மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 17 அத்தியாயம் ஸூரா அர்ரூம் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 17

فَسُبۡحَٰنَ ٱللَّهِ حِينَ تُمۡسُونَ وَحِينَ تُصۡبِحُونَ

Maka bertasbihlah kepada Allah ketika kalian memasuki waktu sore, yaitu waktu pelaksanaan dua salat malam; Magrib dan Isya dan bertasbihlah pula kepada-Nya ketika kalian memasuki waktu pagi, yaitu waktu pelaksanaan salat Subuh.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• إعمار العبد أوقاته بالصلاة والتسبيح علامة على حسن العاقبة.

· Seorang hamba yang menyibukkan waktunya dengan salat dan tasbih merupakan tanda tentang kesudahannya yang baik.

• الاستدلال على البعث بتجدد الحياة، حيث يخلق الله الحي من الميت والميت من الحي.

· Berdalil tentang adanya hari kebangkitan dengan adanya siklus kehidupan, yaitu Allah menciptakan yang hidup dari yang mati dan menciptakan yang mati dari yang hidup.

• آيات الله في الأنفس والآفاق لا يستفيد منها إلا من يُعمِل وسائل إدراكه الحسية والمعنوية التي أنعم الله بها عليه.

· Tanda-tanda kekuasaan Allah yang ada pada jiwa dan ufuk tidak berfaedah kecuali bagi orang yang menggunakan sarana indranya yang nyata maupun yang maknawi yang Allah karuniakan kepadanya.