மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 16 அத்தியாயம் ஸூரா முஹம்மத் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 16

وَمِنۡهُم مَّن يَسۡتَمِعُ إِلَيۡكَ حَتَّىٰٓ إِذَا خَرَجُواْ مِنۡ عِندِكَ قَالُواْ لِلَّذِينَ أُوتُواْ ٱلۡعِلۡمَ مَاذَا قَالَ ءَانِفًاۚ أُوْلَٰٓئِكَ ٱلَّذِينَ طَبَعَ ٱللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمۡ وَٱتَّبَعُوٓاْ أَهۡوَآءَهُمۡ

Di antara orang-orang munafik itu ada yang mendengarkan ucapanmu -wahai Rasul- dengan tanpa diikuti dengan penerimaan, justru diikuti dengan penolakan, sehingga jika mereka telah keluar dari sisimu, mereka berkata kepada orang-orang yang diberi ilmu oleh Allah sebagai bentuk pura-pura bodoh dan penolakan dari mereka, “Apa yang dikatakan Rasul dalam ucapannya barusan?” Mereka itulah orang-orang yang Allah telah kunci mati hati-hati mereka sehingga kebaikan tidak sampai kepadanya dan mengikuti hawa nafsu mereka sehingga membutakan mereka dari kebenaran.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• اقتصار همّ الكافر على التمتع في الدنيا بالمتع الزائلة.

· Terbatasnya obsesi orang kafir hanya pada kenikmatan duniawi yang fana.

• المقابلة بين جزاء المؤمنين وجزاء الكافرين تبيّن الفرق الشاسع بينهما؛ ليختار العاقل أن يكون مؤمنًا، ويختار الأحمق أن يكون كافرًا.

· Perbandingan antara balasan untuk orang-orang yang beriman dengan balasan untuk orang-orang kafir menampakkan perbedaan yang besar antara keduanya, agar orang yang berakal memilih untuk beriman dan orang yang dungu memilih untuk menjadi kafir.

• بيان سوء أدب المنافقين مع رسول الله صلى الله عليه وسلم.

· Penjelasan tentang buruknya adab orang-orang munafik terhadap Rasulullah -ṣallallāhu 'alaihi wa sallam-.

• العلم قبل القول والعمل.

· Berilmu sebelum berucap dan berbuat.