மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 117 அத்தியாயம் ஸூரா ஹூத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 117

وَمَا كَانَ رَبُّكَ لِيُهۡلِكَ ٱلۡقُرَىٰ بِظُلۡمٖ وَأَهۡلُهَا مُصۡلِحُونَ

Tidaklah Tuhanmu -wahai Rasul- membinasakan suatu negeri apabila penduduknya melakukan perbaikan di muka bumi. Dia akan membinasakannya hanya apabila penduduknya melakukan kerusakan melalui perbuatan-perbuatan yang tergolong kafir, zalim, dan maksiat.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• وجوب الاستقامة على دين الله تعالى.

· Kewajiban bersikap istikamah dalam menjalankan agama Allah -Ta'ālā-.

• التحذير من الركون إلى الكفار الظالمين بمداهنة أو مودة.

· Peringatan akan bahaya berteman akrab dan berkasih sayang dengan orang-orang kafir yang zalim.

• بيان سُنَّة الله تعالى في أن الحسنة تمحو السيئة.

· Penjelasan tentang sunatullah yang berlaku bahwa kebajikan akan menghapus keburukan.

• الحث على إيجاد جماعة من أولي الفضل يأمرون بالمعروف، وينهون عن الفساد والشر، وأنهم عصمة من عذاب الله.

· Anjuran membentuk suatu kelompok yang terdiri dari orang-orang mulia untuk memerintahkan kepada yang baik dan melarang dari kerusakan dan keburukan karena mereka adalah benteng dari azab Allah.