : « Que diriez-vous si Allah faisait que votre jour soit sans fin jusqu’au Jour de la Résurrection ? Quelle autre divinité que Lui pourrait vous ramener la nuit pour vous reposer ? Ne voyez-vous donc pas ? »
அரபு விரிவுரைகள்:
وَمِن رَّحۡمَتِهِۦ جَعَلَ لَكُمُ ٱلَّيۡلَ وَٱلنَّهَارَ لِتَسۡكُنُواْ فِيهِ وَلِتَبۡتَغُواْ مِن فَضۡلِهِۦ وَلَعَلَّكُمۡ تَشۡكُرُونَ
73. C’est par un effet de Sa grâce qu’Il a fait pour vous la nuit et le jour, (la nuit) pour que vous vous reposiez, et (le jour) pour que vous vous mettiez en quête de Ses faveurs. Peut-être Lui rendrez-vous grâces.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَيَوۡمَ يُنَادِيهِمۡ فَيَقُولُ أَيۡنَ شُرَكَآءِيَ ٱلَّذِينَ كُنتُمۡ تَزۡعُمُونَ
74. Le jour où Il les appellera, Il leur dira : « Où sont donc les associés que vous prétendiez être les Miens? »
அரபு விரிவுரைகள்:
وَنَزَعۡنَا مِن كُلِّ أُمَّةٖ شَهِيدٗا فَقُلۡنَا هَاتُواْ بُرۡهَٰنَكُمۡ فَعَلِمُوٓاْ أَنَّ ٱلۡحَقَّ لِلَّهِ وَضَلَّ عَنۡهُم مَّا كَانُواْ يَفۡتَرُونَ
75. Nous prendrons de chaque communauté un témoin, et dirons : « Apportez votre preuve ! » Mais ils sauront que la vérité ne relève que d’Allah et ce qu’ils avaient inventé (comme illusions) se sera alors dissipé.
அரபு விரிவுரைகள்:
۞ إِنَّ قَٰرُونَ كَانَ مِن قَوۡمِ مُوسَىٰ فَبَغَىٰ عَلَيۡهِمۡۖ وَءَاتَيۡنَٰهُ مِنَ ٱلۡكُنُوزِ مَآ إِنَّ مَفَاتِحَهُۥ لَتَنُوٓأُ بِٱلۡعُصۡبَةِ أُوْلِي ٱلۡقُوَّةِ إِذۡ قَالَ لَهُۥ قَوۡمُهُۥ لَا تَفۡرَحۡۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡفَرِحِينَ
76. Qârûn (Coré) était du peuple de Moïse. Mais il persécutait les siens, abusant de sa force. Les trésors que Nous lui avions donnés étaient si grands que leurs clés étaient lourdes à porter même pour un groupe d’hommes dotés d’une grande force. Son peuple lui dit alors : « Ne sois pas trop fier (de ce que tu as), car Allah n’aime pas les gens fiers. »
அரபு விரிவுரைகள்:
وَٱبۡتَغِ فِيمَآ ءَاتَىٰكَ ٱللَّهُ ٱلدَّارَ ٱلۡأٓخِرَةَۖ وَلَا تَنسَ نَصِيبَكَ مِنَ ٱلدُّنۡيَاۖ وَأَحۡسِن كَمَآ أَحۡسَنَ ٱللَّهُ إِلَيۡكَۖ وَلَا تَبۡغِ ٱلۡفَسَادَ فِي ٱلۡأَرۡضِۖ إِنَّ ٱللَّهَ لَا يُحِبُّ ٱلۡمُفۡسِدِينَ
77. Recherche plutôt, avec les biens qu’Allah t’a donnés, la Demeure Ultime. N’oublie cependant pas ta part en ce bas monde.[389] Sois bienfaisant (envers autrui) comme Allah l’a été envers toi. Ne cherche pas le désordre sur terre, car Allah n’aime pas les semeurs de désordre.
[389] Voilà un verset qui prouve encore une fois que l’Islam, quoi qu’en disent les détracteurs aux interprétations tendancieuses, est la religion de la modération. Elle n’ordonne pas de s’intéresser uniquement aux récompenses promises dans l’autre monde, et de négliger, pour ainsi dire, les devoirs terrestres et le droit de bénéficier des avantages de la vie présente.
அரபு விரிவுரைகள்:
قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمٍ عِندِيٓۚ أَوَلَمۡ يَعۡلَمۡ أَنَّ ٱللَّهَ قَدۡ أَهۡلَكَ مِن قَبۡلِهِۦ مِنَ ٱلۡقُرُونِ مَنۡ هُوَ أَشَدُّ مِنۡهُ قُوَّةٗ وَأَكۡثَرُ جَمۡعٗاۚ وَلَا يُسۡـَٔلُ عَن ذُنُوبِهِمُ ٱلۡمُجۡرِمُونَ
78. « Ce qui m’a été donné, fit Qârûn (Coré), je l’ai eu grâce à une science que je détiens ! » Mais, ne savait-il donc pas qu’Allah avait fait périr, avant lui, des générations encore plus puissantes et plus riches ? Mais les criminels ne seront (même) pas interrogés à propos de leurs péchés (avant d’être jetés en Enfer).
அரபு விரிவுரைகள்:
فَخَرَجَ عَلَىٰ قَوۡمِهِۦ فِي زِينَتِهِۦۖ قَالَ ٱلَّذِينَ يُرِيدُونَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا يَٰلَيۡتَ لَنَا مِثۡلَ مَآ أُوتِيَ قَٰرُونُ إِنَّهُۥ لَذُو حَظٍّ عَظِيمٖ
79. Il sortit (un jour) devant son peuple, portant ses plus riches parures. Ceux dont la prédilection allait vers les biens de ce monde dirent alors : « Si seulement nous pouvions avoir (les mêmes richesses) que celles données à Qârûn (Coré) : il est certes immensément fortuné ! »
அரபு விரிவுரைகள்:
وَقَالَ ٱلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ وَيۡلَكُمۡ ثَوَابُ ٱللَّهِ خَيۡرٞ لِّمَنۡ ءَامَنَ وَعَمِلَ صَٰلِحٗاۚ وَلَا يُلَقَّىٰهَآ إِلَّا ٱلصَّٰبِرُونَ
80. Ceux, en revanche, qui détenaient le savoir dirent : « Malheur à vous ! La récompense d’Allah est bien meilleure pour celui qui a la foi et fait le bien. » Mais seuls la recevront ceux qui savent être patients.
அரபு விரிவுரைகள்:
فَخَسَفۡنَا بِهِۦ وَبِدَارِهِ ٱلۡأَرۡضَ فَمَا كَانَ لَهُۥ مِن فِئَةٖ يَنصُرُونَهُۥ مِن دُونِ ٱللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ ٱلۡمُنتَصِرِينَ
81. Nous fîmes soudain se fendre la terre sous lui. Lui et sa demeure y furent engloutis. Il n’y eut alors, en dehors d’Allah, aucun clan pour le secourir, et il ne put lui-même se secourir.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَأَصۡبَحَ ٱلَّذِينَ تَمَنَّوۡاْ مَكَانَهُۥ بِٱلۡأَمۡسِ يَقُولُونَ وَيۡكَأَنَّ ٱللَّهَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَيَقۡدِرُۖ لَوۡلَآ أَن مَّنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا لَخَسَفَ بِنَاۖ وَيۡكَأَنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ
82. Et voici que ceux qui, la veille, souhaitaient être à sa place, se reprirent le lendemain matin : « Allah dispense Ses biens à qui Il veut parmi Ses serviteurs, avec générosité ou avec parcimonie. Si Allah ne nous avait pas privilégiés, Il nous aurait certes fait engloutir sous terre. Certes les mécréants ne (sauraient) réussir. »
அரபு விரிவுரைகள்:
تِلۡكَ ٱلدَّارُ ٱلۡأٓخِرَةُ نَجۡعَلُهَا لِلَّذِينَ لَا يُرِيدُونَ عُلُوّٗا فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا فَسَادٗاۚ وَٱلۡعَٰقِبَةُ لِلۡمُتَّقِينَ
83. Cette Ultime Demeure, Nous la destinons à ceux qui ne veulent ni suprématie ni corruption sur terre. L’aboutissement heureux est (promis) aux hommes pieux.
அரபு விரிவுரைகள்:
مَن جَآءَ بِٱلۡحَسَنَةِ فَلَهُۥ خَيۡرٞ مِّنۡهَاۖ وَمَن جَآءَ بِٱلسَّيِّئَةِ فَلَا يُجۡزَى ٱلَّذِينَ عَمِلُواْ ٱلسَّيِّـَٔاتِ إِلَّا مَا كَانُواْ يَعۡمَلُونَ
84. Celui qui viendra avec une bonne œuvre aura bien mieux encore. Et celui qui viendra avec une mauvaise œuvre (doit savoir que) ceux qui commettent des œuvres impies ne seront rétribués que selon ce qu’ils auront commis.
அரபு விரிவுரைகள்:
إِنَّ ٱلَّذِي فَرَضَ عَلَيۡكَ ٱلۡقُرۡءَانَ لَرَآدُّكَ إِلَىٰ مَعَادٖۚ قُل رَّبِّيٓ أَعۡلَمُ مَن جَآءَ بِٱلۡهُدَىٰ وَمَنۡ هُوَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ
85. Celui qui t’a imposé le Coran entend te ramener au (lieu amène)[390] d’un retour. Dis : « Mon Seigneur est le Meilleur à Savoir qui indique (aux hommes) la bonne direction (hudâ) et qui est dans un égarement manifeste. »
[390] Le lieu amène (locus amoenus) est ici La Mecque. Ce sens, tout à fait plausible, prédit le retour du Prophète (paix et bénédiction d’Allah sur lui) à La Mecque. Quelques exégètes donnent une autre interprétation : Le Paradis. Les deux sens sont en harmonie avec l’idée du « lieu amène », et du retour heureux.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَمَا كُنتَ تَرۡجُوٓاْ أَن يُلۡقَىٰٓ إِلَيۡكَ ٱلۡكِتَٰبُ إِلَّا رَحۡمَةٗ مِّن رَّبِّكَۖ فَلَا تَكُونَنَّ ظَهِيرٗا لِّلۡكَٰفِرِينَ
86. Tu n’entretenais nul espoir que le Livre te fût envoyé.[391] Il le fut par la grâce de ton Seigneur. Ne sois donc point l’allié des mécréants !
[391] L’emploi du subjonctif est rendu possible par la négation du verbe « espérer », lequel, à la forme affirmative, régit obligatoirement l’indicatif. En effet, la négation veut que la révélation du Coran au Prophète soit, aux yeux de ce dernier, qui ne s’attendait point à cette mission divine, un événement impossible et inespéré.
அரபு விரிவுரைகள்:
وَلَا يَصُدُّنَّكَ عَنۡ ءَايَٰتِ ٱللَّهِ بَعۡدَ إِذۡ أُنزِلَتۡ إِلَيۡكَۖ وَٱدۡعُ إِلَىٰ رَبِّكَۖ وَلَا تَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡمُشۡرِكِينَ
87. Qu’ils ne te détournent point des versets d’Allah une fois que ceux-ci te sont révélés. Appelle (les hommes) vers ton Seigneur, et ne sois pas du nombre des associâtres !
அரபு விரிவுரைகள்:
وَلَا تَدۡعُ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۘ لَآ إِلَٰهَ إِلَّا هُوَۚ كُلُّ شَيۡءٍ هَالِكٌ إِلَّا وَجۡهَهُۥۚ لَهُ ٱلۡحُكۡمُ وَإِلَيۡهِ تُرۡجَعُونَ
88. N’invoque avec Allah aucun autre dieu. Point d’autre divinité que Lui ! Tout va périr, excepté Son Visage. À Lui revient le Jugement, et vers Lui vous serez ramenés.
அரபு விரிவுரைகள்:
 
மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம்: ஸூரா அல்கஸஸ்
அத்தியாயங்களின் அட்டவணை பக்க எண்
 
அல்குர்ஆன் மொழிபெயர்ப்பு - பிரெஞ்சு மொழிபெயர்ப்பு- நூர் சர்வதேச நிலையம் - மொழிபெயர்ப்பு அட்டவணை

புனித அல் குர்ஆனுக்கான பிரெஞ்சு மொழிபெயர்ப்பு- கலாநிதி நபீல் ரிழ்வான் மூலம் மொழிபெயர்க்கப்பட்டது. வெளியீடு, நூர் சர்வதேச நிலையம். பதிப்பு 2017ம் ஆண்டு.

மூடுக