மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 46 அத்தியாயம் ஸூரா அல்பகரா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 46

ٱلَّذِينَ يَظُنُّونَ أَنَّهُم مُّلَٰقُواْ رَبِّهِمۡ وَأَنَّهُمۡ إِلَيۡهِ رَٰجِعُونَ

Hal itu karena mereka yakin akan menghadap kepada Tuhan mereka dan akan berhadapan langsung dengan-Nya kelak di hari Kiamat, serta mereka juga percaya akan kembali kepada-Nya untuk menerima balasan amal perbuatan mereka.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• من أعظم الخذلان أن يأمر الإنسان غيره بالبر، وينسى نفسه.

· Di antara kelalaian terbesar ialah menyuruh orang lain berbuat baik tetapi melupakan diri sendiri.

• الصبر والصلاة من أعظم ما يعين العبد في شؤونه كلها.

· Kesabaran dan salat merupakan sarana paling tepat untuk membantu seorang hamba dalam menghadapi segala urusannya.

• في يوم القيامة لا يَدْفَعُ العذابَ عن المرء الشفعاءُ ولا الفداءُ، ولا ينفعه إلا عمله الصالح.

· Pada hari Kiamat kelak, seseorang tidak bisa diselamatkan dari azab oleh para pemberi syafaat dan para pemberi tebusan. Yang akan berguna hanyalah amal salehnya sendiri.