மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 11 அத்தியாயம் ஸூரா யூனுஸ் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 11

۞ وَلَوۡ يُعَجِّلُ ٱللَّهُ لِلنَّاسِ ٱلشَّرَّ ٱسۡتِعۡجَالَهُم بِٱلۡخَيۡرِ لَقُضِيَ إِلَيۡهِمۡ أَجَلُهُمۡۖ فَنَذَرُ ٱلَّذِينَ لَا يَرۡجُونَ لِقَآءَنَا فِي طُغۡيَٰنِهِمۡ يَعۡمَهُونَ

Seandainya Allah -Subḥānahu- segera mengabulkan doa jahat yang diucapkan oleh manusia untuk kebinasaan diri mereka sendiri, anak-anak dan harta benda mereka ketika mereka marah, sebagaimana Allah mengabulkan doa baik mereka, niscaya mereka sudah binasa. Akan tetapi, Allah memberikan tenggang waktu kepada mereka. Allah membiarkan orang-orang yang tidak menunggu perjumpaan dengan-Nya karena mereka tidak takut terhadap hukuman-Nya dan tidak mengharapkan ganjaran-Nya, Allah membiarkan mereka mondar-mandir dalam kebingungan dan kebimbangan terhadap hari penghitungan amal (hari Kiamat).

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• لطف الله عز وجل بعباده في عدم إجابة دعائهم على أنفسهم وأولادهم بالشر.

· Kasih sayang Allah -'Azza wa Jalla- kepada hamba-hamba-Nya tercermin dalam keengganan-Nya mengabulkan doa jahat mereka untuk diri dan anak-anak mereka.

• بيان حال الإنسان بالدعاء في الضراء والإعراض عند الرخاء والتحذير من الاتصاف بذلك.

· Penjelasan tentang kondisi orang yang rajin berdoa kepada Allah di kala susah dan berpaling dari-Nya di kala kaya, sekaligus peringatan agar sifat semacam itu tidak ditiru.

• هلاك الأمم السابقة كان سببه ارتكابهم المعاصي والظلم.

· Umat-umat di masa lalu binasa akibat perbuatan maksiat dan dosa-dosa mereka.