மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 38 அத்தியாயம் ஸூரா அல்மாயிதா - ஜார்ஜிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 38

وَٱلسَّارِقُ وَٱلسَّارِقَةُ فَٱقۡطَعُوٓاْ أَيۡدِيَهُمَا جَزَآءَۢ بِمَا كَسَبَا نَكَٰلٗا مِّنَ ٱللَّهِۗ وَٱللَّهُ عَزِيزٌ حَكِيمٞ

მომპარავ კაცსა და მომპარავ ქალს, – იმის საზღაურად, რაც მოიხვეჭეს, და სამაგალითო სასჯელად ალლაჰისგან, – ხელები მოჰკვეთეთ*. ალლაჰი ძლევამოსილია; ბრძენია.

*აღნიშნული სასჯელის სისრულეში მოყვანა გარკვეულ პირობებზეა დამოკდებული: 1. ქურდი უნდა იყოს ზრდასრული და ჭკვიანი, მოპარულ ქონებაზე არ უნდა ქონდეს სრული ან ნაწილობრივი საკუთრების უფლება. ქურდი არ უნდა იყოს დაზარალებულის ყმა ან პირიქით, - ანუ დაზარალებულის ბატონი. იგივე მიდგომაა მამა-შვილს შორის წარმოქმნილ მოპარვის შემთხვევებშიც; 2. მოპარული ქონების მინიმალური ოდენობა: მოპარული ქონების მინიმალურ ოდენობასთან დაკავშირებით მეზჰებებს შორის აზრთა სხვადასხვაობაა: ჰანეფი მეზჰების მიხედვით, მოპარული ქონების ღირებულება მინიმუმ 10 დირჰემი, ხოლო მალიქი, შაფი და ჰანბელი მეზჰების მიხედვით დინარის მეოთხედი ან სამი დირჰემი უნდა იყოს (1 დირჰემი=2.97 გრ. ვერცხლის ფული. 1 დინარი=4.25 ოქროს ფული. 1 დინარი=10 დირჰემი); 3. მოპარული ნივთები უნდა იყოს დაცული, ანუ მფლობელს ქონების დასაცავად გარკვეული ზომები უნდა ქონდეს მიღებული. ასევე მუსლიმისთვის მისი ფლობა ჰალალი უნდა იყოს, ანუ ჰარამის კატეგორიას არ უნდა მიეკუთვნებოდეს; 4. მინიმუმ ორმა თვითმხილველმა მოწმემ უნდა დაამოწმოს ან თვითონ მომპარავმა უნდა მისცეს აღიარებითი ჩვენება; 5.განაჩენის გამოტანა და სასჯელის აღსრულება უნდა მოხდეს მხოლოდ სახელმწიფო ორგანოების მიერ.