மொழிபெயர்ப்பு வசனம் 4 அத்தியாயம் ஸூரா அல்அன்ஆம் - அல்முக்தஸர் பீ தப்ஸீரில் குர்ஆனில் கரீமுக்கான இந்தோனிசிய மொழிபெயர்ப்பு - அல்குர்ஆன் கலைக்களஞ்சியம்

வசனம்: 4

وَمَا تَأۡتِيهِم مِّنۡ ءَايَةٖ مِّنۡ ءَايَٰتِ رَبِّهِمۡ إِلَّا كَانُواْ عَنۡهَا مُعۡرِضِينَ

Setiap hujah yang datang kepada orang-orang musyrik dari Tuhan mereka pasti mereka abaikan dan tidak mereka hiraukan. Padahal, telah datang kepada mereka hujah-hujah yang nyata dan bukti-bukti yang terang benderang yang menunjukkan keesaan Allah dan juga telah datang kepada mereka mukjizat-mukjizat yang menunjukkan kebenaran para rasul-Nya, tetapi mereka berpaling darinya dan tidak menghiraukannya.

இப்பக்கத்தின் வசனங்களிலுள்ள பயன்கள்:

• شدة عناد الكافرين، وبيان إصرارهم على الكفر على الرغم من قيام الحجة عليهم بالأدلة الحسية.

· Kerasnya penolakan orang-orang kafir dan kegigihan mereka mempertahankan kekafiran, meskipun mereka sudah mengetahui hujah dan bukti kebenaran yang nyata.

• التأمل في سنن الله تعالى في السابقين لمعرفة أسباب هلاكهم والحذر منها.

· Merenungkan sunatullah yang berlaku pada umat-umat terdahulu untuk mengetahui dan mewaspadai sebab-sebab kebinasaan mereka.

• من رحمة الله بعباده أن لم ينزل لهم رسولًا من الملائكة لأنهم لا يمهلون للتوبة إذا نزل.

· Di antara rahmat Allah bagi hamba-hamba-Nya ialah Dia tidak menurunkan seorang rasul dari jenis malaikat karena mereka tidak akan diberi kesempatan untuk bertobat apabila malaikat itu sudah turun.