மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 127 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 127

وَإِذۡ يَرۡفَعُ إِبۡرَٰهِـۧمُ ٱلۡقَوَاعِدَ مِنَ ٱلۡبَيۡتِ وَإِسۡمَٰعِيلُ رَبَّنَا تَقَبَّلۡ مِنَّآۖ إِنَّكَ أَنتَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡعَلِيمُ

Ingatlah -wahai Nabi- ketika dulu Ibrahim dan Ismail meninggikan pondasi Ka'bah seraya memanjatkan doa -dengan penuh ketundukan dan kerendahan-, “Ya Tuhan kami! Terimalah amal perbuatan kami (termasuk membangun Ka'bah ini). Sesungguhnya Engkau Maha Mendengar doa kami lagi Maha Mengetahui niat dan perbuatan kami.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• المؤمن المتقي لا يغتر بأعماله الصالحة، بل يخاف أن ترد عليه، ولا تقبل منه، ولهذا يُكْثِرُ سؤالَ الله قَبولها.

· Orang yang beriman dan bertakwa tidak akan terlena dengan amal salehnya. Justru dia merasa takut kalau-kalau amalnya itu ditolak dan tidak diterima. Oleh sebab itu, ia selalu meminta kepada Allah agar amal salehnya diterima.

• بركة دعوة أبي الأنبياء إبراهيم عليه السلام، حيث أجاب الله دعاءه وجعل خاتم أنبيائه وأفضل رسله من أهل مكة.

· Keberhakan doa Abul-Anbiyā` (Bapak para nabi), Ibrahim -'alaihissalām- karena Allah telah mengabulkan doanya dan memilih penutup para nabi-Nya dan rasul terbaik-Nya dari kalangan penduduk Makkah.

• دين إبراهيم عليه السلام هو الملة الحنيفية الموافقة للفطرة، لا يرغب عنها ولا يزهد فيها إلا الجاهل المخالف لفطرته.

· Agama Ibrahim -'alaihissalām- adalah agama yang lurus dan sesuai dengan fitrah manusia. Tidak ada yang menolaknya maupun enggan menerimanya kecuali orang bodoh yang menyalahi fitrahnya sendiri.

• مشروعية الوصية للذرية باتباع الهدى، وأخذ العهد عليهم بالتمسك بالحق والثبات عليه.

· Anjuran berwasiat kepada anak cucu agar mengikuti petunjuk (jalan yang benar) dan meminta mereka berjanji untuk memegang teguh dan mempertahankan kebenaran.