மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 111 அத்தியாயம் ஸூரா அல்மாயிதா - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 111

وَإِذۡ أَوۡحَيۡتُ إِلَى ٱلۡحَوَارِيِّـۧنَ أَنۡ ءَامِنُواْ بِي وَبِرَسُولِي قَالُوٓاْ ءَامَنَّا وَٱشۡهَدۡ بِأَنَّنَا مُسۡلِمُونَ

Ingatlah nikmat yang Aku berikan kepadamu berupa kemudahan untuk mendapatkan pendukung tatkala Aku ilhamkan kepada orang-orang ḥawāriyyīn agar beriman kepada-Ku dan beriman kepadamu. Kemudian mereka mengikuti dan menjawab ilham itu seraya berkata, “Kami telah beriman dan saksikanlah -wahai Tuhan kami- bahwa kami tunduk dan patuh kepada-Mu.”

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• إثبات جمع الله للخلق يوم القيامة جليلهم وحقيرهم.

· Penegasan bahwa Allah akan mengumpulkan segenap makhluk di hari kiamat, baik yang besar maupun yang kecil.

• إثبات بشرية المسيح عليه السلام وإثبات آياته الحسية من إحياء الموتى وإبراء الأكمه والأبرص التي أجراها الله على يديه.

· Penegasan tentang kemanusiaan Isa Almasih -'alaihissalām-, serta penegasan tentang mukjizat-mukjizatnya yang nyata, seperti menghidupkan orang mati, menyembuhkan orang yang buta sejak lahir dan orang yang sakit lepra.

• بيان أن آيات الأنبياء تهدف لتثبيت الأتباع وإفحام المخالفين، وأنها ليست من تلقاء أنفسهم، بل تأتي بإذن الله تعالى.

· Penjelasan bahwa mukjizat-mukjizat para nabi bertujuan untuk meneguhkan hati para pengikut mereka dan membungkam para penentang mereka. Juga penjelasan bahwa mukjizat-mukjizat itu bukan berasal dari keinginan mereka sendiri, melainkan berasal dari izin Allah -Ta'ālā-.