மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 31 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 31

وَعَلَّمَ ءَادَمَ ٱلۡأَسۡمَآءَ كُلَّهَا ثُمَّ عَرَضَهُمۡ عَلَى ٱلۡمَلَٰٓئِكَةِ فَقَالَ أَنۢبِـُٔونِي بِأَسۡمَآءِ هَٰٓؤُلَآءِ إِن كُنتُمۡ صَٰدِقِينَ

Untuk menjelaskan kedudukan Adam -'alaihissalām-, Allah -Ta'ālā- mengajarkan kepadanya nama-nama segala sesuatu berupa hewan, benda mati dan sebagainya, baik dari segi lafal maupun maknanya. Kemudian Allah menunjukkan benda-benda tersebut kepada para malaikat seraya berfirman, “Beritahukan kepadaku nama benda-benda tersebut, jika memang pernyataan kalian benar bahwa kalian lebih mulia dan lebih baik dari makhluk (manusia) ini.”

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الواجب على المؤمن إذا خفيت عليه حكمة الله في بعض خلقه وأَمْرِهِ أن يسلِّم لله في خلقه وأَمْرِهِ.

· Apabila seorang mukmin tidak mengetahui hikmah di balik suatu ciptaan dan perintah Allah maka ia wajib menyerahkan masalah ciptaan dan perintah itu kepada Allah.

• رَفَعَ القرآن الكريم منزلة العلم، وجعله سببًا للتفضيل بين الخلق.

· Al-Qur`ān al-Karīm memberikan kedudukan yang tinggi kepada ilmu dan menjadikannya sebagai penentu adanya perbedaan kemuliaan di antara makhluk Allah.

• الكِبْرُ هو رأس المعاصي، وأساس كل بلاء ينزل بالخلق، وهو أول معصية عُصِيَ الله بها.

· Takabur (sombong) adalah induk kemaksiatan dan pangkal dari setiap bencana yang menimpa makhluk, serta merupakan maksiat (pembangkangan) pertama yang dilakukan makhluk kepada Allah.