மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 47 அத்தியாயம் ஸூரா அல்முஃமினூன் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 47

فَقَالُوٓاْ أَنُؤۡمِنُ لِبَشَرَيۡنِ مِثۡلِنَا وَقَوۡمُهُمَا لَنَا عَٰبِدُونَ

Maka mereka berkata, "Apakah kita akan beriman kepada dua orang manusia seperti kita, yang tidak memiliki keistimewaan apa-apa dibanding kita, padahal kaum mereka berdua (Bani Israil) adalah kaum yang tunduk dan menghambakan diri kepada kita?!"

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الاستكبار مانع من التوفيق للحق.

· Sikap angkuh dan sombong menghalangi adanya taufik dan petunjuk pada kebenaran.

• إطابة المأكل له أثر في صلاح القلب وصلاح العمل.

· Makanan yang baik bisa berdampak positif pada kebeningan hati dan kebaikan amal.

• التوحيد ملة جميع الأنبياء ودعوتهم.

· Tauhid merupakan agama dan inti dakwah seluruh nabi.

• الإنعام على الفاجر ليس إكرامًا له، وإنما هو استدراج.

· Pemberian karunia pada orang yang suka bermaksiat bukanlah sebagai bentuk kemuliaan baginya, namun itu adalah istidraj (pancingan agar dosa dan azabnya semakin besar).