மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 56 அத்தியாயம் ஸூரா அல்புர்கான் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 56

وَمَآ أَرۡسَلۡنَٰكَ إِلَّا مُبَشِّرٗا وَنَذِيرٗا

Tidaklah Kami mengutus engkau -wahai Rasul- melainkan sebagai pembawa kabar gembira bagi orang-orang yang taat kepada Allah dengan beriman dan beramal saleh dan pemberi peringatan kepada orang-orang yang bermaksiat kepada-Nya dengan melakukan kekafiran dan maksiat.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الداعي إلى الله لا يطلب الجزاء من الناس.

· Seorang dai yang menyeru ke jalan Allah tidak meminta upah dari manusia.

• ثبوت صفة الاستواء لله بما يليق به سبحانه وتعالى.

· Penetapan sifat bersemayam bagi Allah di atas Arasy-Nya sesuai dengan kemuliaan dan keagungan-Nya.

• أن الرحمن اسم من أسماء الله لا يشاركه فيه أحد قط، دال على صفة من صفاته وهي الرحمة.

· Ar-Raḥmān (Yang Maha Pengasih) merupakan salah satu nama Allah yang tidak boleh dinamakan untuk selain-Nya. Nama ini menunjukkan salah satu sifat-Nya, yaitu sifat rahmat (kasih sayang).

• إعانة العبد بتعاقب الليل والنهار على تدارُكِ ما فاتَهُ من الطاعة في أحدهما.

· Hendaknya seorang hamba menjadikan pergantian siang dan malam sebagai kesempatan untuk menyempurnakan ketaatan dan ibadah yang ia lalaikan di salah satu waktu dari keduanya.

• من صفات عباد الرحمن التواضع والحلم، وطاعة الله عند غفلة الناس، والخوف من الله، والتزام التوسط في الإنفاق وفي غيره من الأمور.

· Di antara sifat hamba-hamba ar-Raḥmān adalah rendah hati dan bersabar, tetap taat kepada Allah ketika manusia lalai, takut kepada Allah, dan senantiasa mengambil jalan pertengahan dalam berinfak dan dalam berbagai urusannya.