மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் அர்ரஃத் - ஜெர்மன் மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்புக்கான ருவ்வாத் சென்டர் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

أَنزَلَ مِنَ ٱلسَّمَآءِ مَآءٗ فَسَالَتۡ أَوۡدِيَةُۢ بِقَدَرِهَا فَٱحۡتَمَلَ ٱلسَّيۡلُ زَبَدٗا رَّابِيٗاۖ وَمِمَّا يُوقِدُونَ عَلَيۡهِ فِي ٱلنَّارِ ٱبۡتِغَآءَ حِلۡيَةٍ أَوۡ مَتَٰعٖ زَبَدٞ مِّثۡلُهُۥۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡحَقَّ وَٱلۡبَٰطِلَۚ فَأَمَّا ٱلزَّبَدُ فَيَذۡهَبُ جُفَآءٗۖ وَأَمَّا مَا يَنفَعُ ٱلنَّاسَ فَيَمۡكُثُ فِي ٱلۡأَرۡضِۚ كَذَٰلِكَ يَضۡرِبُ ٱللَّهُ ٱلۡأَمۡثَالَ

Er lässt vom Himmel Wasser herabkommen, und dann fließen Täler entsprechend ihrem Maß, daraufhin trägt die Flut Schaum an der Oberfläche. Und aus dem, worüber man das Feuer anzündet, um Schmuck oder Gerät anzufertigen, entsteht ein ähnlicher Schaum. Auf diese Weise prägt Allah (im Gleichnis) das Wahre und das Falsche. Was nun den Schaum angeht, so vergeht er nutzlos. Was aber den Menschen nützt, so bleibt das in der Erde. Auf diese Weise prägt Allah die Gleichnisse.