மொழிபெயர்ப்பு அத்தியாயம் ஸூரா அழ்ழுஹா - இந்தோனேசிய மொழிபெயர்ப்பு - மன்னர் பஹ்த் வளாகம் - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

Surah Aḍ-Ḍuḥā

வசனம்: 1

وَٱلضُّحَىٰ

Demi waktu matahari sepenggalahan naik,

வசனம்: 2

وَٱلَّيۡلِ إِذَا سَجَىٰ

dan demi malam apabila telah sunyi,

வசனம்: 3

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَىٰ

Tuhan-mu tiada meninggalkan kamu dan tiada (pula) benci kepadamu1582,

1582. Maksudnya ketika turunnya wahyu kepada Nabi Muhammad Ṣallallāhu ʻAlaihi wa Sallam terhenti untuk sementara waktu orang-orang musyrik berkata, "Tuhan-nya (Muhammad Ṣallallāhu ʻAlaihi wa Sallam) telah meninggalkannya dan benci kepadanya". Maka turunlah ayat ini untuk membantah perkataan orang-orang musyrik itu.

வசனம்: 4

وَلَلۡأٓخِرَةُ خَيۡرٞ لَّكَ مِنَ ٱلۡأُولَىٰ

dan sesungguhnya akhir itu lebih baik bagimu dari permulaan1583.

1583. Maksudnya ialah bahwa akhir perjuangan Nabi Muhammad Ṣallallāhu ʻAlaihi wa Sallam itu akan menjumpai kemenangan-kemenangan, sedang permulaannya penuh dengan kesulitan-kesulitan. Ada pula sebagian ahli tafsir yang mengartikan akhirāh dengan "kehidupan akhirat" beserta segala kesenangannya dan ūlā dengan arti "kehidupan dunia ".

வசனம்: 5

وَلَسَوۡفَ يُعۡطِيكَ رَبُّكَ فَتَرۡضَىٰٓ

Dan kelak Tuhan-mu pasti memberikan karunia-Nya kepadamu, lalu (hati) kamu menjadi puas.

வசனம்: 6

أَلَمۡ يَجِدۡكَ يَتِيمٗا فَـَٔاوَىٰ

Bukankah Dia mendapatimu sebagai seorang yatim, lalu Dia melindungimu.

வசனம்: 7

وَوَجَدَكَ ضَآلّٗا فَهَدَىٰ

Dan Dia mendapatimu sebagai seorang yang bingung1584, lalu Dia memberikan petunjuk.

1584. Yang dimaksud dengan "bingung" di sini ialah kebingungan untuk mendapatkan kebenaran yang tidak bisa dicapai oleh akal, lalu Allah Subḥānahu wa Ta‘ālā menurunkan wahyu kepada Muhammad Ṣallallāhu ʻAlaihi wa Sallam.

வசனம்: 8

وَوَجَدَكَ عَآئِلٗا فَأَغۡنَىٰ

Dan Dia mendapatimu sebagai seorang yang kekurangan, lalu Dia memberikan kecukupan.

வசனம்: 9

فَأَمَّا ٱلۡيَتِيمَ فَلَا تَقۡهَرۡ

Adapun terhadap anak yatim, maka janganlah kamu berlaku sewenang-wenang.

வசனம்: 10

وَأَمَّا ٱلسَّآئِلَ فَلَا تَنۡهَرۡ

Dan terhadap orang yang minta-minta, janganlah kamu menghardiknya.

வசனம்: 11

وَأَمَّا بِنِعۡمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثۡ

Dan terhadap nikmat Tuhan-mu, maka hendaklah kamu menyebut-nyebutnya (dengan bersyukur).