மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 48 அத்தியாயம் ஸூரா அந்நம்ல் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 48

وَكَانَ فِي ٱلۡمَدِينَةِ تِسۡعَةُ رَهۡطٖ يُفۡسِدُونَ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَلَا يُصۡلِحُونَ

Dahulu di Kota Ḥijr ada sembilan orang laki-laki yang membuat kerusakan di muka bumi dengan melakukan kekufuran dan maksiat dan mereka tidak berbuat kebaikan di dalamnya dengan iman dan amal saleh.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• الاستغفار من المعاصي سبب لرحمة الله.

· Memohon ampunan kepada Allah dari berbagai maksiat merupakan faktor pengundang rahmat Allah.

• التشاؤم بالأشخاص والأشياء ليس من صفات المؤمنين.

· Merasa bernasib baik atau sial dengan pertanda orang atau benda tertentu bukan merupakan sifat orang-orang mukmin.

• عاقبة التمالؤ على الشر والمكر بأهل الحق سيئة.

· Akibat candu keburukan dan melakukan makar terhadap pengusung kebenaran sangatlah buruk.

• إعلان المنكر أقبح من الاستتار به.

· Melakukan kemungkaran secara terang-terangan lebih buruk daripada melakukannya secara sembunyi-sembunyi.

• الإنكار على أهل الفسوق والفجور واجب.

· Mengingkari perbuatan ahli maksiat dan kefasikan hukumnya wajib.