மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 131 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 131

إِذۡ قَالَ لَهُۥ رَبُّهُۥٓ أَسۡلِمۡۖ قَالَ أَسۡلَمۡتُ لِرَبِّ ٱلۡعَٰلَمِينَ

Allah memilihnya menjadi orang yang bergegas untuk berserah diri kepada Tuhannya ketika Dia berfirman kepadanya, “Murnikanlah ibadahmu hanya kepada-Ku dan tunduklah kepada-Ku dengan melaksanakan ketaatan.” Maka Ibrahim menjawab firman Tuhannya dengan mengatakan, “Aku berserah diri kepada Allah; pencipta manusia, pemberi rezeki mereka dan pengatur urusan mereka.”

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• المؤمن المتقي لا يغتر بأعماله الصالحة، بل يخاف أن ترد عليه، ولا تقبل منه، ولهذا يُكْثِرُ سؤالَ الله قَبولها.

· Orang yang beriman dan bertakwa tidak akan terlena dengan amal salehnya. Justru dia merasa takut kalau-kalau amalnya itu ditolak dan tidak diterima. Oleh sebab itu, ia selalu meminta kepada Allah agar amal salehnya diterima.

• بركة دعوة أبي الأنبياء إبراهيم عليه السلام، حيث أجاب الله دعاءه وجعل خاتم أنبيائه وأفضل رسله من أهل مكة.

· Keberhakan doa Abul-Anbiyā` (Bapak para nabi), Ibrahim -'alaihissalām- karena Allah telah mengabulkan doanya dan memilih penutup para nabi-Nya dan rasul terbaik-Nya dari kalangan penduduk Makkah.

• دين إبراهيم عليه السلام هو الملة الحنيفية الموافقة للفطرة، لا يرغب عنها ولا يزهد فيها إلا الجاهل المخالف لفطرته.

· Agama Ibrahim -'alaihissalām- adalah agama yang lurus dan sesuai dengan fitrah manusia. Tidak ada yang menolaknya maupun enggan menerimanya kecuali orang bodoh yang menyalahi fitrahnya sendiri.

• مشروعية الوصية للذرية باتباع الهدى، وأخذ العهد عليهم بالتمسك بالحق والثبات عليه.

· Anjuran berwasiat kepada anak cucu agar mengikuti petunjuk (jalan yang benar) dan meminta mereka berjanji untuk memegang teguh dan mempertahankan kebenaran.