மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் அஸ்ஸுக்ருப் - ஜெர்மன் மொழிபெயர்ப்பு - மொழிபெயர்ப்புக்கான ருவ்வாத் சென்டர் - பக்க எண் 492 - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 34

وَلِبُيُوتِهِمۡ أَبۡوَٰبٗا وَسُرُرًا عَلَيۡهَا يَتَّكِـُٔونَ

und Türen für ihre Häuser, und Liegen, auf denen sie sich lehnen können,

வசனம்: 35

وَزُخۡرُفٗاۚ وَإِن كُلُّ ذَٰلِكَ لَمَّا مَتَٰعُ ٱلۡحَيَوٰةِ ٱلدُّنۡيَاۚ وَٱلۡأٓخِرَةُ عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُتَّقِينَ

und (weitere) Zierde. All dies ist aber nur Nießbrauch des diesseitigen Lebens. Das Jenseits bei deinem Herrn ist jedoch für die Gottesfürchtigen (bestimmt).

வசனம்: 36

وَمَن يَعۡشُ عَن ذِكۡرِ ٱلرَّحۡمَٰنِ نُقَيِّضۡ لَهُۥ شَيۡطَٰنٗا فَهُوَ لَهُۥ قَرِينٞ

Wer sich abkehrt von der Ermahnung des Allerbarmers, dem verschaffen Wir einen Satan, der ihm dann zum Gesellen wird.

வசனம்: 37

وَإِنَّهُمۡ لَيَصُدُّونَهُمۡ عَنِ ٱلسَّبِيلِ وَيَحۡسَبُونَ أَنَّهُم مُّهۡتَدُونَ

Und sie halten sie ja fürwahr vom Weg ab, und diese meinen, sie seien Rechtgeleitete.

வசனம்: 38

حَتَّىٰٓ إِذَا جَآءَنَا قَالَ يَٰلَيۡتَ بَيۡنِي وَبَيۡنَكَ بُعۡدَ ٱلۡمَشۡرِقَيۡنِ فَبِئۡسَ ٱلۡقَرِينُ

Wenn er dann (schließlich) zu Uns kommt, sagt er: „O wäre doch zwischen mir und dir eine Entfernung wie zwischen Osten und Westen!“ - welch ein schlimmer Geselle!

வசனம்: 39

وَلَن يَنفَعَكُمُ ٱلۡيَوۡمَ إِذ ظَّلَمۡتُمۡ أَنَّكُمۡ فِي ٱلۡعَذَابِ مُشۡتَرِكُونَ

Heute wird euch, da ihr Unrecht getan habt, nicht nützen, dass ihr an der(selben) Strafe teilhabt.

வசனம்: 40

أَفَأَنتَ تُسۡمِعُ ٱلصُّمَّ أَوۡ تَهۡدِي ٱلۡعُمۡيَ وَمَن كَانَ فِي ضَلَٰلٖ مُّبِينٖ

Bist du es etwa, der die Tauben hören lässt oder die Blinden und diejenigen rechtleitet, die sich in deutlichem Irrtum befinden?

வசனம்: 41

فَإِمَّا نَذۡهَبَنَّ بِكَ فَإِنَّا مِنۡهُم مُّنتَقِمُونَ

Sollten Wir dich (vorher) fortnehmen, so werden Wir (doch) an ihnen Vergeltung üben.

வசனம்: 42

أَوۡ نُرِيَنَّكَ ٱلَّذِي وَعَدۡنَٰهُمۡ فَإِنَّا عَلَيۡهِم مُّقۡتَدِرُونَ

Oder Wir zeigen dir, was Wir ihnen angedroht haben; so haben Wir ja gewiss die Macht über sie.

வசனம்: 43

فَٱسۡتَمۡسِكۡ بِٱلَّذِيٓ أُوحِيَ إِلَيۡكَۖ إِنَّكَ عَلَىٰ صِرَٰطٖ مُّسۡتَقِيمٖ

So halte fest an dem, was dir (als Offenbarung) eingegeben worden ist; wahrlich, du befindest dich auf einem geraden Weg.

வசனம்: 44

وَإِنَّهُۥ لَذِكۡرٞ لَّكَ وَلِقَوۡمِكَۖ وَسَوۡفَ تُسۡـَٔلُونَ

Und das ist ja fürwahr eine Ermahnung für dich und dein Volk, und ihr werdet befragt werden.

வசனம்: 45

وَسۡـَٔلۡ مَنۡ أَرۡسَلۡنَا مِن قَبۡلِكَ مِن رُّسُلِنَآ أَجَعَلۡنَا مِن دُونِ ٱلرَّحۡمَٰنِ ءَالِهَةٗ يُعۡبَدُونَ

Und frage, wen von Unseren Gesandten Wir vor dir gesandt haben: Haben Wir anstatt des Allerbarmers (andere) Gottheiten eingesetzt, denen man dienen soll?

வசனம்: 46

وَلَقَدۡ أَرۡسَلۡنَا مُوسَىٰ بِـَٔايَٰتِنَآ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ وَمَلَإِيْهِۦ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ رَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Und Wir sandten ja bereits Musa mit Unseren Zeichen zu Fir'aun und seiner führenden Schar. Er sagte: „Wahrlich, ich bin der Gesandte des Herrn der Weltenbewohner.“

வசனம்: 47

فَلَمَّا جَآءَهُم بِـَٔايَٰتِنَآ إِذَا هُم مِّنۡهَا يَضۡحَكُونَ

Als er nun zu ihnen mit Unseren Zeichen kam, lachten sie sogleich über sie.